Examining the Dark Triad and Aggression Traits Based on the Demographic Characteristics of Football Spectators

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 75 - 89, 30.12.2024

Ercan Polat , Samet Sağ , Kübra Uzuntaş , Sena Yeşil

https://doi.org/10.32706/tusbid.1526914

Öz

The aim of this study is to determine the relationship between football spectators' Dark Triad personality traits (Machiavellianism, Narcissism, and Psychopathy) and types of aggression (Physical Aggression, Verbal Aggression, and Provocation) accordingly demographic characteristics. The study included 246 football spectators: 113 men and 133 women. Data were collected online using the Personal Information Form, the Dark Triad Scale, and the Sports Spectator Aggression Scale. Findings show that men exhibit higher levels of Narcissism, Psychopathy, Physical Aggression, Verbal Aggression, and Provocation compared to women. No significant difference was found by education, but stadium attendees scored higher on Narcissism. Active athletes displayed higher levels of Machiavellianism, Narcissism, Verbal Aggression, and Provocation compared to non-athletes. Correlational values revealed no significant relationship between Machiavellianism and Physical Aggression, but significant relationships were found with Verbal Aggression and Provocation. Narcissism showed significant relationships with Physical Aggression, Verbal Aggression, and Provocation. Psychopathy exhibited significant relationships with all three aggression types. The study indicates that Dark Triad traits and aggression types vary by demographics and that significant correlations exist between certain Dark Triad traits and aggression types. Understanding these factors may help prevent negative behaviors in sports environments and improve experiences for spectators.

Anahtar Kelimeler

Football, Dark Triad, Aggression., Spectator

Futbol Seyircilerinin Demografik Özelliklerine Göre Karanlık Üçlü ve Saldırganlık Özelliklerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı, demografik özelliklere göre futbol seyircilerinin Karanlık Üçlü (Makyavelizm, Narsisizm ve Psikopati) kişilik özellikleri ile saldırganlık türleri (Fiziksel Saldırganlık, Sözel Saldırganlık ve Tahrik) arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmaya 113 erkek 133 kadın olmak üzere toplamda 246 futbol seyircisi katılmıştır. Veriler çevrimiçi olarak Kişisel Bilgi Formu, Karanlık Üçlü Ölçeği ve Spor Seyircisi Saldırganlık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Bulgular, erkeklerin kadınlara göre daha yüksek Narsisizm, Psikopati, Fiziksel Saldırganlık, Sözel Saldırganlık ve Tahrik davranışlarını sergilediğini göstermektedir. Eğitim durumuna göre anlamlı bir fark bulunmazken, maç seyretmek için tribüne gidenler daha yüksek Narsisizm puanları almıştır. Aktif spor yapanlar, yapmayanlara kıyasla daha yüksek Makyavelizm, Narsisizm, Sözel Saldırganlık ve Tahrik davranışları sergilemiştir. Korelasyonel değerlerde; Makyavelizm ile fiziksel saldırganlık arasında anlamsız ilişki, sözel saldırganlık ve tahrik arasında ise anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Narsisizm, fiziksel saldırganlık, sözel saldırganlık ve tahrik ile anlamlı ilişkiler göstermiştir. Psikopati, fiziksel saldırganlık, sözel saldırganlık ve tahrik ile anlamlı ilişkiler sergilemiştir. Araştırma, Karanlık Üçlü kişilik özellikleri ile saldırganlık türleri arasındaki ilişkilerin demografik faktörlere göre farklılık gösterebileceğini, Karanlık Üçlü kişilik özelliklerinin bazı türleri ile saldırganlık türleri arasında anlamlı korelasyonlar olduğunu göstermiştir. Bu faktörlerin daha iyi anlaşılması, spor ortamlarındaki olumsuz davranışların önlenmesine ve seyirci deneyiminin iyileştirilmesine katkı sağlayabilir.

Anahtar Kelimeler

Futbol, Karanlık Üçlü, Seyirci, Saldırganlık

Etik Beyan

Bu araştırma tüm aşamaları, Helsinki Deklarasyonu Prensipleri’ne uygun olarak yapılmış olup, Yozgat Bozok Üniversitesi Etik Kurulu'ndan 28.06.2024 tarih ve 15/26 sayılı onay alınmıştır.

