Transandantal felsefe, felsefe tarihinde bir yolun kapanması, diğer yandan da başka bir yolun başlangıcıdır. Bu başlangıcın temelinde de ‘transandantal’ kelimesiyle beraber ‘Ben’in sentetik bir mekan olarak inşa edilmesi yatar. Kant’ın transandantal felsefesi bir eleştiri projesini temsil eder. Bu eleştiri Kant’ın Saf Aklın Eleştirisi, Pratik Aklın Eleştirisi ve Yargı Gücünün Eleştirisi eserlerinde somutlaşır. Bu çalışma, Kant’ın eleştiri projesi bağlamında Saf Aklın Eleştirisi temelinde ‘Ben’in sentetik bir mekân olarak kuruluşu ve bilginin imkânı problemini ele almayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda iki temel sorunun yanıtı aranacaktır. Birincisi a priori öğelerin a posteriori öğelere uygulanmasının koşulu nedir? İkincisi de bu uygulamayla bağlantılı olarak bilginin imkânı problemi nasıl çözüme kavuşturulabilir? Bu iki sorunun yanıtı ‘Ben’in kuruluşunda ve sentetik birliğinde saklıdır. Bu çalışma ‘Saf Ben’in sentetik birliğinin bilgiyi nasıl mümkün kıldığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. ‘Ben’in kuruluşu felsefe tarihi açısından Kant’ın deyimiyle Kopernik devrimine benzer. Başka bir deyişle, ‘nesne’ merkezli düşünme biçiminden, ‘özne’ merkezli düşünme biçimine geçiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 9 Şubat 2021 |
Kabul Tarihi | 5 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 10 Sayı: 2 |