Determining the Differences Between Physical Activity Levels and Quality of Life of Individuals in Middle Adolescence

Yıl 2022, , 83 - 92, 28.12.2022

Ali Erkek , Aylin Özge Pekel , Özden Taşğın , Ahmet Uzun

https://doi.org/10.32706/tusbid.1145097

Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to determine the differences between physical activity levels and quality of life of individuals in middle adolescence. The data of the study was determined by the appropriate sampling model and was carried out on a total of 1040 middle-adolescent individuals studying at the high school level in the 2021-2022 academic year. The "International Physical Activity Questionnaire - Short Form" was used to determine the physical activity level of the individuals participating in the study, and the "Quality of Life Scale for Children" was used as the data collection tool to determine the quality of life. In the analysis of the data, Oneway Anova was used for the average of the quantitative data, and the Independent t test was used for the comparison of the paired groups. According to the research results; When the quality of life of the individuals in the middle adolescence who participated in the study was compared according to the gender variable, it was determined that there was a significant difference, and this difference was in favor of males. In the study, when the relationship between the quality of life of individuals in middle adolescence and their physical activity levels was examined, it was determined that there was a significant difference. As a result, it was found that there was no significant relationship between the life quality of individuals in middle adolescence and their age, but there was a significant difference between gender and gender. In the light of these results, it can be said that sportive activities in middle adolescence have a significant positive effect on the quality of life of the individual.

Anahtar Kelimeler

Middle Adolescence, Physical Activity, Quality of Life

Orta Ergenlik Dönemindeki Bireylerin Fiziksel Aktivite Düzeyleri ile Yaşam Kalitesi Arasındaki Farkların Belirlenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, orta ergenlik dönemindeki bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri ile yaşam kalitesi arasındaki farkların belirlenmesidir. Çalışmanın verileri uygun örnekleme modeli ile belirlenmiş 2021-2022 eğitim öğretim yılında lise düzeyinde öğrenim görmekte olan toplam 1040 orta ergenlik döneminde bulunan bireyler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya katılan bireylerin fiziksel aktivite düzeyini belirlemek için “Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi – Kısa Formu”, yaşam kalite düzeyini belirlemek için ise “Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Verilerin analizinde, niceliksel verilerin ortalamalarında Oneway Anova, ikili grupların karşılaştırılmasında ise Independent t testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; çalışmaya katılan orta ergenlik dönemindeki bireylerin yaşam kalitesinin cinsiyet değişkenine göre karşılaştırıldığında anlamlı farklılık görüldüğü, bu farkında erkekler lehine olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada orta ergenlik dönemindeki bireylerin yaşam kaliteleri ile fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişki incelendiğinde anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, orta ergenlik dönemindeki bireylerin yaşam kaliteleri ile yaşları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığını ancak cinsiyet ile arasında anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Bu sonuçların ışığında, orta ergenlik döneminde yapılan sportif faaliyetlerin bireyin yaşam kalitesini önemli ölçüde pozitif etki yarattığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Orta Ergenlik, Fiziksel Aktivite, Yaşam Kalitesi

