17.
yüzyıl Osmanlı İmparatorluğu’nun duraklamaya geçtiği dönem olmuştur. Siyasi
anlamda yaşanan duraklama edebiyata yansımamış, bu yüzyılda da klasik Türk
edebiyatı güçlü ve etkili anlatımını korumuş, değerli ve kalemi güçlü şairler
yetiştirmeye devam etmiştir. Bu şairlerden
‘Azmî-zâde Hâletî, Cevrî, Fehîm-i Kadîm, Hevâyî, Nâbî, Nâʽilî-i Kadîm, Nefʽî,
Neşâtî, Sâbit ve Şeyhülislâm Yahyâ’nın divanlarının taranmasından hareketle
hazırlanan bu çalışmada 17. yüzyıl Osmanlı mutfağı merkezli olarak et ve et
yemekleri tespit edilmiştir. Bu unsurlarda çeşit zenginliği olan yemekler, türe
ait alt başlıklar halinde verilmiştir. Yemekler ayrıca, başlıklar şeklinde
sınıflandırılmış, ilgili beyitler, şiir ve beyit numaraları ile birlikte
verilmiştir. Beyitleri yorumlamadan önce, yemeklerin aynı tanım, özellik,
pişiriliş şekli, mutfak kültüründeki yerleri vb. bilgilerine yer verilmiş,
ilgili bilgiler başta 17. yüzyıl sosyal hayatı ile maddi kültürünü en iyi
şekilde yansıttığını düşündüğümüz kaynaklar ile ilgili çalışmalardan yararlanılmıştır.
Bunlar arasında Evliyâ Çelebi’nin Seyahatnâmesi’nin özel bir yeri olmuş, birçok
yemek çeşidi hakkında kendisinden bir hayli yararlanılmıştır. Beyitleri
yorumlarken, içerdikleri bilgi dışında, şairlerin o bilgiyi veya ilgili yemek
çeşidini, estetik bakımdan nasıl ele aldıkları da değerlendirilmiştir. Bu
çerçevede, ilgili yemeklerin klasik şiirimizde sadece gerçek anlamlarıyla ele
alınmadığı, bunun yanında başta teşbih ve tevriye olmak üzere türlü edebî
sanatlara yer verilerek kullanıldığı belirlenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Ağustos 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 10 |