BibTex RIS Kaynak Göster

Student Perceptions about Group Based Problem Solving Process in Online and In-Class Settings

Yıl 2013, Cilt: 4 Sayı: 3, - , 19.02.2014

Öz

The aim of this study, through qualitative measures, was to systematically examine the perspectives and meanings formed by the teachers about teaching and learning. This study took place in the spring semester of the 2010-2011 academic year of Artvin Çoruh University. The sample size was 27. The participants were divided in two groups – Group 1 with group work taking place in an online test (D1, N=12); Group 2 with group work taking place in a classroom experiment (D2, N=12). After six weeks implementation, semi-structured interviews were conducted in order to determine students’ thoughts on problem solving and group work with success on attitudes towards mathematics. Positive change in students’ attitudes towards mathematics occurred in both the D1 and D2 groups. According to the application, the students stated that they developed increased interest towards mathematics and it turned into enjoyable.

Key Words:    Problem solving, group study, online learning, student views

Kaynakça

  • Atıcı, B. ve Gürol, M. (2000). Bilişim toplumunda öğrenme topluluklarının oluşturulması ve öğrenici vizyonunun geliştirilmesi. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Kongresi (BTIE) (s. 131-138). ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi: Ankara, Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi. ChanLin, L., & Chan, K., (2007). Integrating interdisciplinary experts for supporting PBL, Innovations in Education and Teaching International, 44 (2), 211-224.
  • Cho K. L. & Jonassen D.H. (2002). The effects of argumentation scaffolds on argumentation and problem solving. Educational Technology Research and Development, 50, 5–22.
  • Crumpacker, N. (2001). Faculty pedagogical approach, skill, and motivation in today’s distance education milieu. Online Journal of Distance Learning Administration, 4(4). http://www.westga.edu/~distance/ojdla/winter44/crumpacker44.html adresinden 01 Temmuz 2012 tarihinde edinilmiştir.
  • Curtis, D. D., & Lawson, M. J. (2001). Exploring collaborative online learning. Journal of Asynchronous Learning Network, 5(1), 21-34.
  • Çalışkan, H. (2002). Çevrimiçi (online) eğitimde öğrenci etkileşimi. http://aof20.anadolu.edu.tr/bildiriler/Hasan_Caliskan.doc adresinden 20 Haziran 2012 tarihinde edinilmiştir.
  • Del Marie Rysavy, S., & Sales, G. C. (1991). Cooperative learning in computer-based instruction. Educational Technology Research and Development, 39(2), 70-79.
  • Dirkx, J. M., & Smith, R. O. (2004). Thinking out of a bowl of spaghetti: Learning to learn in online collaborative groups. In T. S. Roberts (Ed.), Online collaborative learning: Theory and practice (pp. 132–159). Hershey, PA: Information Science Publishing. Fåhraeus, E. R. (2003). Distance education students moving towards collaborative learning: a field study of Australian distance education students and systems. Educational Technology & Society, 7(2), 129–140.
  • Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment. The Internet and Higher Education, 2, (2-3), 87-105.
  • Ge, X. and Land, S. M., (2003). Scaffolding students' problem-solving processes in an illstructured task using question prompts and peer interactions. Educational Technology Research and Development, 51(1), 21-38.
  • Gooding, K. (2002). Problem based learning online. In S. McNamara and E. Stacey (Eds), Untangling the Web: Establishing Learning Links. ASET Conference, Retrieved October 23, 2012 from http://www.aset.org.au/confs/2002/gooding.html.
  • Gökhale, A. A. (1995). Collaborative learning enhances critical thinking, Journal of Technology Education, 7(1), 22–30.
  • Gunawardena, C., N., Lowe, C., A., & Anderson, T. (1997). Analysis of a global online debate and the development of an interaction analysis model for examining social construction of knowledge in computer conferencing. Journal of Educational Computing Research, 17(4), 397-431.
  • Günhan, B. C. (2006). İlköğretim II. kademede matematik dersinde probleme dayalı öğrenmenin uygulanabilirliği üzerine bir araştırma (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gürsul, F. (2008). Çevrimiçi ve yüz yüze problem tabanlı öğrenme yaklaşımlarının öğrencilerin başarılarına ve matematiğe yönelik tutumlarına etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Henri, F. (1992). Computer conferencing and content analysis. In A. R. Kaye (Eds.), Collaborative learning through computer conferencing: The Najaden papers (pp. 115136). New York: Springer.
  • Hines, R. A, & Pearl, C. E. (2004). Increasing interaction in web-based instruction: Using synchronous chats and asynchronous discussions. Rural Special Education Quarterly, 23, 33-36.
  • Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn? Educational Psychology Review, 16, 235–266.
  • Hoppe, H. U., Ogata, H., & Soller, A. (Eds.). (2007). The role of technology in cscleducational ınformation technologies and collaborative learning. Springer Science + Business Media, LLC. New York.
  • Hrastinski, S. (2008). The potential of synchronous communication to enhance participation in online discussions: A case study of two e-learning courses, Information & Management, 45, 499-506.
  • Ifamuyiyiwa, S. A,. & Akinsola, M.K., 2008. Improving Senior Secondary School Students’ Attitude Towards Mathematics Through Self and Cooperative-Instructional Strategies, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 39 (5), 569–585.
  • Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1996). Cooperation and the use of technology. In D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology, (pp.1017-1044). New York: Macmillan.
  • Johnson, D. W., Johnson, R., & Smith, K. (1991). Active learning: Cooperative learning in the college classroom. Edina, MN: Interaction Book Company.
  • Kearsley, G. (2000). Online education: Learning and teaching in cyberspace. Belmont, CA: Wadsworth.
  • Khan, B. H. (1997). Web-Based Instruction. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
  • Khan, B. H. (2007). Flexible learnig in an information society. Information Science Publications.
  • Kosiak, J. J. (2004). Using asynchronous discussions to facilitate collaborative problem solving in college algebra (Unpublished doctoral dissertation). Montana State University, Montana.
  • Kuzu, A. (2005). Oluşturmacılığa dayalı çevrimiçi destekli öğretim: Bir eylem araştırması (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • McLinden, M., McCall, S., Hinton, D., & Weston, A. (2006). Participation in online problem based learning: Insights from postgraduate teachers studying through open and distance education. Distance Education, 27 (3), 331-353.
  • Mutlu, M. E. ve Öztürk, C. (2003). İnternet ortamında takım çalışmasına dayalı eğitim, International Education Tecnologies Symposium and Fair, 28-30 Mayıs, Doğu Akdeniz Üniversitesi, KKTC.
  • Naidu, S. (2003). Designing instruction for e-learning environments. In M. G. Moore & W. G. Anderson (Eds.), Handbook of distance education (pp. 349-365). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Oliver, R., & Omari, A. (1999). Using on-line technologies to support problem-based learning: Learners’ responses and perceptions, Australian Journal of Educational Technology, 15 (1), 58-79.
  • Ortiz, B. L. (2006). Online collaborative problem-based learning of educational technology. Creative College Teaching Journal, 3(1), 82-93.
  • Pınar, S. (2007). “Ölçüler” konusunun eğitim teknolojileri ve işbirlikli öğrenme yöntemleriyle öğrenilmesinin öğrencilerin matematik başarılarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Sage, S. M. (2000a). A natural fit: Problem based learning and technology standards. Learning and Learning with Technology, 28(1), 6-12.
  • Stacey, E. (1999). Collaborative learning in an online environment. Journal of Distance Education, 14 (2).
  • Starling, T. T. (2011). Comparing discourse in face-to-face and synchronous online mathematics teacher education: Effects on prospective teachers’ development of knowledge for teaching statistics with technology (Unpublished doctoral dissertation). North Carolina State University Raleigh, North Carolina.
  • Stewart, T. M., MacIntyre, W. R., Galea, V. J., & Steel, C. H. (2007). Enhancing problembased learning designs with a single e-learning scaffolding tool: Two case studies using challenge FRAP. Interactive Learning Environments, 15 (1), 77-91.
  • Ural, A., (2007). İşbirlikli Öğrenmenin Matematikteki Akademik Başarıya, Kalıcılığa, Matematik Özyeterlik Algısına ve Matematiğe Karşı Tutuma Etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Enstitüsü, Ankara.
  • Wang, H. (2005). A qualitative exploration of the social interaction in an online learning community. International Journal of Technology in Teaching and Learning, 1(2), 79
  • Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zakaria, E., Chin, C. L., & Daud, Y. M., 2010. The Effects of Cooperative Learning on Students' Mathematics Achievement and Attitude toward Mathematics, Journal of Social Sciences, 6(2), 272-275.
  • Zhou, N., Zemel, A., & Stahl, G. (2008). Questioning and responding in online small groups engaged in collaborative math problem solving. International Conference of the Learning Sciences (ICLS 2008), http://www.cis.drexel.edu/faculty/gerry/pub/icls2008nan.pdf adresinden 04 Mayıs 2012 tarihinde edinilmiştir.

Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri

Yıl 2013, Cilt: 4 Sayı: 3, - , 19.02.2014

Öz

Bu araştırmada, çevrimiçi ve sınıf ortamlarında grupla problem çözme sürecinde yer alan öğrencilerin uygulamaya yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma, 2011-2012 bahar dönemi Artvin Çoruh Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Programında öğrenim gören 27 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada çevrimiçi (D1, N=12) ve sınıf içi (D2, N=15) olmak üzere iki grup halinde problem çözme oturumları gerçekleştirilmiştir. Altı hafta süresince gerçekleştirilen uygulama sonrası öğrencilerin, problem çözmeye yönelik başarı ile matematiğe ve grup çalışmalarına yönelik tutumlarına ilişkin düşüncelerini belirlemek üzere yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen görüşlerin nitel yaklaşıma uygun içerik analizine tabi tutulması neticesinde, her iki ortamdaki öğrencilerin problem çözme etkinliklerini tamamlamada grup çalışmalarının etkili olduğuna dair görüşleri belirlenmiştir. Bunun yanı sıra gruplardaki öğrencilerce ifade edilen görüşlerde farklılıklar tespit edilmiş olup, problem çözme adımlarına uygun çözümde bulunmanın önemi ve matematiğin zevkli bir ders haline geldiğinin belirtilmesi D1’deki öğrencilerce daha sık vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:    Problem çözme, grup çalışması, çevrimiçi öğrenme, öğrenci görüşleri

