Temelde
sosyolojik terimler olan ütopya ile karşı-ütopyalar, kurgusal olma niteliği
açısından edebiyat alanında da yerlerini almışlardır. Ütopya ve
karşı-ütopyalardaki bir hayalî mekân yaratma arzusu ve bu mekânı görünür kılma
yönelimi, bu metinlerin gerçek ile gerçek olmayanı aynı düzlem içerisinde ele
alma gibi bir gerekliliği ortaya çıkarır. Bu açıdan edebî metinlerin kurgusal
düzlemleri dikkate alındığında bu yanyanalığın edebî metin için de geçerli
olduğu görülecektir. Dünya edebiyatlarında yerini aldığı gibi, Türk
edebiyatında da mevcut olan ütopik algıların Tanzimat’la birlikte oluştuğunu
söylemek mümkündür. Genel bağlamda roman ve öyküye daha çok uygun olan ütopyaların,
şiirde de denendiği söylenebilir. Ancak şiirin yapısal düzleminde ütopyalardan
beklenen özelliklerin şiirde yansıtılması oldukça güçtür. Ütopik algının şiirde
yoğunlaştığı Servet-i Fünûn döneminde de bir kaçış tematiği olarak ortaya
konulan arzu’lar, ütopik olarak değerlendirilmiştir. Fecr-i Âti şairi olarak
Ahmet Haşim de bu arzuları işaret eden birçok metin ortaya koymuştur. “O Belde”
şiiri, bu metinlerin en dikkat çekicisidir. Ancak bu metnin doğrudan bir ütopik
metin sayılması beraberinde bazı sorunsalarl getirmektedir. Çünkü metin, Ahmet
Haşim’in şiir sanatıyla ilgili yaklaşımlarını da içermektedir. Bu bağlamda
metnin, bu ütopik algıların dışında da değerlendirilebileceği
incelenecektir.
Utopia
and anti-utopia, which are basically sociological terms, have taken their place
in literature in terms of their fictional nature. The desire to create a
imaginary space in utopia and anti-utopia, the tendency to make this space
visible, reveals the necessity of considering these texts in the same plane as
the real and the unreal. In this respect, when the fictional planes of literary
texts are taken into consideration, it will be seen that this association
applies to the literary text. As in world literature, it is possible to say
that these utopian perceptions in Turkish literature were formed together with
the Tanzimat. In general terms, it can be said that utopias, which are more
suitable for novels and stories, have also been tried in poetry. However, it is
very difficult to reflect the expected characteristics of utopias in the
structural plane of poetry. The desires which were revealed as an escape theme
in the period of Servet-i Fünun, where utopian perception was concentrated in
poetry, were evaluated as utopian. As a poet of Fecr-i Âti, Ahmet Haşim has
also revealed many texts pointing to these desires. The poem “O Belde” is the
most remarkable of these texts. However, the fact that this text is directly
considered a utopian text brings some problematic. Because the text includes
the approaches of Ahmet Haşim about the art of poetry. In this context, it will
be examined that the text can be evaluated outside these utopian perceptions.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Mart 2019 |
Gönderilme Tarihi | 22 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 23 Sayı: 1 |