Dil bilgisi öğretimi, Türkçenin yabancılara öğretiminde dört temel becerinin (dinleme, konuşma, okuma ve yazma) yanında yer alan önemli becerilerdendir. Türk eğitim sisteminin 2005-2006 eğitim öğretim döneminden itibaren ülke düzeyindeki bütün ilköğretim okullarında uygulanmaya koyduğu yapılandırmacı yaklaşıma göre dil bilgisi öğretimi başlı başına bir amaç değildir. Dil bilgisi bir şeyi anlamak ve bu anlamı aktarmak için kullanılmalıdır. Anlamın oluştuğu ve gün yüzüne çıktığı yer ise metinlerdir. Bu bağlamda 21. yüzyılda Türkçenin yabancı dil olarak yaygın bir şekilde öğretiminin artmasıyla birlikte ortaya “hedefe yönelik, öğretimi hızlandırıcı özel metin ihtiyacı” ortaya çıkmaktadır. Yapılan bu araştırma, “karma gömülü deneysel” bir çalışmadır. Bu yöntemde nicel ve nitel veriler bir arada kullanılmıştır. Nicel ve nitel veriler ayrı ayrı elde edilip çalışmanın sonunda ilişkilendirilmiştir. Araştırmanın nicel verileri SPSS-15,0 (Statistical Package for the Social Sciences) programına göre analiz edilmiştir. Nitel verileri ise içerik analizine göre çözümlenmiş ve yorumlanmıştır. Nitel verileri elde etmek için hazırlanan formlar uzmanlar tarafından incelenmiştir. Daha sonra bu formların pilot uygulamaları yapılmıştır.
dil bilgisi öğretimi, özel metin kullanımı yabancılara Türkçe öğretimi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Alan Eğitimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Mayıs 2021 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ocak 2021 |
Kabul Tarihi | 14 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 2 |