Öz
Kaynakça
- ALYILMAZ, Semra (2010), “Türkçede Olumsuz Fiillerin Geniş Zaman Biçimbirimi”, Turkish Studies, C. 5/4, s. 87-118.
- CERİTOĞLU, Murat (2011), “Türkiye Türkçesinde Çok Görevli Eklerin Tespiti Ve Sınıflandırılması”, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10(3):1239 -1248.
- ERASLAN, Kemal (2012), Eski Uygur Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
- ERGİN, Muharrem (2005), Türk Dil Bilgisi, Bayrak Basım/Yayım/Tanıtım, İstanbul.
- GEMALMAZ, Efrasiyab (2010), “STT’de İşaretsiz (/Ø/) Görev Ögeleri Üzerine”, Türkçenin Derin Yapısı içinde, Belen Yayıncılık, Ankara, s. 275-278.
- KORKMAZ, Zeynep (2007), Gramer Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
- MERT, Osman (2008) “Orhun Yazıtlarında Kullanılan İşaretsiz (/.Ø./) Görev Ögeleri”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 38, Erzurum, s.1-20.
- TOPÇU, Çiğdem (2011), “Türkçede Sıfat fiil Kategorisi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya.
- TURAN, Zikri (2008), “Gösterme Sıfat Fiili”, Prof. Dr. Ahmet Bican Ercilasun Armağanı, Akçağ Yayınları, Ankara.
- TÜRK, Vahit (2004), “Kutadgu Bilig Örneği ile Türkçede Ana Yardımcı Fiil (er-)” V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II 20-26 Eylül 2004, TDK Yay., Ankara, s. 2993-3006.
Öz
Türk
dilinin ekleşme dizisinde görevli bazı morfemlere dair yapılan açıklamaların
yapı bakımından bir analize tabi tutulmadan dilcilik geleneğimize yerleştiği ve
bu haliyle öğretimin bir parçası haline geldiği yapılan bazı çalışmalarda ifade
edilmektedir. Türk dilinin yapısının şekli merkeze alan bir bakış açısıyla
değerlendirilmeye çalışılması, ekleşme dizisinde görevli Ø unsurların dikkate
alınmaması ve dilimizin unsurlarının farklı yapıya sahip dillerin
kategorileriyle açıklanmaya çalışılması görevli bir morfemin mahiyetinin doğru
olarak tespit edilmesini engelleyen sebeplerden öne çıkanlardır. Türk dilinin
ekleşme bilgisini, yapı özelliklerini dikkate alarak değerlendirme konusu yapan
çalışmaların yerleşik algıları değiştirmedeki etkisinin tartışmalı olduğu
ayrıca belirtilmelidir. Bu çalışmada, gramer çalışmalarımızda bildirme ek(ler)i
olarak verilen unsurlar yerleşik dilcilik algısı bakımından sorgulanarak yapı
bakımından analiz edilmiştir. Neticede, “bildirme ek(ler)i” başlığıyla verilen
kategorinin aslında şahıs eklerinden herhangi bir yapı farkı göstermediği
verilen örneklerle ortaya konmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ALYILMAZ, Semra (2010), “Türkçede Olumsuz Fiillerin Geniş Zaman Biçimbirimi”, Turkish Studies, C. 5/4, s. 87-118.
- CERİTOĞLU, Murat (2011), “Türkiye Türkçesinde Çok Görevli Eklerin Tespiti Ve Sınıflandırılması”, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10(3):1239 -1248.
- ERASLAN, Kemal (2012), Eski Uygur Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
- ERGİN, Muharrem (2005), Türk Dil Bilgisi, Bayrak Basım/Yayım/Tanıtım, İstanbul.
- GEMALMAZ, Efrasiyab (2010), “STT’de İşaretsiz (/Ø/) Görev Ögeleri Üzerine”, Türkçenin Derin Yapısı içinde, Belen Yayıncılık, Ankara, s. 275-278.
- KORKMAZ, Zeynep (2007), Gramer Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
- MERT, Osman (2008) “Orhun Yazıtlarında Kullanılan İşaretsiz (/.Ø./) Görev Ögeleri”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 38, Erzurum, s.1-20.
- TOPÇU, Çiğdem (2011), “Türkçede Sıfat fiil Kategorisi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya.
- TURAN, Zikri (2008), “Gösterme Sıfat Fiili”, Prof. Dr. Ahmet Bican Ercilasun Armağanı, Akçağ Yayınları, Ankara.
- TÜRK, Vahit (2004), “Kutadgu Bilig Örneği ile Türkçede Ana Yardımcı Fiil (er-)” V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II 20-26 Eylül 2004, TDK Yay., Ankara, s. 2993-3006.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 5 |
