YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİ DERS KİTAPLARINDA “BEN” VE “BİZ”: BİR ÜSTSÖYLEM ÇÖZÜMLEMESİNDE KÜLTÜREL YANSIMALAR

Yıl 2024, Cilt: 2024 Sayı: 48, 141 - 176, 27.12.2024

Ruhan Güçlü

https://doi.org/10.59257/turkbilig.1451198

Öz

Son yıllarda akademik metinlerdeki üstsöylem (metadiscourse) kullanımı üzerine yapılan çalışmalar, yazarın okurlara daha okur dostu ve tutarlı bir söylem sunmak için başvurduğu üstsöylemsel birimlerin, yazarın bulunduğu toplumun kültürel kimliği hakkında da bilgi taşıdığını ortaya koymaktadır. Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi amacıyla hazırlanan ders kitaplarında ben ve biz birinci kişi kullanımlarını incelemeyi ve bu kullanımların üstsöylem işlevlerini belirleyerek Türk kültürünü özellikle bireycilik-toplumsalcılık (individualism-collectivism) karşıtlığında nasıl yansıttığını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, Hyland’ın (2005a) Kişilerarası Üstsöylem Modeli kapsamında Yedi İklim, Yeni Hitit, İstanbul Yabancılar için Türkçe C seviyesi ders kitaplarının okuma metinlerindeki birinci tekil kişi ve birinci çoğul kişi kullanımları ve üstsöylemsel işlevleri nitel ve nicel olarak incelenmektedir. Veri çözümlemesi, ders kitaplarında birinci çoğul kişi adıl kullanımlarına daha fazla başvurulduğunu ve bu kullanımların sıklıkla kapsayıcı biz (inclusive we) üstsöylem işleviyle katılım belirleyicisi (engagement marker) olarak ortaya çıktığını göstermektedir. Bu bulgunun, hem Türkçenin sondan eklemeli (agglutinative) ve adıl düşüren (pro-drop) bir dil olması hem de Türk kültürünün daha çok toplumsal bir kimliğe sahip olmasından kaynaklandığı ileri sürülebilir. Bu çalışmanın sonuçlarının, yabancı dil ders materyalleri hazırlayanlara üstsöylem işlevi gören ögelerin kültürel yansımalardaki işlevi hakkında farkındalık sağlaması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

üstsöylem, ders kitapları, yabancı dil olarak Türkçe, kültür, birinci tekil kişi adılı, birinci çoğul kişi adılı, adıl kullanımı

“I” and “We” in Textbooks for Teaching Turkish to Foreigners: An Analysis of Metadiscourse with Cultural Reflections

Öz

Recent studies on metadiscourse use in academic texts have revealed that the metadiscursive units that the author employs to present their readers with a more reader-friendly and coherent discourse also carry information about the cultural identity of the society of the authors. This study aims to examine the realizations of I and we in textbooks prepared for teaching Turkish as a foreign language, to determine their metadiscourse functions and to reveal how these uses reflect Turkish culture especially in regard to individualism-collectivism dimension. To this end, within the scope of Hyland's (2005a) Interpersonal Metadiscourse Model, the reading texts in Yedi Iklim, Yeni Hitit, Istanbul C level Turkish textbooks for foreigners are examined in terms of first person singular and first person plural usage and their metadiscursive functions qualitatively and quantitatively. Data analysis shows that first person plural pronouns are frequently used in the textbooks and these usages frequently appear as engagement markers with the inclusive we metadiscourse function. It can be argued that this finding stems from the fact that Turkish is an agglutinative and pro-drop language and that Turkish culture has more of a collective identity. The results of this study are expected to provide awareness to those who prepare foreign language course materials about the function of metadiscourse elements in cultural reflections.

