Yıl 2010,
Cilt: 17 Sayı: 1, 29 - 37, 01.04.2010
Öz
Eski Türkçe dönemi Moğol fütuhatı ile son bulur. Orta Türkçe, XIII. yy’ın ilk çeyreğinde Türklerin dağıldığı Moğol fütuhatı ile başlar
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BARTHOLD, W. (2006). Türk Moğol Ulusları Tarihi. (çev. H. Eren), Ankara: TTK Yayınları.
- BROCKELMANN, Carl (1928). Mitteltürkischer Wortschatz nach Ma mūd al- Kāšgarīs Dīvān Lugāt at-Turk. Budapest: Bibliotheca Orientalis Hungarica 1.
- ______ (1954). Osttürkische Grammatik der Islamischen Litteratursprachen Mittelasiens. Leiden: Brill.
- CAFEROĞLU, Ahmet (1958). Türk Dili Tarihi II. İstanbul, (3. Baskı 1984).
- DİLÂÇAR, Agop (1953). “Batı Türkçesi”. TDAY-Belleten 1953: 73-92.
- ECKMANN, Janos (1989). “Memlûk Kıpçakçasının Oğuzcalaşmasına Dair”. TDAY- Belleten 1964: 35-41.
- ERDAL, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
- FRYE, R. N.– Sayılı, A. (1946). “Selçuklulardan Evvel Orta Şark’ta Türkler”. Belleten, X: 97-131.
- GOLDEN, Peter (2002). Türk Halkları Tarihine Giriş. (çev. O. Karatay), Ankara, 235-255.
- JOHANSON, Lars (1998). “History of Turkic”. The Turkic Languages. London and New York.
- KÖPRÜLÜ, Fuat (1945). “Çağatay Edebiyatı”, İA, III, 24. cüz, İstanbul.
- LEO DE HARTOG (2003). Cengiz Han. Dünyanın Fatihi. (çev. Serkan Uzun), Ankara: Dost Kitabevi.
- QUATREMÈRE, M. (1845). Chrestomathie en Turk oriental. Paris.
- PAVET DE COURTEİLLE (1870). Dictionnarie turk-oriental. Paris.
- RÓNA-TAS, A. (1991). Introduction to Turkology. Szeged.
- ŞEŞEN, Ramazan (2001). İslâm Coğrafyacılarına Göre Türkler ve Türk Ülkeleri. Ankara: TTK Yayınları, 2. baskı.
- TEKİN, Şinasi (1974). “Bilinen en eski İslâmî Türkçe metinler: Uygur harfleriyle yazılmış Karahanlılar devrine ait tarla satış senetleri”. Selçuklu Araştırmaları Dergisi, IV, Ankara 1974: 157-186.
- ______ (1992). “Eski Türk Yazı Dillerinin Özellikleri Üzerine Düşünceler ve Bunların Teşekkülü İle Türk Siyasî Birlikleri Arasındaki İlişkiler”. Tarih ve Toplum 101: 9-19.
- TEKİN, Talat (1989). “Türk Dil ve Diyalektlerinin Yeni Bir Tasnifi”. Erdem Atatürk Kültür Merkezi Dergisi, V (13): 141-168.
- ZENKER, J. Th. (1862-67). Dictionnaire turc-arab-persan. Leibzig.
Yıl 2010,
Cilt: 17 Sayı: 1, 29 - 37, 01.04.2010
Öz
The Old Turkic period ended with the Mongolian invasion. The Middle Turkic begins with the Mongolian invasion which spread over the Turks in the first decades of thirteenth century
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BARTHOLD, W. (2006). Türk Moğol Ulusları Tarihi. (çev. H. Eren), Ankara: TTK Yayınları.
- BROCKELMANN, Carl (1928). Mitteltürkischer Wortschatz nach Ma mūd al- Kāšgarīs Dīvān Lugāt at-Turk. Budapest: Bibliotheca Orientalis Hungarica 1.
- ______ (1954). Osttürkische Grammatik der Islamischen Litteratursprachen Mittelasiens. Leiden: Brill.
- CAFEROĞLU, Ahmet (1958). Türk Dili Tarihi II. İstanbul, (3. Baskı 1984).
- DİLÂÇAR, Agop (1953). “Batı Türkçesi”. TDAY-Belleten 1953: 73-92.
- ECKMANN, Janos (1989). “Memlûk Kıpçakçasının Oğuzcalaşmasına Dair”. TDAY- Belleten 1964: 35-41.
- ERDAL, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic, Leiden-Boston: Brill.
- FRYE, R. N.– Sayılı, A. (1946). “Selçuklulardan Evvel Orta Şark’ta Türkler”. Belleten, X: 97-131.
- GOLDEN, Peter (2002). Türk Halkları Tarihine Giriş. (çev. O. Karatay), Ankara, 235-255.
- JOHANSON, Lars (1998). “History of Turkic”. The Turkic Languages. London and New York.
- KÖPRÜLÜ, Fuat (1945). “Çağatay Edebiyatı”, İA, III, 24. cüz, İstanbul.
- LEO DE HARTOG (2003). Cengiz Han. Dünyanın Fatihi. (çev. Serkan Uzun), Ankara: Dost Kitabevi.
- QUATREMÈRE, M. (1845). Chrestomathie en Turk oriental. Paris.
- PAVET DE COURTEİLLE (1870). Dictionnarie turk-oriental. Paris.
- RÓNA-TAS, A. (1991). Introduction to Turkology. Szeged.
- ŞEŞEN, Ramazan (2001). İslâm Coğrafyacılarına Göre Türkler ve Türk Ülkeleri. Ankara: TTK Yayınları, 2. baskı.
- TEKİN, Şinasi (1974). “Bilinen en eski İslâmî Türkçe metinler: Uygur harfleriyle yazılmış Karahanlılar devrine ait tarla satış senetleri”. Selçuklu Araştırmaları Dergisi, IV, Ankara 1974: 157-186.
- ______ (1992). “Eski Türk Yazı Dillerinin Özellikleri Üzerine Düşünceler ve Bunların Teşekkülü İle Türk Siyasî Birlikleri Arasındaki İlişkiler”. Tarih ve Toplum 101: 9-19.
- TEKİN, Talat (1989). “Türk Dil ve Diyalektlerinin Yeni Bir Tasnifi”. Erdem Atatürk Kültür Merkezi Dergisi, V (13): 141-168.
- ZENKER, J. Th. (1862-67). Dictionnaire turc-arab-persan. Leibzig.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA56BK24KB |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2010 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 17 Sayı: 1 |