Kaynakça

• Aksoy, K. (2017). Çalışanların fiziksel aktivite düzeyi ile saldırganlık düzeyi arasındaki ilişki: Afyonkarahisar’da Bir Uygulama. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 21-30.
• Aktaş, H., ve Mutlu, S. (2016). Futbolda finansal sürdürülebilirlik kapsaminda “finansal fair play başa baş kurali” ve Beşiktaş futbol kulübü üzerinde bir uygulama. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 223-256.
• Al Attar, W. S. A., Soomro, N., Sinclair, P. J., Pappas, E., ve Sanders, R. H. (2017). Effect of injury prevention programs that include the Nordic hamstring exercise on hamstring injury rates in soccer players: a systematic review and meta-analysis. Sports Medicine, 47, 907-916.
• Anderson, C. A., ve Bushman, B. J. (2002). Human aggression. Annual Review of Psychology, 53(1), 27-51.
• Archer, J. (1991). The influence of testosterone on human aggression. British Journal of Psychology, 82(1), 1-28.
• Archer, J. (2004). Sex differences in aggression in real-world settings: A meta-analytic review. Review of General Psychology, 8(4), 291-322.
• Bayramoğlu, E. (2019). Ölümlülük manipülasyonunun, bağlanma türlerinin ve karanlık üçlü kişilik özelliklerinin risk alma davranışına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Book, A. S., Starzyk, K. B., ve Quinsey, V. L. (2001). The relationship between testosterone and aggression: A meta-analysis. Aggression and Violent Behavior, 6(6), 579-599.
• Branscombe, N. R., ve Wann, D. L. (1992). Role of identification with a group, arousal, categorization processes, and self-esteem in sports spectator aggression. Human Relations, 45(10), 1013-1033.
• Bushman, B. J., ve Baumeister, R. F. (1998). Threatened egotism, narcissism, self-esteem, and direct and displaced aggression: Does self-love or self-hate lead to violence?. Journal of Personality And Social Psychology, 75(1), 219.
• Buss, A. H., ve Perry, M. (1992). The aggression questionnaire. Journal of Personality and Social Psychology, 63(3), 452-459.
• Çakmak, M. N., ve Çelik, V. O. (2016). Futbolda şiddet ve erkeklik: nefer taraftar grubu örneği. Journal of Sociological Studies/Sosyoloji Konferanslari, 54(2), 299-331.
• Campbell, W. K., ve Foster, J. D. (2007). The narcissistic self: Background, an extended agency model, and ongoing controversies. In C. Sedikides ve S. J. Spencer (Eds.), The self (pp. 115-138). Psychology Press.
• Christie, R., ve Geis, F. (1970). Studies in Machiavellianism. New York: Academic Press.
• Conroy, D. E., Silva, J. M., Newcomer, R. R., Walker, B. W., ve Johnson, M. S. (2001). Personal and participatory socializers of the perceived legitimacy of aggressive behavior in sport. Aggressive Behavior, 27(6), 405-418.
• Courtney, J. J., ve Wann, D. L. (2010). The relationship between sport fan dysfunction and bullying behaviors. North American Journal of Psychology, 12(1), 191-198.
• Creswell, J. W., ve Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. ABD: Sage Publications.
• Crysel, L. C., Crosier, B. S., ve Webster, G. D. (2013). The Dark Triad and risk behavior. Personality and Individual Differences, 54(1), 35-40.
• Dimmock, J. A., Grove, J. R., ve Eklund, R. C. (2005). Reconceptualizing team identification: new dimensions and their relationship to intergroup bias. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 9(2), 75-86
• Dunning, J. H. (Ed.). (2000). Regions, globalization, and the knowledge-based economy. England: OUP Oxford.
• Eagly, A. H., ve Steffen, V. J. (1986). Gender and aggressive behavior: A meta-analytic review of the social psychological literature. Psychological Bulletin, 100(3), 309-330.
• Elman, W. F., ve McKelvie, S. J. (2003). Narcissism in football players: Stereotype or reality. Athletic Insight: The Online Journal of Sport Psychology, 5(1), 38-46.
• Ermiş, S. A., Şahin, M. Y., ve Demirus, B. (2018). The adaptation of Short Dark Triad (SD3) inventory to the turkish sample: The study of validity and reliability. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 138-156.
• Fields, S., Collins, C.- L., ve Comstock, R. D. (2010). Violence in youth sports: Hazing, brawling and foul play. British Journal of Sports Medicine, 44(1), 32-37.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., ve Hyun, H. H. (2018). How to design and evaluate research in education (10th ed.). New York: McGraw-Hill Education.
• Frosdick, S. (2005). Frosdick, Steve–Marsh, Peter: Football Hooliganism.
• Furnham, A., Richards, S. C., ve Paulhus, D. L. (2013). The Dark Triad of personality: A 10 year review. Social and Personality Psychology Compass, 7(3), 199-216.
• Güçlü, M., Polat, E., ve Yıldız, K. (2022). Sporda seyirci saldırganlığı ve şiddet ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin yeniden değerlendirilmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(4), 994-1015.
• Gürpınar, B. (2014). Makyavelizm'in sporda ahlaktan uzaklaşmaya etkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(2), 23-35.
• Hare, R. D. (1991). The Hare Psychopathy Checklist-Revised. Canada: Multi-Health Systems.
• Hare, R. D. (1999). Without conscience: The disturbing world of the psychopaths among us. New York: Guilford Press.