Anahtar Kelimeler

metadiscourse, textbooks, Turkish as a foreign language, culture, first person singular pronoun, first person plural pronoun, pronoun usage

Kaynakça

• Abdi, R. (2009). Projecting cultural identity through metadiscourse marking: A comparison of Persian and English research articles. Journal of English Language Teaching and Learning, 1(212), 1-15.
• Abdollahzadeh, E. (2011). Poring over the findings: Interpersonal authorial engagement in applied linguistics papers. Journal of Pragmatics, 43(1), 288-297.
• Ädel, A. (2006). Metadiscourse in L1 and L2 English (Vol. 24). John Benjamins Publishing.
• Ädel, A. (2010). Just to give you kind of a map of where we are going: A taxonomy of metadiscourse in spoken and written academic English. Nordic Journal of English Studies, 9(2), 69–97.
• Ädel, A., & Erman, B. (2012). Recurrent word combinations in academic writing by native and non-native speakers of English: A lexical bundles approach. English for Specific Purposes, 31(2), 81-92.
• Ädel, A., & Mauranen, A. (2010). Metadiscourse: Diverse and divided perspectives. Nordic Journal of English Studies, 9(2), 1-11.
• Akbaş, E. (2012). Exploring metadiscourse in master’s dissertation abstracts: Cultural and linguistic variations across postgraduate writers. International Journal of Applied Linguistics & English Literature, 1(1), 12-26.
• Akbaş, E. (2014). Are they discussing in the same way? Interactional metadiscourse in Turkish writers’ texts. A. Łyda & K. Warchał (Ed.), Occupying niches: Interculturality, cross-culturality and aculturality in academic research (s. 119-133) içinde. Springer.
• Akbaş, E. (2014b). Commitment-detachment and authorial presence in postgraduate academic writing: A comparative study of Turkish native speakers, Turkish speakers of English and English native speakers. (Doktora tezi). York Üniversitesi, York.
• Akbaş, E., & Hardman, J. (2017). An exploratory study on authorial (in)visibility across postgraduate academic writing: Dilemma of developing a personal and/or impersonal authorial self. C. Hatipoglu, E. Akbaş, & Y. Bayyurt (Ed.), Metadiscourse in written genres: Uncovering textual and interactional aspects of texts (s.139-174) içinde. Peter Lang.
• Akgün, E. (2020). İstanbul yabancılar için Türkçe B1 ders ve çalışma kitaplarındaki deyim ve atasözü varlığı. International Journal of Teaching Turkish as a Foreign Language, 3(2), 111-146.
• Alonso-Almeida, F. (2014). Evidential and epistemic devices in English and Spanish medical, computing and legal scientific abstracts: A contrastive study. M. Bondi, & R. Lorés Sanz (Ed.), Abstracts in academic discourse: Variation and change (s. 21-42) içinde. Peter Lang.
• Alptekin, S. (2023). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi kitaplarında “-mış” ve “-ımış” biçimbirimlerinin kanıtsallık işlevlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, (7), 93-119.
• Anthony, L. (2020). AntConc (Version 4.2.0) [Bilgisayar yazılımı]. Tokyo, Japan: Waseda University.
• Atabay, N., Özel, S. V., & Kutluk, İ. (2003). Sözcük türleri. Papatya Yayıncılık.
• Attaran, A. (2014). Study of metadiscourse in ESP articles: A comparison of English articles written by Iranian and English native speakers. International Journal of Learning, Teaching and Educational Research, 5(1). 63–71.
• Ayçiçegi-Dinn, A., & Caldwell-Harris, C. L. (2011). Individualism–collectivism among Americans, Turks and Turkish immigrants to the US. International Journal of Intercultural Relations, 35(1), 9-16.
• Bakhtin, M. (1986). Speech genres and other late essays (1st ed.). University of Texas Press.
• Basal, A. & Bada, E. (2012). Use of first person pronouns: A corpus based study of journal articles. Energy Education Science and Technology Part B-Social and Educational Studies, 4(3), 1777-1788.
• Bayraktar, S. (2015). Yeni Hitit 1 yabancılar için Türkçe ders kitabının kültür aktarımı açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Yabancı Dil Olarak Türkçe Araştırmaları Dergisi, (2), 7-23.
• Bayyurt, Y. (2017). Üstsöylem ve kültür etkileşimi. N. Kansu Yetkiner ve M. Şahin (Ed.), Dilbilim çeviribilim yazıları (s. 14-24) içinde. Anı Yayıncılık.
• Belyakova, M. (2017). English-Russian cross-linguistic comparison of research article abstracts in geoscience. Estudios de Lingüística Universidad de Alicante, 31, 27-45.
