The Vascular Plants Diversity of the Batı Akdeniz Agricultural Research Institute Aksu Campus

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: 1, 13 - 28, 15.06.2023

Fulya Yüceol , Ramazan Süleyman Göktürk

https://doi.org/10.53803/turvehab.1274779

Öz

This floristic research was carried out to determine the floristic composition of the Batı Akdeniz Agricultural Research Institute campus located in Aksu district of Antalya (Türkiye). As a result of the field studies, total 225 plant taxa belonging to 61 families and 182 genera, of which 32 are cultivars, were identified. Only one endemic species was documented in the present study. The families which have the largest number of taxa in the research area are Fabaceae 31 (13.8%), Asteraceae 26 (11.6%), and Poaceae 18 (8.0%). In terms of phytogeographic region, taxa with Mediterranean (25.5%) and multi-regional elements or phytogeographically unknown (72.6%) are abundant. The biological spectrum of the flora according to Raunkiaer life forms shows that Theropyhtes (49.8%) are predominant.

Anahtar Kelimeler

Flora, life form, Batı Akdeniz Agricultural Research Institute, Antalya, Aksu

Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Aksu Yerleşkesinin Damarlı Bitkileri

Öz

Bu floristik araştırma, Antalya (Türkiye) Aksu ilçesinde bulunan Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü’ne ait yerleşkenin floristik kompozisyonunu tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları sonucunda 32’si kültür bitkisi olan, 61 familya ve 182 cinse ait toplam 225 bitki taksonu tespit edilmiştir. Tespit edilen taksonlardan sadece bir tanesi endemiktir. Araştırma alanında en fazla taksona sahip familyalar Fabaceae 31 (%13.8), Asteraceae 26 (%11.6) ve Poaceae 18 (%8.0)'dir. Fitocoğrafik bölge açısından, Akdeniz (%25.4) ve çok bölgeli veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyen (%72.6) taksonlar sayıca çoktur. Raunkiaer yaşam formlarına göre floranın biyolojik spektrumu, terofitlerin (%49.8) baskın olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Flora, hayat formu, Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Antalya, Aksu