• Hare, R. D. (2003). The Hare Psychopathy Checklist-Revised (PCL-R). Multi-Health Systems.
• Hoff, J., ve Helgerud, J. (2004). Endurance and strength training for physiological considerations. Sports Medicine, 34(3), 165-180.
• Jonason, P. K., Baughman, H. M., Carter, G. L., ve Parker, P. (2015). Dorian Gray without his portrait: Psychological, social, and physical health costs associated with the Dark Triad. Personality and Individual Differences, 78(5), 5-13.
• Jonason, P. K., Li, N. P., Webster, G. D., ve Schmitt, D. P. (2009). The Dark Triad: Facilitating a short-term mating strategy in men. European Journal of Personality, 23(1), 5-18.
• Jonason, P. K., Slomski, S., ve Partyka, J. (2012). The Dark Triad at work: How toxic employees get their way. Personality and Individual Differences, 52(3), 449-453.
• Jonason, P. K., ve Kavanagh, P. (2010). The dark side of love: Love styles and the Dark Triad. Personality and Individual Differences, 49(6), 606-610.
• Jondeau, E., ve Rockinger, M. (2003). Conditional volatility, skewness, and kurtosis: existence, persistence, and comovements. Journal of Economic dynamics and Control, 27(10), 1699-1737.
• Jones, D. N., ve Paulhus, D. L. (2009). Machiavellianism. In M. R. Leary ve R. H. Hoyle (Eds.), Handbook of individual differences in social behavior (pp. 93-108). New York: Guilford Press.
• Jones, D. N., ve Paulhus, D. L. (2014). Introducing the short dark triad (SD3) a brief measure of dark personality traits. Assessment, 21(1), 28-41.
• Kerr, J. H. (2008). A critique of the development of the competitive aggressiveness and anger scale. Psychology of Sport and Exercise, 9(6), 721-728.
• Koruç, Z., Bayar, P., ve Arslan, F. (2004). Türkiye'de futbol fanatikleri: Sosyal kimlik ve şiddet. Türkiye Futbol Adamları Derneği Ankara Şubesi ve Spor Toto Genel Müdürlüğü Futbol Müsabakalarında Terörün Nedenleri ve Önleme Yolları Bilimsel Araştırma Yarışması.
• Malesza, M., ve Ostaszewski, P. (2016). Dark side of impulsivity—Associations between the Dark Triad, self-report and behavioral measures of impulsivity. Personality and Individual Differences, 88, 197-201.
• Özdevecioğlu, M., ve Yalçın, Y. (2010). Spor tatmininin sporcuların stres ve saldırganlık düzeyleri üzerindeki etkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 63-76.
• Özsoy, E., Rauthmann, J. F., Jonason, P. K., ve Ardıç, K. (2017). Reliability and validity of the Turkish versions of dark triad dirty dozen (DTDD-T), short dark triad (SD3-T), and single item narcissism scale (SINS-T). Personality and Individual Differences, 117, 11-14.
• Paulhus, D. L., ve Williams, K. M. (2002). The dark triad of personality: Narcissism, Machiavellianism, and psychopathy. Journal of Research in Personality, 36(6), 556-563.
• Raskin, R., ve Terry, H. (1988). A principal-components analysis of the Narcissistic Personality Inventory and further evidence of its construct validity. Journal of Personality and Social Psychology, 54(5), 890-902.
• Roberts, R., Woodman, T., Lofthouse, S., ve Williams, L. (2015). Not all players are equally motivated: The role of narcissism. European Journal of Sport Science, 15(6), 536-542.
• Roberts, R., Woodman, T., ve Sedikides, C. (2018). Pass me the ball: Narcissism in performance settings. International Review of Sport and Exercise Psychology, 11(1), 190-213.
• Rookwood, J., ve Pearson, G. (2012). The hoolifan: Positive fan attitudes to football ‘hooliganism’. International Review for the Sociology of Sport, 47(2), 149-164.
• Şanlı, S., ve Güçlü, M. (2016). Sporda Seyirci Saldırganlığı ve Şiddet Ölçeği’ nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 31(76), 1-12.
• Schwartz, B., ve Barsky, S. F. (1977). The home advantage. Social Forces, 55(3), 641-661.
• Sønderlund, A. L., O'Brien, K., Kremer, P., Rowland, B., De Groot, F., Staiger, P., ... ve Miller, P. G. (2014). The association between sports participation, alcohol use and aggression and violence: A systematic review. Journal of Science and Medicine in Sport, 17(1), 2-7.
• Spaaij, R. (2015). Refugee youth, belonging and community sport. Leisure Studies, 34(3), 303-318.
• Stanger, N., Kavussanu, M., ve Ring, C. (2017). Gender moderates the relationship between empathy and aggressiveness in sport: The mediating role of anger. Journal of Applied Sport Psychology, 29(1), 44-58.
• Twenge, J. M., ve Campbell, W. K. (2009). The narcissism epidemic: living in the age of entitlement. ABD: Free Press.
• Vaughan, R., Madigan, D. J., Carter, L. G., ve Nicholls, A. R. (2019). The Dark Triad in male and female athletes and non-athletes: Group differences and psychometric properties of the Short Dark Triad (SD3). Psychology of Sport and Exercise, 43, 64-72.
• Wakefield, K. L., ve Wann, D. L. (2006). An examination of dysfunctional sport fans: Method of classification and relationships with problem behaviors. Journal of Leisure Research, 38(2), 168-186.
• Witte, A. V., ve Wieczorek, A. (2010). Education and aggression: The role of intelligence and socio-economic status. Personality and Individual Differences, 48(3), 250-255.