• Biçer, N. (2017). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yayınlanan makaleler üzerine bir analiz çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 236-247.
• Bilgen, Ö. & Doğan, N. (2017). Puanlayıcılar arası güvenirlik belirleme tekniklerinin karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 8, 63-78.
• Blagojević, S. N. (2012). English and Serbian academic discourses analyzed in the light of ‘explicit reflexivity’parameters. Discourse and Interaction, 5(1), 5-18.
• Boginskaya, O. (2024). The effect of rhetorical styles on metadiscourse choices of culturally diverse authors. KOME: An International Journal of Pure Communication Inquiry, 12(1), 1-26.
• Boshrabadi, A. M., Biria, R., & Zavari, Z. (2014). A cross cultural analysis of textual and interpersonal metadiscourse markers: The case of economic articles in English and Persian newspapers. Advances in Language and Literary Studies, 5(2), 59-66.
• Breivega, K., Dahl, T., & Fløttum, K. (2002). Traces of self and others in research articles. A comparative pilot study of English, French and Norwegian research articles in medicine, economics and linguistics. International Journal of Applied Linguistics, 12(2), 218-239.
• Bunton, D. (1999). The use of higher level metatext in PhD theses. English for Specific Purposes, 18, 41-56.
• Canale, G. (2016). (Re)searching culture in foreign language textbooks, or the politics of hide and seek. Language, Culture and Curriculum, 29(2), 225–243.
• Carciu, O. M. (2009). An intercultural study of first-person plural references in biomedical writing. Ibérica, Revista de la Asociación Europea de Lenguas para Fines Específicos, (18), 71-92.
• Crismore, A., Markkanen, R., & Steffensen, M. S. (1993). Metadiscourse in persuasive writing: A study of texts written by American and Finnish university students. Written Communication, 10(1), 39-71.
• Çandarlı, D., Bayyurt, Y., & Martı, L. (2015). Authorial presence in L1 and L2 novice academic writing: Cross-linguistic and cross-cultural perspectives. Journal of English for Academic Purposes, 20, 192-202.
• Çangal, Ö., & Başar, U. (2018). Yabancılara Türkçe Öğretiminde ad durum eklerinin yani işlevlerinin öğretilmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(19), 155-190.
• Çiftçi, Y. A., & Aydın, H. (2014). Türkiye’de çokkültürlü eğitimin gerekliliği üzerine bir çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, (33), 197-218.
• Dafouz-Milne, E. (2003). Metadiscourse revisited: A contrastive study of persuasive writing in professional discourse. Estudios ingleses de la Universidad Complutense, 11, 29-52.
• Dahl, T. (2004). Textual metadiscourse in research articles: A marker of national culture or of academic discipline. Journal of Pragmatics, 36(10), 1807-1825.
• Demir, D. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim kitaplarının kültürel içeriği. Hacettepe University Journal of Turkish as a Foreign Language, 1, 53-61.
• Demir, T. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde materyal yetkinliği-ders kitapları. Dil Dergisi, 166(1), 43-52.
• Doğru, M. (2021). Yabancılara Türkçe öğretiminde fiil çatıları. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 4 (2021,Yunus Emre ve Türkçe Yılı Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Özel Sayısı), 113-122.
• Dontcheva-Navratilova, O. (2016). Cross-cultural variation in the use of hedges and boosters in academic discourse. Prague Journal of English Studies, 5(1), 163-184.
• Downing, A., and Locke, P. (2006). English grammar: A university course (2nd Ed.). London: Routledge.
• Ekoç-Özçelik, A. (2023). Hedges and boosters in research article abstracts of Turkish and Chinese scholars. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 9(1), 150-162.
• Ercan, A. N. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi üzerine yapılmış lisansüstü tezlerin çeşitli değişkenler açısından analizi. M. V. Coşkun vd. (Ed.), Türkçenin eğitimi öğretimine yönelik alışmalar içinde (1. baskı, s. 2-12). Pegem Yayınları.
• Ergun, D. (1991). Türk bireyi kuramına giriş. İstanbul: Gerçek Yayınları.
• Esmer, T. (27 Temmuz 1997). Türk kültürünün özellikleri. Radikal Gazetesi.
• Fløttum, K. (2003). Personal English, indefinite French and plural Norwegian scientific authors? Pronominal author manifestation in research articles. Norsk Lingvistisk Tidsskrift, 21, 21–55.