Kaynakça

• Abdurrahman, G., Şener, Ü., Karabacak, H., & Kağan, Ü. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
• Ainsworth, B., Cahalin, L., Buman, M., & Ross, R. (2015). The current state of physical activity assessment tools. Progress in cardiovascular diseases, 57(4), 387-395.
• Albayrak, E. (2016). Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite seviyeleri ile yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi, Amasya.
• Aldinç, H., Aytar, B., Demetçi, E., Seçen, E., Şahin, A., & Yılmaz, H. (2004). Ankara ilinden seçilen birinci basamak sağlık kuruluşlarına başvuran 18 yaş ve üzeri kişilerin medikososyal özelliklerine göre yaşam kalitelerinin karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı AD, s37.
• Altay, O. (2019). Rekreatif amaçlı dans faaliyetlerine katılan bireylerin mutluluk düzeylerinin yaşam kalitesi üzerine etkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Arslantaş, D., Metintaş, S., Ünsal, A., & Kalyoncu, C. (2006). Eskişehir Mahmudiye ilçesi yaşlılarında yaşam kalitesi. Osmangazi Tıp Dergisi, 28(2), 81-89.
• Aslan, H., & Zihni, K. (2018). Ortaokul öğrencilerinin beden İmajı ve sosyal kaygı düzeyleri. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4(3), 65-77.
• Bayrakdar, A., & Saygın, Ö. (2010). 7-11 yaş arası kız çocukların fiziksel aktivite düzeyleri ve vücut kompozisyonlarının incelenmesi, 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 10-12.
• Bernasco, E. L., Nelemans, S. A., van der Graaff, J., & Branje, S. (2021). Friend support and internalizing symptoms in early adolescence during COVID‐19. Journal of Research on Adolescence, 31(3), 692-702.
• Blacklock, R. E., Rhodes, R. E., & Brown, S. G. (2007). Relationship between regular walking, physical activity, and health-related quality of life. Journal of Physical Activity and Health, 4(2), 138-152.
• Blair, S. N. (2003). Physical activity, epidemiology, public health, and the American College of Sports Medicine. Medicine and Science in Sports & Exercise, 35(9).
• Brown, T., & Summerbell, C. (2009). Systematic review of school‐based interventions that focus on changing dietary intake and physical activity levels to prevent childhood obesity: an update to the obesity guidance produced by the National Institute for Health and Clinical Excellence. Obesity reviews, 10(1), 110-141.
• Chemtob, K., Rocchi, M., Arbour-Nicitopoulos, K., Kairy, D., Fillion, B., & Sweet, S. (2019). Using tele-health to enhance motivation, leisure time physical activity, and quality of life in adults with spinal cord injury: A self-determination theory-based pilot randomized control trial. Psychology of Sport and Exercise, 43, 243-252.
• Cheung, S., Xie, X., & Huang, C.-c. (2020). Mind over matter: mindfulness, income, resilience, and life quality of vocational high school students in China. International journal of environmental research and public health, 17(16), 5701.
• Craig, C. L., Marshall, A. L., Sjöström, M., Bauman, A. E., Booth, M. L., Ainsworth, B. E., . . . Oja, P. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Med Sci Sports Exerc, 35(8), 1381-1395. doi:10.1249/01.mss.0000078924.61453.fb
• Dinç, N., Güzel, P., & Özbey, S. (2018). Rekreasyonel fiziksel aktiviteler ile yaşam kalitesi arasındaki ilişki. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(4), 181-186.
• Edwards, P., & Tsouros, A. D. (2006). Kentsel çevrede fiziksel aktivite ve aktif yaşamın desteklenmesi: Yerel Yönetimlerin Rolü. Türkiye: Dünya Sağlık Örgütü.
• Elavsky, S., McAuley, E., Motl, R. W., Konopack, J. F., Marquez, D. X., Hu, L., . . . Diener, E. (2005). Physical activity enhances long-term quality of life in older adults: efficacy, esteem, and affective influences. Annals of behavioral medicine, 30(2), 138-145.
• Enişte, E. (2021). Niğde Ömer Halis Demir Üniversitesi öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Niğde.
• Erkek, A., Uzun, A., & Emre, M. (2021). Orta ergenlik dönemindeki futbolcularda yaşın sürat performansına etkisi. Sportive, 4(1), 57-68.