Kaynakça

  • Atıcı, B. ve Gürol, M. (2000). Bilişim toplumunda öğrenme topluluklarının oluşturulması ve öğrenici vizyonunun geliştirilmesi. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Kongresi (BTIE) (s. 131-138). ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi: Ankara, Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi. ChanLin, L., & Chan, K., (2007). Integrating interdisciplinary experts for supporting PBL, Innovations in Education and Teaching International, 44 (2), 211-224.
  • Cho K. L. & Jonassen D.H. (2002). The effects of argumentation scaffolds on argumentation and problem solving. Educational Technology Research and Development, 50, 5–22.
  • Crumpacker, N. (2001). Faculty pedagogical approach, skill, and motivation in today’s distance education milieu. Online Journal of Distance Learning Administration, 4(4). http://www.westga.edu/~distance/ojdla/winter44/crumpacker44.html adresinden 01 Temmuz 2012 tarihinde edinilmiştir.
  • Curtis, D. D., & Lawson, M. J. (2001). Exploring collaborative online learning. Journal of Asynchronous Learning Network, 5(1), 21-34.
  • Çalışkan, H. (2002). Çevrimiçi (online) eğitimde öğrenci etkileşimi. http://aof20.anadolu.edu.tr/bildiriler/Hasan_Caliskan.doc adresinden 20 Haziran 2012 tarihinde edinilmiştir.
  • Del Marie Rysavy, S., & Sales, G. C. (1991). Cooperative learning in computer-based instruction. Educational Technology Research and Development, 39(2), 70-79.
  • Dirkx, J. M., & Smith, R. O. (2004). Thinking out of a bowl of spaghetti: Learning to learn in online collaborative groups. In T. S. Roberts (Ed.), Online collaborative learning: Theory and practice (pp. 132–159). Hershey, PA: Information Science Publishing. Fåhraeus, E. R. (2003). Distance education students moving towards collaborative learning: a field study of Australian distance education students and systems. Educational Technology & Society, 7(2), 129–140.
  • Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment. The Internet and Higher Education, 2, (2-3), 87-105.
  • Ge, X. and Land, S. M., (2003). Scaffolding students' problem-solving processes in an illstructured task using question prompts and peer interactions. Educational Technology Research and Development, 51(1), 21-38.
  • Gooding, K. (2002). Problem based learning online. In S. McNamara and E. Stacey (Eds), Untangling the Web: Establishing Learning Links. ASET Conference, Retrieved October 23, 2012 from http://www.aset.org.au/confs/2002/gooding.html.
  • Gökhale, A. A. (1995). Collaborative learning enhances critical thinking, Journal of Technology Education, 7(1), 22–30.
  • Gunawardena, C., N., Lowe, C., A., & Anderson, T. (1997). Analysis of a global online debate and the development of an interaction analysis model for examining social construction of knowledge in computer conferencing. Journal of Educational Computing Research, 17(4), 397-431.
  • Günhan, B. C. (2006). İlköğretim II. kademede matematik dersinde probleme dayalı öğrenmenin uygulanabilirliği üzerine bir araştırma (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gürsul, F. (2008). Çevrimiçi ve yüz yüze problem tabanlı öğrenme yaklaşımlarının öğrencilerin başarılarına ve matematiğe yönelik tutumlarına etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Henri, F. (1992). Computer conferencing and content analysis. In A. R. Kaye (Eds.), Collaborative learning through computer conferencing: The Najaden papers (pp. 115136). New York: Springer.
  • Hines, R. A, & Pearl, C. E. (2004). Increasing interaction in web-based instruction: Using synchronous chats and asynchronous discussions. Rural Special Education Quarterly, 23, 33-36.
  • Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn? Educational Psychology Review, 16, 235–266.
  • Hoppe, H. U., Ogata, H., & Soller, A. (Eds.). (2007). The role of technology in cscleducational ınformation technologies and collaborative learning. Springer Science + Business Media, LLC. New York.
  • Hrastinski, S. (2008). The potential of synchronous communication to enhance participation in online discussions: A case study of two e-learning courses, Information & Management, 45, 499-506.
  • Ifamuyiyiwa, S. A,. & Akinsola, M.K., 2008. Improving Senior Secondary School Students’ Attitude Towards Mathematics Through Self and Cooperative-Instructional Strategies, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 39 (5), 569–585.
  • Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1996). Cooperation and the use of technology. In D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology, (pp.1017-1044). New York: Macmillan.
  • Johnson, D. W., Johnson, R., & Smith, K. (1991). Active learning: Cooperative learning in the college classroom. Edina, MN: Interaction Book Company.
  • Kearsley, G. (2000). Online education: Learning and teaching in cyberspace. Belmont, CA: Wadsworth.
  • Khan, B. H. (1997). Web-Based Instruction. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
  • Khan, B. H. (2007). Flexible learnig in an information society. Information Science Publications.
  • Kosiak, J. J. (2004). Using asynchronous discussions to facilitate collaborative problem solving in college algebra (Unpublished doctoral dissertation). Montana State University, Montana.
  • Kuzu, A. (2005). Oluşturmacılığa dayalı çevrimiçi destekli öğretim: Bir eylem araştırması (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • McLinden, M., McCall, S., Hinton, D., & Weston, A. (2006). Participation in online problem based learning: Insights from postgraduate teachers studying through open and distance education. Distance Education, 27 (3), 331-353.
  • Mutlu, M. E. ve Öztürk, C. (2003). İnternet ortamında takım çalışmasına dayalı eğitim, International Education Tecnologies Symposium and Fair, 28-30 Mayıs, Doğu Akdeniz Üniversitesi, KKTC.
  • Naidu, S. (2003). Designing instruction for e-learning environments. In M. G. Moore & W. G. Anderson (Eds.), Handbook of distance education (pp. 349-365). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Oliver, R., & Omari, A. (1999). Using on-line technologies to support problem-based learning: Learners’ responses and perceptions, Australian Journal of Educational Technology, 15 (1), 58-79.
  • Ortiz, B. L. (2006). Online collaborative problem-based learning of educational technology. Creative College Teaching Journal, 3(1), 82-93.
  • Pınar, S. (2007). “Ölçüler” konusunun eğitim teknolojileri ve işbirlikli öğrenme yöntemleriyle öğrenilmesinin öğrencilerin matematik başarılarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Sage, S. M. (2000a). A natural fit: Problem based learning and technology standards. Learning and Learning with Technology, 28(1), 6-12.
  • Stacey, E. (1999). Collaborative learning in an online environment. Journal of Distance Education, 14 (2).
  • Starling, T. T. (2011). Comparing discourse in face-to-face and synchronous online mathematics teacher education: Effects on prospective teachers’ development of knowledge for teaching statistics with technology (Unpublished doctoral dissertation). North Carolina State University Raleigh, North Carolina.
  • Stewart, T. M., MacIntyre, W. R., Galea, V. J., & Steel, C. H. (2007). Enhancing problembased learning designs with a single e-learning scaffolding tool: Two case studies using challenge FRAP. Interactive Learning Environments, 15 (1), 77-91.
  • Ural, A., (2007). İşbirlikli Öğrenmenin Matematikteki Akademik Başarıya, Kalıcılığa, Matematik Özyeterlik Algısına ve Matematiğe Karşı Tutuma Etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Enstitüsü, Ankara.
  • Wang, H. (2005). A qualitative exploration of the social interaction in an online learning community. International Journal of Technology in Teaching and Learning, 1(2), 79
  • Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Zakaria, E., Chin, C. L., & Daud, Y. M., 2010. The Effects of Cooperative Learning on Students' Mathematics Achievement and Attitude toward Mathematics, Journal of Social Sciences, 6(2), 272-275.
  • Zhou, N., Zemel, A., & Stahl, G. (2008). Questioning and responding in online small groups engaged in collaborative math problem solving. International Conference of the Learning Sciences (ICLS 2008), http://www.cis.drexel.edu/faculty/gerry/pub/icls2008nan.pdf adresinden 04 Mayıs 2012 tarihinde edinilmiştir.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Salih Birişçi Bu kişi benim