• Fløttum, K., Dahl, T., & Kinn, T. (2006). Academic voices: Across languages and disciplines (Vol. 148). John Benjamins Publishing.
• George, J.M., & Jones, G.R. (2008). Understanding and managing Organizational Behavior (5th Ed.). New Jersey, Pearson Prentice Hall.
• Göçer, A. (2007). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan ders kitaplarının ölçme ve değerlendirme açısından incelenmesi. Dil Dergisi, (137), 30-48.
• Göksel, A., & Kerslake, C. (2005). Turkish: A comprehensive grammar. London: Routledge.
• Güçlü, R. (2022). A diachronic and gender-based analysis of Turkish MA theses: The use of metadiscourse markers. (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Gün, M., & İkizçınar, B. (2019). The distribution of proverbs and idioms in reading textbooks used for teaching Turkish as a foreign language: The sample of Yedi İklim. International Journal of Language Academy, 73(3).
• Hofstede, G. (1980). Culture’s consequences. California: Sage Publications Inc.
• Hofstede, G. (1993). Cultural constraints in management theories. Academy of Management Perspectives, 7(1), 81-94.
• Hofstede, G. (2001). Culture’s consequences: Comparing values, behaviors, institutions, and organizations across nations (2nd ed.). London, England: Sage.
• Hyland, K. (1998). Boosting, hedging and the negotiation of academic knowledge. TEXT, 18 (3), 349-382.
• Hyland, K. (1999). Academic attribution: Citation and the construction of disciplinary knowledge. Applied Linguistics, 20(3), 341-367.
• Hyland, F. (2000). ESL writers and feedback: Giving more autonomy to students. Language Teaching Research, 4(1), 33-54.
• Hyland, K. (2001). Bringing in the reader: Addressee features in academic articles. Written Communication, 18(4), 549-574.
• Hyland, K. (2002). Authority and invisibility: Authorial identity in academic writing. Journal of Pragmatics, 34(8), 1091-1112.
• Hyland, K. (2003). Self‐citation and self‐reference: Credibility and promotion in academic publication. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 54(3), 251-259.
• Hyland, K. (2004). Disciplinary interactions: Metadiscourse in L2 postgraduate writing. Journal of Second Language Writing, 13(2), 133-151.
• Hyland, K. (2005). Stance and engagement: A model of interaction in academic discourse. Discourse Studies, 7(2), 173-192.
• Hyland, K. (2005a). Metadiscourse exploring interaction in writing. London: Continuum.
• Hyland, K. (2017). Metadiscourse: What is it and where is it going? Journal of Pragmatics, 113, 16-29.
• Işık Kirişçi, D., & Duruk, E. (2022). A comparative study of metadiscourse markers in the abstract sections of research articles written by Turkish and English researchers. Shanlax International Journal of Education, 10(4), 101-114.
• Işık-Taş, E. E. (2018). Authorial identity in Turkish language and English language research articles in Sociology: The role of publication context in academic writers' discourse choices. English for Specific Purposes, 49, 26-38.
• Ivanič, R., & Camps, D. (2001). I am how I sound: Voice as self-representation in L2 writing. Journal of Second Language Writing, 10(1-2), 3-33.
• Jalilifar, A. R. (2011). World of attitudes in research article discussion sections: A cross-linguistic perspective. Journal of Technology and Education, 5(3), 177-186.
• Kafes, H. (2017). An intercultural investigation of meta-discourse features in research articles by American and Turkish academic writers. International Journal of Languages' Education and Teaching, 5(3), 373-391.
• Kağıtçıbaşı, C. (1982). The changing value of children in Turkey. Honolulu: EastWest Center.
• Kağıtçıbaşı, C. (1996). Family and human development across cultures: A view from the other side.Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
• Kaplankıran, Ö. G. İ., & Kumsar, E. (2020). Et-yardımcı fiiliyle oluşturulan birleşik fiillerin Türkçe dil öğretim ders kitaplarındaki sıklığı üzerine (Yedi iklim Türkçe ve Yeni Hitit Türkçe temel düzey A1-A2). Türük Uluslararası Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi, (23), 294.
• Karababa, Z. C., & Taşkın, S. Ü. (2012). An evaluation of the course books for teaching Turkish as a foreign language based on teacher opinions. Dil Dergisi, (157), 65-80.
