Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi

Yıl 2019, , 1 - 9, 14.07.2019
https://doi.org/10.32706/tusbid.479316

Öz

Bu araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinin boş zaman anlamlarının incelenmesidir. Bu araştırmanın evrenini 2017-2018 eğitim öğretim yılında Afyon Kocatepe
Üniversitesi’nde farklı fakülte ve bölümlerde öğrenim görmekte olan öğrenciler
oluşturmuştur. Araştırma örneklemini ise Afyon Kocatepe Üniversitesi’nin farklı
fakülte ve bölümlerinde öğrenim gören 488 kadın, 473 erkek olmak üzere toplam
961 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrencilerin yaş
ortalamaları 21,54±2,09 olarak tespit edilmiştir. Araştırmada veri toplama
aracı olarak, “Boş Zaman Anlamı Ölçeği” ve demografik değişkenlerden oluşan
anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde; betimsel istatistik
yöntemleri, Independent Samples T Testi ve tek yönlü Varyans Analizi (ANOVA)
testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular
doğrultusunda üniversite öğrencilerinin boş zaman anlamlarının iyi seviyede
olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin cinsiyet, fakülte, düzenli fiziksel
aktiviteye katılımlarına göre boş zaman anlamlarının anlamlı fark gösterdiği
tespit edilmiştir. Ayrıca
üniversite öğrencilerin boş zaman
anlamlarının fakülteler arası ve düzenli fiziksel aktivite yapma durumlarına
göre fark gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak; üniversite öğrencilerinin boş zaman anlamlarının iyi
seviyede olduğu,  boş zaman anlamlarının
kadınlarda erkeklerden daha yüksek olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Akatay, A. (2008). Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniveristesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 282-300.
  • Atasoy, L. K., Öncü, E., ve Kılıç, K. S. (2015). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarında Serbest Zaman Algısı ve Engelleri. 3. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
  • Balcı, V., Demirtaş, M., Gürbüz, P., İlhan, A., ve Ersöz, V. (2002). Ankara’daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Marmara Üniversitesi, Antalya.
  • Baltaş, Z., ve Baltaş, A. (2012). Stres ve başaçıkma yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bundy, A.C. (1993). Assessment of play and leisure: Delineation of the problem. American Journal of Occupational Therapy, 47, 217–221.
  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Coleman, D., ve Iso-Ahola, S. E. (1993). Leisure and health: The role of social support and self-determination. Journal of leisure research, 25(2), 111-128.
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Flow: The psychology of optimal experience. New York, New York: Harper & Row.
  • Di Bona, L. (2000). What are the benefits of leisure? An exploration using the Leisure Satisfaction Scale. British Journal of Occupational Therapy, 63(2), 50-58.
  • Emerson, H. (1998). Flow and occupation: A review of theliterature. Canadian Journal of Occupational Therapy, 65, 37– 44.
  • Esteve, R., San Martin, J., ve Lopez, A.E. (1999). Grasping The Meaning of Leisure: Developing A Self Report Measurement Tool. Leisure Studies, 18(2), 79-91.
  • Gülbahçe, Ö. (1996). Boş zamanları değerlendirme alışkanlıkları (Doctoral dissertation, Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum).
  • Gürbüz, B., Özdemir, A.S., ve Karaküçük, S. (2007). Meaning of leisure time scale: Evaluation of psychometric characteristics on Turkish university students. 4th International Mediterranean Sport Science Congress. Antalya, Turkey.
  • Gürbüz, B., ve Henderson, K. (2013). Exploring the Meanings of Leisure among Turkish University Students, Croatian Journal of Education, 15(4), 927-957.
  • Iso-Ahola, S. E. (1979). Basic dimensions of definitions of leisure. Journal of Leisure Research, 11, 28–39.
  • Jones, K. (2000). Zamanı Kullanma: Kendi Kendini Geliştirme Programı, Çeviren: Akkoyunlu AC. İstanbul, Doğan Kitapçılık.
  • Kara, F.M., Emir, E., Gürbüz, B., ve Öncü, E. (2018). Serbest Zamanın Anlamı: Yetişkin Bireyler Örneği. Spormetre, 16(3), 187-195.
  • Karaküçük, S. ve Ekenci, G. (1995). Okulların Boş Zamanları Değerlendirme (Rekreasyon) Eğitimindeki Rolü. Milli Eğitim Dergisi, 128, 62–66.
  • Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon, boş zamanları değerlendirme (6. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Karaküçük, S., ve Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme. Ankara:Gazi Kitabevi
  • Kemp, K., ve Pearson, S. (1997). Leisure and Tourism. Great Britain: Longman Press.
  • Madrigal, R. (2006). Measuring The Multidimensional Nature Of Sporting Event Performance Consumption. Journal of LeisureResearch, 58, 3.
  • Neumayer, B., ve Wilding, C. (2005). Leisure as commodity. Occupation and practice in context. Marrickville: Elsevier Australia
  • Özşaker, M. (2012). Gençlerin Serbest Zaman Aktivitelerine Katılamama Nedenleri Üzerine Bir İnceleme. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(1), 126-131.
  • Passmore, A., ve French, D. (2001). Development and administration of a measure to assess adolescents. Participation, Adolescence, Spring, 36(141), 67-75.
  • Passmore, A., ve French, D. (2003). The nature of leisure in adolescence: A focus group study. British Journal of Occupational Therapy, 66, 419–426.
  • Primeau, L. A. (2003). Play and leisure. Willard and Spackman’s occupational therapy. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
  • Powrie, B., Kolehmainen, N., Turpin, M., Ziviani, J., ve Copley, J. (2015). The meaning of leisure for children and young people with physical disabilities: a systematic evidence synthesis. Developmental Medicine & Child Neurology, 57(11), 993-1010.
  • Serdar, E., Demirel, D.H, Demirel M., ve Çakır, V.O. (2017). The Relatıonshıp Between Unıversıty Students’ Free Tıme Management and Academıc Success. The Online Journal of Recreation and Sport, 6(4), 72-82.
  • Yalçın, C., Demirel, M., Demirel, D.H., ve Çolakoğlu, T. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Boş Zamanın Anlamı İle Akıllı Telefon Bağımlılıklarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 1303-1414.

