Entelektüel ve İdealist Bir Eğitimci Bürokrat: Cahid OKURER

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 2, 319 - 338, 27.12.2021

Mustafa Gündüz

Öz

Cumhuriyet dönemi eğitim alanının öncü kişileri ve eserleri üzerine yetkin ve yeterli biyografik ve bibliyografik çalışmalar azdır. Bu dönemde çok sayıda eğitimci olmasına karşın biyografinin zorlukları sebebiyle böylesi çalışmalar yetersizdir. Bu araştırmada, Cumhuriyet döneminin özgün ve üretken eğitimcilerinden biri olan Cahid Okurer’in hayatı, eserleri ve eğitime yönelik görüşleri üzerinde durulmaktadır. Okurer’in mesleki hayatı eğitim sisteminin farklı alanlarında geçmiştir. Öğretmenlikten, Talim ve Terbiye Kurulu Üyeliği’ne, Bakanlık Merkez teşkilatı görevlerinden TBMM Senato üyeliğine kadar farklı görevler üstlenmiştir. Onun eğitim dünyasındaki asıl önemi, eğitimin düşünce ve entelektüel sahasına yaptığı ciddi katkılardır. Çok sayıda kitap, makale, çeviri ve denemesi olan Cahid Okurer üzerine bu güne kadar araştırma yapılmamıştır. Bu makalede öncelikle, arşiv kaynaklarından hareketle Cahid Okurer’in kısa biyografisi verilmiştir. Ardından, eğitimci kişiliği, eğitim bürokrasisindeki hizmetleri kısaca anlatılmıştır. Daha sonra eserlerinden hareketle eğitim görüşleri, düşünceleri, teklifleri ve planları özetlenmiş, tasvir ve tasnif edilmiştir. Okurer, siyasi görüşüne paralel geliştirdiği eğitim görüş ve pratikleriyle Cumhuriyet’in özgün eğitimcilerindendir. Meslek ahlakı, çalışkanlığı, bilimsel metoda ve düşünceye önem vermesi, hamaset ve popülizme yer vermemesi yönüyle çağdaşı Mümtaz Turhan’ı andırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Cahit Okurer, Türk eğitim tarihi, milliyetçi eğitim, muhafazakâr eğitim, bilimsel metot

Kaynakça

• “Ahmet Kabaklı ile röportaj, bir dürüstlük çağı açılacaktır...”. (Şubat 1990). Altınoluk, S.48, ss.11-14.
• Bolay, Süleyman H. (2010). “Doğru düşünmeyi öğreten Cahit Okurer’in “Temel fikirleri”, Türk Yurdu, S. 278, ss.12-18.
• Bolay, Süleyman H. (2015). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türk düşünürleri, Nobel Akademik Yayıncılık.
• Cahid Okurer MEB Personel Sicil Dosyası.
• Eşme, İ.(2001). Yüksek öğretmen okulları, Bilgi Başarı Yayınevi.
• Eşme, İ. (2003). “Öğretmen yetiştirmede 130 Yıllık bir sürecin öyküsü: yüksek öğretmen okulları”, Milli eğitim, S.160,
• http://59haber.com/kose-yazilari/kabakli_hocaya_dair-6679.html
• https://www.tmkv.org.tr/hakkimizda/Tarihce.
• Kaplan, M. (1973). “Cahit Okurer”, Hisar, S.115.
• Kara, İ. (2018). “Unutulmuş bir eğitim adamına dair birkaç not”, Zafer değil, sefer, Dergâh Yayınları.
• Muz, B. (1973). “Yenilik fikri ve Cahit Hoca’nın son mektubu”, Hisar, S.115.
• Okurer, C.(1969). Gerçek politika, Ayyıldız Matbaası.
• Okurer, C. (1946). İdeal milliyetçilik, İleri Yurt Yayımı.
• Okurer, C. (1947a). “İlim zihniyeti ve lise öğretimi hakkında”, Hareket, S.8, ss.241-243.
• Okurer, C. (1947b). “Liselerde disiplin ve terbiye meselesi”, Hareket, S.9, ss.9-10.
• Okurer, C.(1962a). Milliyetçiliğimizin temel fikirleri, Toprak Dergisi Yayınları.
• Okurer, C. (1962b). İdeal milliyetçilik, Yağmur Yayınları.
• Okurer, C. (1965). Ana hatları ile milli eğitim politikamız, Ayyıldız Matbaası.
• Okurer, C. (1997). Kompozisyon öğretimi bakımından İngiltere maarifi hakkında bir inceleme, neticeler ve bazı teklifler, Milli Eğitim Basımevi, 1997.
• Topçu, N. (2010). Türkiye’nin maarif davası, Dergâh Yayınları.
• Topçu, N. (2009). Millet mistikleri, Dergâh Yayınları.
• Turhan, M. (1964). Maarifimizin ana davaları ve bazı hal çareleri, Bedir Yayınevi.
• Turhan, M. (1980). Garplılaşmanın neresindeyiz?, Yağmur Yayınları.