Bu
çalışmada, 17. yüzyıl şairlerinden Azmȋ-zȃde Hȃletȋ’nin Dȋvȃnı’nda dehr kelimesinin nasıl bir çerçevede kullanıldığı üzerinde
durulmaktadır. Taranan metinlerden, dehrin farklı kullanımlarına dair örnek
beyitler seçilmiş ve tahlil edilmiştir. Öncelikle dehr kavramının tasavvuf
düşüncesinde önemli bir yere sahip olduğunu söylemek gerekir. Dehri mutlak
zaman anlamında kullanan sufȋler,
bu kelime ile Tanrı’nın zamanını kastederler. Onlara göre dehr zamansızlık
olarak tanımlanırken, Tanrı da e’d-Dehr ismiyle anılmaktadır. Azmȋ-zȃde Hȃletȋ’nin şiirleri incelendiğinde,
dehrin tasavvuf düşüncesindeki karşılığına doğrudan rastlanmadığı görülür. Bazı
beyitlerde kelimenin mutlak zaman anlamına işaret edildiği söylenebilir. Dehr,
hem zaman hem de mekȃn
bildiren bir kelimedir. Şair bu kelimeyi sıklıkla her iki mȃnȃya da gelebilecek şekilde aynı
beyitte tevriyeli olarak kullanmıştır. Söz konusu kelimenin, şair tarafından
çoğunlukla olumsuzluk ifade etmek üzere kullanıldığı görülmüştür. Mesela şair
için dehrden şikȃyet
etmek onun aldatıcılığı, yıpratıcılığı ve geçiciliği üzerinden, aslında
zamandan şikȃyet
etmek şeklinde yorumlanabilir. Dünya anlamında kullanıldığında ise dehrin gam,
ıztırap ve dert çekme yeri olarak tasvir edildiği söylenebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 12 |