Analysis Of Leisure Time Meanings Of University Students

Yıl 2019, , 1 - 9, 14.07.2019
https://doi.org/10.32706/tusbid.479316

Öz

The purpose of this research; examining the meaning of leisure time of university students. The universe of this research was composed of
students from different faculties and departments of Afyon Kocatepe University
in 2017-2018 academic year. The sample of the research consists of a total
of  961 students, 488 female and 473 male
students attending different faculties and departments of Afyon Kocatepe
University. The averageage of  the
students are determined as 21.54 ± 2.09. As a means of collecting data in the
survey, a questionnaire consisting of “The Meaning of Leisure Scale” and
demographic variables was used. In the analysis of the data by using
descriptive statistical methods, Independent Samples T Test, and one-way ANOVA
tests were evaluated. It was determined that leisure time meanings of
university students were at a good level in the direction of the results
obtained in the research. It was found that leisure time meanings differed
significantly according to gender, faculty, participation in regular physical
activities. In addition, it is concluded that the meaning of leisure time of
university students varies between faculties and regular physical activity. As
a result; It was determined that leisure 
time meanings was at a good level in university students, leisure  time perception women were higher than men. 

Kaynakça

  • Akatay, A. (2008). Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniveristesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 282-300.
  • Atasoy, L. K., Öncü, E., ve Kılıç, K. S. (2015). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarında Serbest Zaman Algısı ve Engelleri. 3. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
  • Balcı, V., Demirtaş, M., Gürbüz, P., İlhan, A., ve Ersöz, V. (2002). Ankara’daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, Marmara Üniversitesi, Antalya.
  • Baltaş, Z., ve Baltaş, A. (2012). Stres ve başaçıkma yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Bundy, A.C. (1993). Assessment of play and leisure: Delineation of the problem. American Journal of Occupational Therapy, 47, 217–221.
  • Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Coleman, D., ve Iso-Ahola, S. E. (1993). Leisure and health: The role of social support and self-determination. Journal of leisure research, 25(2), 111-128.
  • Csikszentmihalyi, M. (1990). Flow: The psychology of optimal experience. New York, New York: Harper & Row.
  • Di Bona, L. (2000). What are the benefits of leisure? An exploration using the Leisure Satisfaction Scale. British Journal of Occupational Therapy, 63(2), 50-58.
  • Emerson, H. (1998). Flow and occupation: A review of theliterature. Canadian Journal of Occupational Therapy, 65, 37– 44.
  • Esteve, R., San Martin, J., ve Lopez, A.E. (1999). Grasping The Meaning of Leisure: Developing A Self Report Measurement Tool. Leisure Studies, 18(2), 79-91.
  • Gülbahçe, Ö. (1996). Boş zamanları değerlendirme alışkanlıkları (Doctoral dissertation, Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum).
  • Gürbüz, B., Özdemir, A.S., ve Karaküçük, S. (2007). Meaning of leisure time scale: Evaluation of psychometric characteristics on Turkish university students. 4th International Mediterranean Sport Science Congress. Antalya, Turkey.
  • Gürbüz, B., ve Henderson, K. (2013). Exploring the Meanings of Leisure among Turkish University Students, Croatian Journal of Education, 15(4), 927-957.
  • Iso-Ahola, S. E. (1979). Basic dimensions of definitions of leisure. Journal of Leisure Research, 11, 28–39.
  • Jones, K. (2000). Zamanı Kullanma: Kendi Kendini Geliştirme Programı, Çeviren: Akkoyunlu AC. İstanbul, Doğan Kitapçılık.
  • Kara, F.M., Emir, E., Gürbüz, B., ve Öncü, E. (2018). Serbest Zamanın Anlamı: Yetişkin Bireyler Örneği. Spormetre, 16(3), 187-195.
