Çocukların
ailelerinden sonra en çok zaman geçirdikleri yerin okullar olduğu
düşünüldüğünde çocuğun korunmasına dair en büyük sorumluluğun eğitim
kurumlarında çalışan öğretmenler ve idarecilerde olduğunu söylemek mümkündür.
Öğretmenler bu konunun açığa çıkmasında ve destek verilmesinde anahtar
konumdadır. İstismarın tanınması ve yetkili makamlara bildirilmesinde
çoğunlukla ve ilk olarak sağlık çalışanları ile öğretmenler görev alır, ayrıca
bu kişiler aile dışında çocuğun iletişim kurduğu ilk yetişkinlerdir. Bu
araştırmanın amacı, Gümüşhane ilinde çalışan sınıf öğretmenlerin çocuk istismar
ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma düzeylerinin belirlenmesidir. Çalışma nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama
modeline uygun olarak yapılmıştır. 2018-2019 eğitim öğretim güz döneminde
Gümüşhane il merkezinde görev yapan tüm sınıf öğretmenleri çalışmaya dahil
edilmiş olup araştırmaya katılmayı kabul eden gönüllü 52’si kadın (%54.2), 44’ü
erkek (%45.8) olmak üzere 96 öğretmene ulaşılmıştır. Veri toplama araçları
olarak Demografik Bilgi Formu ve Uysal (1998) tarafından geliştirilen Çocuk
istismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanımlanmasına Yönelik Ölçek
Formu (ÇİİBRTO) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre sınıf
öğretmenlerinin çocuk istismar ve ihmali konusunda bilgi ve risk tanıma
düzeylerinde yetersizlikler olduğu yönünde olup bulgular literatür ışığında ele
tartışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 16 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2 |