• Karahan, P. (2013). Self-mention in scientific articles written by Turkish and non-Turkish authors. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 70, 305-322.
• Kemiksiz, Ö. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ders kitapları üzerine yapılan araştırmaların eğilimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (Özel Sayı), 34-56.
• Kerslake, C. (1987). Noun phrase deletion and pronominalization in Turkish. Studies on Modern Turkish, 91-104.
• Kesici, S. (2023). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarındaki alıntı sözcüklerin incelenmesi: Yedi İklim Türkçe seti (B1-B2 ders kitabı) örneği. Aydın Tömer Dil Dergisi, 8(1), 1-42.
• Keskin, F. (2010). Yetişkinlere yönelik yabancı dil olarak Türkçe derslerinde yazınsal metinlerle kültür aktarımı. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Kılıçkaya, F. (2004). Guidelines to evaluate cultural content in textbooks. Online Submission, 10(12).
• Kılınç, H. H., & Yenen, E. T. (2019). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(35), 187-198.
• Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Kornfilt, J. (1997). Turkish. London:Routledge.
• Kutlu, A. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürün araç olarak kullanımı: Gazi yabancılar için Türkçe öğretim seti örneği (B1-B2 seviyesi) Kastamonu University Kastamonu Education Journal, 23(2), 697-710.
• Küçük, S., & Kaya, E. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ile ilgili hazırlanan tezlerde geçen anahtar kelimelere yönelik içerik analizi. Journal of History Culture and Art Research, 7(5), 442- 456.
• Lancaster, Z. (2016). Expressing stance in undergraduate writing: Discipline-specific and general qualities. Journal of English for Academic Purposes, 23, 16-30.
• Lee, J. J., & Casal, J. E. (2014). Metadiscourse in results and discussion chapters: A cross-linguistic analysis of English and Spanish thesis writers in engineering. System, 46, 39-54.
• Lewis, G. (2000). Turkish grammar. Oxford:Oxford University Press.
• Matsuda, P. K. (2001). Voice in Japanese written discourse: Implications for second language writing. Journal of Second Language Writing, 10(1-2), 35-53.
• Mauranen, A. (1993). Contrastive ESP rhetoric: Metatext in Finnish-English economics texts. English for Specific Purposes, 12(1), 3-22.
• McEnery, T., & Kifle, N. A. (2002). Epistemic modality in argumentative essays of second-language writers. Academic Discourse, 182-195.
• McHugh, M. L. (2012). Interrater reliability: the kappa statistic. Biochemia Medica, 22(3), 276-282.
• Meyer, B. J. (1975). The organization of prose and its effects on memory. Amsterdam: North-Holland Publishing Company.
• Mikolaychik, M. V. (2019). Lexical hedges in the British and American varieties of academic discourse in Economics: A corpus-based study. Filologicheskie nauki. Voprosy teorii i praktiki, 63-67.
• Mirshamsi, A. S., & Allami, H. (2013). Metadiscourse markers in the discussion/conclusion section of Persian and English master's theses. Teaching English as a Second Language Quarterly (Formerly Journal of Teaching Language Skills), 32(3), 23-40.
• Mur-Dueñas, P. M. (2007). ‘I/we focus on…’: A cross-cultural analysis of self-mentions in business management research articles. Journal of English for Academic Purposes, 6(2), 143-162.
• Mur-Dueñas, P. (2008). Analysing engagement markers cross-culturally: The case of English and Spanish business management research articles. English as an additional language in research publication and communication (s. 197-213) içinde. Peter Lang Suiza.
• Mur-Dueñas, P. (2011). An intercultural analysis of metadiscourse features in research articles written in English and in Spanish. Journal of Pragmatics, 43(12), 3068-3079.
• Na, J., & Choi, I. (2009). Culture and first-person pronouns. Personality and Social Psychology Bulletin, 35(11), 1492-1499.
• Oakes, M. (1998). Statistics for corpus linguistics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Oishi, S., Schimmack, U., Diener, E., & Suh, E. M. (1998). The measurement of values and individualism-collectivism. Personality and Social Psychology Bulletin, 24(11), 1177-1189.
• Okur, A., & Keskin, F. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürel ögelerin aktarımı: İstanbul yabancılar için Türkçe öğretim seti örneği. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1619-1640.