  • Karaküçük, S. ve Ekenci, G. (1995). Okulların Boş Zamanları Değerlendirme (Rekreasyon) Eğitimindeki Rolü. Milli Eğitim Dergisi, 128, 62–66.
  • Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon, boş zamanları değerlendirme (6. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Karaküçük, S., ve Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme. Ankara:Gazi Kitabevi
  • Kemp, K., ve Pearson, S. (1997). Leisure and Tourism. Great Britain: Longman Press.
  • Madrigal, R. (2006). Measuring The Multidimensional Nature Of Sporting Event Performance Consumption. Journal of LeisureResearch, 58, 3.
  • Neumayer, B., ve Wilding, C. (2005). Leisure as commodity. Occupation and practice in context. Marrickville: Elsevier Australia
  • Özşaker, M. (2012). Gençlerin Serbest Zaman Aktivitelerine Katılamama Nedenleri Üzerine Bir İnceleme. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(1), 126-131.
  • Passmore, A., ve French, D. (2001). Development and administration of a measure to assess adolescents. Participation, Adolescence, Spring, 36(141), 67-75.
  • Passmore, A., ve French, D. (2003). The nature of leisure in adolescence: A focus group study. British Journal of Occupational Therapy, 66, 419–426.
  • Primeau, L. A. (2003). Play and leisure. Willard and Spackman’s occupational therapy. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
  • Powrie, B., Kolehmainen, N., Turpin, M., Ziviani, J., ve Copley, J. (2015). The meaning of leisure for children and young people with physical disabilities: a systematic evidence synthesis. Developmental Medicine & Child Neurology, 57(11), 993-1010.
  • Serdar, E., Demirel, D.H, Demirel M., ve Çakır, V.O. (2017). The Relatıonshıp Between Unıversıty Students’ Free Tıme Management and Academıc Success. The Online Journal of Recreation and Sport, 6(4), 72-82.
  • Yalçın, C., Demirel, M., Demirel, D.H., ve Çolakoğlu, T. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Boş Zamanın Anlamı İle Akıllı Telefon Bağımlılıklarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 1303-1414.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Derleme
Yazarlar

Halime Dinç 0000-0002-2391-5508

H.buğra Koca

Adem Poyraz

Kezban Aydemir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 14 Temmuz 2019
Gönderilme Tarihi 6 Kasım 2018
Kabul Tarihi 12 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Dinç, H., Koca, H., Poyraz, A., Aydemir, K. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9. https://doi.org/10.32706/tusbid.479316
AMA Dinç H, Koca H, Poyraz A, Aydemir K. Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi. Temmuz 2019;3(1):1-9. doi:10.32706/tusbid.479316
Chicago Dinç, Halime, H.buğra Koca, Adem Poyraz, ve Kezban Aydemir. “Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Anlamlarının İncelenmesi”. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi 3, sy. 1 (Temmuz 2019): 1-9. https://doi.org/10.32706/tusbid.479316.
EndNote Dinç H, Koca H, Poyraz A, Aydemir K (01 Temmuz 2019) Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi 3 1 1–9.
IEEE H. Dinç, H. Koca, A. Poyraz, ve K. Aydemir, “Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi”, Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, c. 3, sy. 1, ss. 1–9, 2019, doi: 10.32706/tusbid.479316.
ISNAD Dinç, Halime vd. “Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Anlamlarının İncelenmesi”. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi 3/1 (Temmuz 2019), 1-9. https://doi.org/10.32706/tusbid.479316.
JAMA Dinç H, Koca H, Poyraz A, Aydemir K. Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi. 2019;3:1–9.
MLA Dinç, Halime vd. “Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Anlamlarının İncelenmesi”. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, c. 3, sy. 1, 2019, ss. 1-9, doi:10.32706/tusbid.479316.
Vancouver Dinç H, Koca H, Poyraz A, Aydemir K. Üniversite Öğrencilerinin Boş zaman Anlamlarının İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi. 2019;3(1):1-9.


Flag Counter