Kaynakça

• Akkemik, Ü. (2014). Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları. Cilt 1. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
• Akman, Y. & Ketenoğlu, O. (1987). Vejetasyon Ekolojisi. Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi, Ankara.
• Anonymous (2002). Antalya Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü İklim Verileri, Antalya.
• Anonymous (2008). Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Çayır, Mera, Yem Bitkileri ve Havza Geliştirme Daire Başkanlığı, Ankara.
• APG IV (2016). An Update of the Angiosperm Phylogeny Group Classification for the Orders and Families of Flowering Plants. Botanical Journal of the Linnean Society 181(1): 1–20.
• Barbero, M., Bonin, G., Loisel, R. & Quézel, P. (1990). Changes and disturbances of forest ecosystems caused by human activities in the western part of the Mediterranean Basin. Vegetatio 87(2): 151173.
• BATEM (2022). Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü: Kısa Tarihçe. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/batem/Menu/52/Tarihce. [15.04.2022].
• Brofas, G., Karetsos, G., Panitsa, M. & Theocharopoulos, M. (2001). The flora and vegetation of Gyali island, SE Aegean, Greece. Willdenowia 31(1): 51-70. DOI: https://doi.org/10.3372/wi.31.31104.
• Clements, F.E. (1920). Plant indicators: The Relation of Plant Communities to Process and Practice. Carnegie Institution of Washington, Washington.
• Davis, P.H. (Ed.). (1965-1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 19. Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Davis, P.H., Mill, R.R. & Tan, K. (Eds.). (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 10 (Suppl. 1). Edinburgh University Press, Edinburgh.
• EAP (1997). Ecological Agriculture Projects: Weeds as Indicators of Soil Conditions. https://www.eap.mcgill.ca/publications/EAP67.htm. [13.03.2020].
• Fakir, H., Babalık, A.A. & Karatepe, Y. (2009). Natural Plant Species of Süleyman Demirel University Campus. Süleyman Demirel University, Institute of Science Journal 13(1): 33–39.
• Göktürk, R.S. (1994). Antalya Şehir Florası Üzerine Bir Araştırma (Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Gönen, O. (1999). Çukurova Bölgesi Yazlık Yabancı Ot Türlerinin Çimlenme Biyolojileri ve Bilgisayar ile Teşhise Yönelik Morfolojik Karakterlerinin Saptanması (Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Grime, J. (1974). Vegetation classification by reference to strategies. Nature 250: 26–31.
• Güler, B., Uğurlu, E. & Altan, Y. (2017). Grassland Flora of Manisa Celal Bayar University Campus. Journal of Innovative Science and Engineering 1(1): 17-24.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. & Babaç, M.T. (Eds.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
• Güner, A., Kandemir, A., Menemen, Y., Yıldırım, H., Aslan, S., Ekşi, G., Güner, İ. & Çimen, A.O. (2018). Resimli Türkiye Florası [Illustrated Flora of Turkey]. Cilt 1. ANG Vakfı Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi, İstanbul.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. & Başer, K.H.C. (Eds.). (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11 (Suppl. 2). Edinburgh University Press, Edinburgh.
• IPNI (2020). The International Plant Name Index (IPNI). http://www.ipni.org/. [13.03.2020].
• Işık, D. (2015). Abutilon theophrasti Med.] In: Önen, H. (Ed.). Türkiye İstilacı Bitkiler Kataloğu. TAGEM, Ankara, pp. 132-142.
• Neffar, S., Menasria, T. & Chenchouni, H. (2018). Diversity and functional traits of spontaneous plant species in Algerian rangelands rehabilitated with prickly pear (Opuntia ficus-indica L.) plantations. Turk J Bot 42(4): 448−461. DOI: https://doi.org/10.3906/bot-1801-39.
• Pettit, N.E., Froeend, R.H. & Ladd, P.G. (1995). Grazing in remnant woodland vegetation: changes in species composition and life form groups. Journal of Vegetation Science 6(1): 121–130. DOI: https://doi.org/10.2307/3236263.
• POWO (2020). Plants of the World Online (POWO). http://www.plantsoftheworldonline.org/. [13.03.2020].
• Raunkiaer, C. (1934). The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford University Press, Oxford.
• Sarı, M., Sönmez N.K. & Altunbaş, S. (2009). Aksu Araştırma ve Uygulama İstasyonu Topraklarının Morfolojik, Fiziksel ve Kimyasal Özellikleri. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22(2): 157–168.
• Sayan, M.S. (1990). Antalya Kenti Kıyı Bandının Gezi (Promenod) Alanı Olarak Değerlendirilmesi (Development of the Waterfront Area of Antalya City as a Promenade) (Yüksek lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Storkey, J., Moss, S.R. & Cussans, J.W. (2010). Using assembly theory to explain changes in a weed flora in response to agricultural intensification. Weed Science 58(1): 39-46. DOI: https://doi.org/10.1614/WS-09-096.1.
• Tuzlacı, E. (2007). Dekoratif Türkiye Bitkileri. Alfa Yayınları, İstanbul.
• Ünal, O. & Gökçeoğlu, M. (2003). Akdeniz Üniversitesi Kampus Florası (Antalya, Türkiye). Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 16(2): 143-154.
• Wasoo, M.H. & Koç, A. (2021). Aksu Havzası’nın (Antalya, Türkiye) Neojen Stratigrafisi ve Yapısal Unsurları.
• Geological Bulletin of Turkey 64(1): 83-128. DOI: https://doi.org/ 10.25288/tjb.682776.
• WFO (2020). The World Flora Online (WFO). http://www.worldfloraonline.org/. [13.03.2020].
• Yazlık, A., Üremiş, İ., Uludağ, A., Uzun, K., Şenol, S.G. & Keskin, İ. (2014). A new alien plant species in Turkey: Ipomoea triloba L. 8th International Conference on Biological Invasions, Antalya, Türkiye.