• Ömeroğlu, E. (2016). Yabancılara Türkçe öğretimi için hazırlanmış ders kitaplarının incelenmesi. (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Özdemir, C. (2013). Dil-kültür ilişkisi: Folklor ürünlerinin Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yeri ve işlevi. Milli Folklor, 25(97), 157-166.
• Özdemir, N. O., & Longo, B. (2014). Metadiscourse use in thesis abstracts: A cross-cultural study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 141, 59-63.
• Parlak, H. (2022). Türkçede soru kategorisinin biçimsel özellikleri, evrensel gramer ve beyin çalışmaları açısından yabancılara öğretimi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (27), 184-198.
• Peterlin, P. A. (2005). Text-organising metatext in research articles: An English-Slovene contrastive analysis. English for Specific Purposes, 24(3), 307-319.
• Phalet, K., & Claeys, W. (1993). A comparative study of Turkish and Belgian youth. Journal of Cross-Cultural Psychology, 24(3), 319-343.
• Phalet, K. & Hagendoorn, L. (1996). Personal adjustment to acculturative transitions: The Turkish experience. International Journal of Psychology, 31, 131-144.
• Quirk, R., Greenbaum, S., Leech, G., & Svartvik, J. (1985). A comprehensive grammar of the English language (Vol. 1). New York: Longman.
• Quirk, R., Greenbaum, S., Leech, G., Svartvik, J & Crystal, D. (2008). A comprehensive grammar of the English language. London: Longman.
• Rastall, P. (2003). What do we mean by we?. English Today, 19(1), 50-53.
• Salek, M., Yazdanimoghaddam, M., & Branch, G. (2014). A cross-cultural analysis of metadiscourse in ELT and theoretical linguistics research articles by native English vs. Iranian academic writers. International Journal on Studies in English Language and Literature, 2(1), 29-39.
• Soler-Monreal, C. (2015). Announcing one's work in PhD theses in computer science: A comparison of Move 3 in literature reviews written in English L1, English L2 and Spanish L1. English for Specific Purposes, 40, 27-41.
• Şimşek, R., & Teymur, E. (2023). Akademik Türkçe içeriklerinde üstsöylem belirleyicilerin görünümleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 393-403.
• Tang, R., & John, S. (1999). The ‘I’in identity: Exploring writer identity in student academic writing through the first person pronoun. English for Specific Purposes, 18, S23-S39.
• Toumi, N. (2009). A model for the investigation of reflexive metadiscourse in research articles. Language. 1, 64-73.
• Triandis, H. C. (2001). Individualism‐collectivism and personality. Journal of Personality, 69(6), 907-924.
• Underhill, R. (1976). Turkish grammar. Cambridge, MA: MIT Press.
• Üner, S., & Subaşı, G. (2022). An analysis of “stance devices” in social science research articles by native and Turkish writers. KutBilim Sosyal Bilimler ve Sanat Dergisi, 2(2), 77-96.
• Vande Kopple, W. J. (1985). Some exploratory discourse on metadiscourse. College Composition and Communication, 36, 82-93.
• Vande Kopple, W. J. (1997). Refining and applying views of metadiscourse. 48th Annual Meeting of the Conference on College Composition and Communication, Phoenix, Arizona, USA.
• Varışoğlu, B., & Miçooğulları, M. (2020). Yedi İklim Türkçe öğretim seti B1 düzeyi okuma metinlerinde temel, yan ve mecaz anlamlı sözcüklerin kullanım sıklığı. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 15(2), 568-575.
• Vassileva, I. (1998). Who am I/who are we in academic writing? L: A contrastive analysis of authorial presence in English, German, French, Russian and Bulgarian. International Journal of Applied Linguistics, 8(2), 163-185.
• Vassileva, I. (2000). Who is the author?: A contrastive analysis of authorial presence in English, German, French, Russian, and Bulgarian academic discourse. Asgard.
• Vassileva, I. (2001). Commitment and detachment in English and Bulgarian academic writing. English for Specific Purposes, 20(1), 83-102.
• Williams, J. M. (1982). Ten lessons in clarity and grace. Chicago: University of Chicago Press.
• Zareva, A. (2013). Self-mention and the projection of multiple identity roles in TESOL graduate student presentations: The influence of the written academic genres. English for Specific Purposes, 32(2), 72-83.