AYRINTININ MİKRO-OKUMASI

Yıl 2024, Cilt: 2024 Sayı: 48, 18 - 29, 27.12.2024

Kubilay Aktulum

https://doi.org/10.59257/turkbilig.1595271

Öz

İlk anda dizgeleştirmeye elverişli olmayan bir kavramı (ayrıntıyı) tamlığı içerisinde tanımlamak pek olası görünmüyor. Anlatıbilimin bilinen kuramcılarından Michel Charles, ayrıntıyı bir okuma etkisine indirgeyerek, bir bakıma tanımının alıcıya bağlı, tanımlanamaz olduğunu ileri sürer. Ancak yine de ayrıntı ilk anda tanımlanamaz olsa da yer aldığı bütün içerisinde bir işlev yerine getirir. Tek başına tanımlanamaz ancak bütünle ilişkisi içerisinde işlev üstlenen bir gösterge olarak karşımıza çıkar. Bu nedenle tanımlanamaz olduğu ileri sürülen, ancak Georges Vedel’in söylediği gibi, “burada bulunan” bir kavram konusunda yapılan tanımlamaların ve ona yüklenen işlevlerin neler olduğu konusundaki üst-söylemlerle ilgili (kim ne söylemiş?) bir dizi belirleme yapılabilmektedir. Bu yazıda bir işlevi ve anlamı olan, dizgeye şu ya da bu biçimde dahil olan ve bir gösterge olarak ayrıntının mikro-okumasına yönelik kimi belirlemeler yapacağız. Örnek olarak, Laure Depretto'nun, Madame de Sévigné’nin “La Lettre à l’Ermite ou le détail scandaleux yazısında "doğum" ayrıntısı konusundaki çözümlemesinin kısa bir özetini aktaracağız.

Anahtar Kelimeler

Ayrıntı, Jean-Pierre Richard, mikro-okuma, Madame de Sévigné

The Micro-Reading Of The Detail

Öz

It does not seem possible to define a concept that is not suitable for systematization in its entirety at first. Michel Charles, one of the well-known theorists of narratology, reduces the detail to a reading effect and argues that its definition is indefinable, in a sense dependent on the receiver. However, even though the detail is indefinable at first, it fulfills a function within the whole in which it is located. It cannot be defined alone, but it appears before us as a sign that assumes a function in relation to the whole. For this reason, we can make a series of determinations regarding the meta-discourses (who said what?) regarding the definitions made and the functions attributed to a concept that is claimed to be indefinable, but as Georges Vedel puts it, “present here”. In this article, we will make some determinations regarding the micro-reading of the detail as a sign that has a function and meaning, is included in the system in one way or another. As an example, we will give a brief summary of Laure Depretto’s analysis of the “birth” detail in her article “La Lettre à l’Ermite ou le détail scandaleux”.

Anahtar Kelimeler

Detail, Jean-Pierre Richard, micro-reading, Madame de Sévigné

Kaynakça

• Aktulum, K. (2014). Metinlerarası ilişkiler. Ankara: Kanguru Yayınları.
• Aktulum, K. (2023). Roland Barthes ve parça yazı. Konya: Çizgi Yayınları.
• Aktulum, K. (2024). Etnik-eleştiriye giriş. Konya: Çizgi Yayınları.
• Arasse, D. (1996). le Détail, Pour une histoire rapprochée de la peinture. Paris: Flammarion.
• Caraion, M. (2014). Le détail et l'indice. A contrario, (20), 3-14.
• Cassegrain, G. (2008). L’objectif Daniel Arasse et l’usage de la photographie. Figures de l'Art. Revue d'études esthétiques, (16), 111-120.
• Charles, M. (1998). le Sens du détail. Poétique, (116), 387-424.
• David, J. (2007). Le sens pratique du détail. In A. Del Lungo ve B. Lyon-Caen (Eds.), Le Roman du signe (ss.77-90). Paris: Presses universitaires de Vincennes.
• Depretto, L. (2007). La “Lettre à l’Ermite” ou le détail scandaleux. Fabula-LhT, (3), “Complications de texte: les microlectures” (M. Escola, Ed.).
• Dessons, G. (1997). La Stratégie du détail dans la critique d’art et la critique littéraire. , in Luc Rasson, Franc Schuerewegen, le Pouvoir de l’infime: variations sur le détail, Culture Et Societes 1, Vincennes: Pu De Vincennes.
• Ginzburg, C. (1980). Signes, traces, pistes. Racines d'un paradigme de l'indice. Le Débat, (6), 3-44.
• Hagelstein, M. (2013). Aby Warburg, science du détail et éléments secondaires. In La mécanique du détail (ss. 191-202), Lyon: ENS Éditions.
• Jacobi, D. (2005). Discourir de l’oeuvre de l’art contemporain. Le cas des Détails, Linx, (52), 17-30.
• Jallat, J. (1981). Microlectures de Jean-Pierre Richard. Littérature, (42), 123-127.
• Kei, N. (2020). L’ornement en abyme ou la sémantique du détail. Images Re-vues, (9), 1-30.
• Klik, M. (2005). Transfert méthodologique: Léo Spitzer – Jean Starobinski, in Transferts littéraires, linguistiques et culturels (173-179). Centre de Civilisation Française et d’Etudes Francophones à l’Université de Varsovie.
• Kremer, N. (2007). La lecture comme tableau: la microlecture entre révélation et réécriture. Fabula-LhT, (3), “Complications de texte: les microlectures” (M. Escola, Ed.).
• La Cassagnère, C. (2021). Lire le détail: entre signe et signifiant. Représentations dans le monde anglophone, (1), 8-24.
• La Fontaine. (2016). Masallar. (S. Eyüpoğlu, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Lejeune, P. (1975). le Pacte autobiographique. Paris: Seuil.
• Louvel, L. (1999). le Détail. Poitiers: la Licorne,
• Meyer, M. R. (2017). Roland Barthes: l’image fatale. Microlecture de La chambre claire. L'en-je lacanien, (28), 41-58.
• Milner, J. (2014). la Puissance du détail. Paris: Grasset.
• Pennanech, F. (2007). Tout peut être dit: Critique et totalisation dans Microlectures et Pages Paysages. Fabula-LhT, (3) “Complications de texte: les microlectures” (M. Escola, Ed.).
• Richard, J. (1979). Microlectures. Paris: Seuils.
• Schor, N. (1994). Lectures du détail. Paris: Nathan.
• Starobinski, J. (1970). Leo Spitzer et la lecture stylistique. In Leo Spitzer, Études de style Paris: Gallimard.
• Thébaud, J. (2003). Le diable est dans les détails. Le Portique, (12), 1-8.
• Vedel, G. (1990). Indéfinissable mais présent. Droits, (11), 67-71.
• Wagneur, J. (2021). Dieu, le diable et le détaillage. Cahiers Edmond et Jules de Goncourt, (26), 159-169.
• Wicky, É. (2010). La notion de détail et ses enjeux (1830-1890). (Doktora Tezi). Montréal: Université de Montréal.
• Xanthos, N. (2009). Chipoter sur les détails. Contre-jour, (18), 119–134.
• Zemmour, D. (2016). Microlecture stylistique de Claude Simon. Tangence, (112), 31-46.