Gramercilik geleneğimizde
yaygın olarak “bildirme eki” terimiyle karşılanan; Eski Uygur
Türkçesinden itibaren tur- fiilinin anlam kırıntısını taşıyan ekleşmiş
biçimiyle cevheri ek fiil fonksiyonunu icra eden bir morfolojik unsurun varlığı
başından beri dilcilerin dikkatini çekmiştir.
Türk dilinde kelime
+/- ek ilişkisinin ortaya çıkardığı sonuçların tespitinde birtakım
gelenekçi yaklaşımların tesiriyle üst ve alt kategorileri ve bunlar arasındaki
hiyerarşik ilişkileri tespit etmede zorluk çekildiği aşikardır. Bu zorluklardan
biri de gramer külliyatımızda genellikle “+DIr bildirme eki” diye anılan
unsurun tespit, tarif ve tasnif sürecinde kendini göstermiştir.
Bu makalede +DIr-
cevheri ek fiilinin özellikle kelimeden eke dönüştükten sonraki süreçte ne olup
ne olmadığıyla ilgili ortaya çıkan değerlendirmelerden oluşan ve son haliyle
oldukça karmaşık görünen gramerlik yorumlar, münhasıran bu ek üzerine yazılmış
metinler üzerinden takip edilmek suretiyle bir incelemeye tabi tutulacaktır.
Sonuç olarak
yeterince tartışılmadığı düşünülen +DIr- cevheri ek fiilli cümlelerin bir başka
cümlenin öğesi olarak görevlendirilmesi durumunda ortaya çıkan ve kelimenin
veya cümlenin yapısındaki değişimle ilişkilendirilen örneklerin aslında böyle
bir değişime yol açmadığı vurgulanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 6 |