Hasan Karal

Yayımlanma Tarihi 19 Şubat 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 4 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Birişçi, S., & Karal, H. (2014). Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 4(3). https://doi.org/10.16949/turcomat.06646
AMA Birişçi S, Karal H. Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT). Şubat 2014;4(3). doi:10.16949/turcomat.06646
Chicago Birişçi, Salih, ve Hasan Karal. “Çevrimiçi Ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri”. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT) 4, sy. 3 (Şubat 2014). https://doi.org/10.16949/turcomat.06646.
EndNote Birişçi S, Karal H (01 Şubat 2014) Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT) 4 3
IEEE S. Birişçi ve H. Karal, “Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri”, Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), c. 4, sy. 3, 2014, doi: 10.16949/turcomat.06646.
ISNAD Birişçi, Salih - Karal, Hasan. “Çevrimiçi Ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri”. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT) 4/3 (Şubat 2014). https://doi.org/10.16949/turcomat.06646.
JAMA Birişçi S, Karal H. Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT). 2014;4. doi:10.16949/turcomat.06646.
MLA Birişçi, Salih ve Hasan Karal. “Çevrimiçi Ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri”. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), c. 4, sy. 3, 2014, doi:10.16949/turcomat.06646.
Vancouver Birişçi S, Karal H. Çevrimiçi ve Sınıf Ortamlarında Grupla Problem Çözme Sürecine Yönelik Öğrenci Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT). 2014;4(3).