• Erten, R. (2021). Orta ergenlik dönemindeki öğrencilerin farklı değişkenler açısından beslenme bilgi düzeylerinin İncelenmesi. Sportive, 4(2), 107-116.
• Gnambs, T. (2021). The development of gender differences in information and communication technology (ICT) literacy in middle adolescence. Computers in Human Behavior, 114, 106533.
• Gomez-Baya, D., Rubio-Gonzalez, A., & Gaspar de Matos, M. (2019). Online communication, peer relationships and school victimisation: a one-year longitudinal study during middle adolescence. International Journal of Adolescence and Youth, 24(2), 199-211.
• Jansen, A., Nederkoorn, C., Roefs, A., Bongers, P., Teugels, T., & Havermans, R. (2011). The proof of the pudding is in the eating: Is the DEBQ‐external eating scale a valid measure of external eating? International Journal of Eating Disorders, 44(2), 164-168.
• Jansson, E., Hagströmer, M., & Anderssen, S. A. (2015). Fysisk aktivitet-nya vägar och val i rekommendationerna för vuxna. Lakartidningen, 112.
• Karacabey, K., Ufuk, A., Öntürk, Y., & Akyel, Y. (2017). Ergen sporcuların kaygı ve kendine güven düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi: Sporcu eğitim merkezleri örneği. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 7(2/1), 111-121.
• Kıvrak, A. O. (2021). Examination of physical activity and quality of life of university students in the COVID-19 pandemic period. Progress in Nutrition, 23(2), 1-7.
• Koç, M. (2020). Spor yapan ve yapmayan İşitme engelli bireylerin yaşam kalitesi ve mutluluk düzeyleri arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara.
• Kudaş, S., Ülkar, B., & Erdoğan, A. (2005). Ankara ili 11-12 yaş grubu çocuklarin fİzİksel aktİvİte ve bazi beslenme alişkanliklari. Spor Bilimleri Dergisi, 16(1), 19-29.
• Kürklü, S. (2014). Bir eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarında fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesine olası etkilerinin incelenmesi. Türk Hava Kurumu Ünv., Sosyal bilimler Enstitüsü.
• Marquez, D. X., Aguiñaga, S., Vásquez, P. M., Conroy, D. E., Erickson, K. I., Hillman, C., . . . Petruzzello, S. J. (2020). A systematic review of physical activity and quality of life and well-being. Translational behavioral medicine, 10(5), 1098-1109.
• Memik, N. Ç., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri, Ö. Ş., & Karakaya, I. (2007). Çocuklar için yaşam kalitesi ölçeğinin 13-18 yaş ergen formunun geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(4), 353-363.
• Oluwagbemigun, K., Buyken, A. E., Alexy, U., Schmid, M., Herder, C., & Nöthlings, U. (2019). Developmental trajectories of body mass index from childhood into late adolescence and subsequent late adolescence–young adulthood cardiometabolic risk markers. Cardiovascular Diabetology, 18(1), 1-14.
• Ölçücü, B., Vatansever, Ş., Özcan, G., Çelik, A., & Paktaş, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile depresyon ve anksiyete ilişkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(4), 294-303.
• Önen, M. (2022). Orta ergenlik dönemi lise öğrencilerinin sportif rekreasyon aktivitelerine İlişkin sağlık İnançlarının İncelenmesi. Sportive, 5(1), 10-21.
• Özçelikci, E. (2021). Erken ergenlik döneminde öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine katılmada öğretmenden beklentileri ile okul dirençlerinin İncelenmesi. Sportive, 4(2), 77-87.
• Özdemir, Ö. Ç., Sürmeli, M., Özel, A., Yavuz, İ. E., Topçuoğlu, A., & Ankaralı, H. (2017). Gebelerde fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi arasındaki ilişki. Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi, 22(2), 95-102.
• Özmen, H., & Karamustafaoğlu, O. (2019). Eğitimde araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin geçerliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Özüdoğru, E. (2013). Üniversite personelinin fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Burdur.
• Pedišić, Ž., Rakovac, M., Titze, S., Jurakić, D., & Oja, P. (2014). Domain-specific physical activity and health-related quality of life in university students. European journal of sport science, 14(5), 492-499.
• Pirinççi, C. Ş., Cihan, E., & Yıldırım, N. Ü. (2020). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesi, kronik hastalık varlığı, sigara kullanımı ve akademik başarıyla olan ilişkisi. KTO Karatay Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(1), 15-23.
• Puukko, K., Hietajärvi, L., Maksniemi, E., Alho, K., & Salmela-Aro, K. (2020). Social media use and depressive symptoms—A longitudinal study from early to late adolescence. International journal of environmental research and public health, 17(16), 5921.
• Shibata, A., Oka, K., Nakamura, Y., & Muraoka, I. (2007). Recommended level of physical activity and health-related quality of life among Japanese adults. Health and quality of life outcomes, 5(1), 1-8.
• Tavazar, H., Erkaya, E., Yavaş, Ö., Zerengök, D., Güzel, P., & Özbey, S. (2016). Lise eğitimi alan genç erişkinlerin fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi arasındaki farklılıklarının incelenmesi (Manisa ili örneği). International Journal of Sport Culture and Science, 2(Special Issue 1), 496-510.
• Tekkanat, Ç. (2008). Öğretmenlik bölümünde okuyan öğrencilerde yaşam kalitesi ve fiziksel aktivite düzeyleri. (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Denizli. Tural, E. (2020). Covid-19 pandemi dönemi ev karantinasinda fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesine etkisi. Van Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(COVID-19 Özel Sayı), 10-18.
• Turan, S. (2021). Geç ergenlik dönemi: Ahlaki uzaklaşma. Sportive, 4(2), 1-11.
• Uyanik, G. E. (2016). Ofis çalışanlarında fiziksel aktivite düzeyinin yaşam kalitesine etkisi. (Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Uzun, A., & Boyali, E. (2020). Ergenlik Dönemleri ve Spor. Ankara: Gece Kitaplığı.
• Uzun, A., & Şahan, A. (2021). Orta ergenlik dönemindeki futbolcularda yaşın, aktif ve pasif sıçramaya etkisi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(1), 36-45.
• Van Reijmersdal, E. A., Rozendaal, E., Hudders, L., Vanwesenbeeck, I., Cauberghe, V., & Van Berlo, Z. M. (2020). Effects of disclosing influencer marketing in videos: An eye tracking study among children in early adolescence. Journal of Interactive Marketing, 49(1), 94-106.
• Vannucci, A., & McCauley Ohannessian, C. (2019). Social media use subgroups differentially predict psychosocial well-being during early adolescence. Journal of youth and adolescence, 48(8), 1469-1493.
• Varni, J. W., Seid, M., & Rode, C. A. (1999). The PedsQL: measurement model for the pediatric quality of life inventory. Med Care, 37(2), 126-139.
• Vural, Ö., Serdar, E., & Güzel, N. A. (2010). Masa başi çalişanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75.
• Wang, S. B., Haynos, A. F., Wall, M. M., Chen, C., Eisenberg, M. E., & Neumark-Sztainer, D. (2019). Fifteen-year prevalence, trajectories, and predictors of body dissatisfaction from adolescence to middle adulthood. Clinical Psychological Science, 7(6), 1403-1415.
• Yaran, M., Ağaoğlu, S. A., & Tural, E. (2017). Spor alışkanlığı olan ve olmayan üniversite öğrencilerinde uyku ve yaşam kalitesinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(2), 73-78.
• Yavuzer, H. (2019). Çocuk psikolojisi (43. baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, A., & Eryılmaz, M. A. (2019). Sağlık çalışanlarında fiziksel aktivite ile yaşam kalitesi ilişkisi. Cukurova Medical Journal, 44(2), 325-333.
• Yıldırım, M., & Bayrak, C. (2019). Üniversite öğrencilerinin spora dayalı fiziksel aktivitelere katılımları ve yaşam kalitelerinin akademik başarı ve sosyalleşme üzerine etkisi (Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Örneği). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 123-144.
• Yücel, N. (2009). Ergenlerin akran ilişkileri ve yalnızlık düzeylerinde evde internet kullanımının etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.