Bir Üniversite Hastanesinde Düşmelerin Sıklığı ve Düşme Önleme Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Yıl 2023, , 79 - 85, 30.08.2023

Tuğba Mert , Yasemen Özkan

https://doi.org/10.54537/tusebdergisi.1128292

Öz

Sağlık alanında meydana gelen gelişmeler hasta güvenliği kavramı ile beraber, hasta düşmelerinin hasta ve kurum açısından etkisini gündeme getirmiştir. Düşme sonrası hastanın yatış süresinin 1-2 gün uzadığı, düşme sonrası radyolojik tetkiklerin maliyeti etkilediği, başta hastaya sonrasında kuruma zarar verdiği görülmektedir.Amaç: Bu çalışma, Ankara’da bir üniversite hastanesinde gerçekleşen düşmelerin ve düşme önleme uygulamalarının değerlendirilmesi amacıyla kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapıldı.
Yöntem: Veriler bir üniversite hastanesinde düşen 43 hastaya Hendrich Düşme Risk Tanılama Formu, demografik-klinik özellikler formu ve olay bildirim formu kullanılarak toplandı. Veriler SPSS programı kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Düşen hastaların; yaş ortalaması 59.70±16,40, %55,8’i (n=24) erkek, %53,5 (n=23)’u 65 ve üzeri yaş arasında ve %25,6 (n=11)‘sının KVC hastaları olduğu sonucunu ulaşıldı. Hastaların hepsinde standart ve koruyucu güvenlik önlemlerinin düşmeden önce alındığı, %79,1(n=34)’inin yüksek riskli hasta grubunda olduğu saptandı. Hastaların %69,8 (n=30)’inin kendi başına kalkma girişimleri sonucu denge kaybı nedeni ile, %23,2(n=10)’sinin vertigo ve %7(n=3)’sinin senkop nedeniyle düştüğü bulundu. Düşme sonucunda hastaların %30,7 (n=4)’sinde kesi, %15,4(n=2)’ünde kırık, %53,9(n=7)’unda kızarıklık, şişlik olduğu belirlendi.
Sonuç: Hastanede yatan hastalarda standart ve koruyucu önlemlerin alınmasına, ortam kaynaklı sorun bulunmamasına rağmen erkek, 65 yaş ve üstü ve KVC hastalarında daha fazla düşmelerin gerçekleştiği görüldü.

Anahtar Kelimeler

hasta güvenliği, düşme, düşme riski

Destekleyen Kurum

YOK

Frequency of Falls and Evaluation of Fall Prevention Practices in a University Hospital

Öz

Developments in the field of health, together with the concept of patient safety, have brought up the impact of patient falls in terms of patients and institutions. It is seen that the hospitalization period of the patient is prolonged by 1-2 days, the radiological examinations affect the cost after the fall, harm the patient first and then the institution.Aim:This study was conducted as a cross-sectional and descriptive study to evaluate falls and fall prevention practices in a university hospital in Ankara.
Method:Data were collected from 43 patients who fell in a university hospital using the Hendrich Fall Risk Diagnosis Form, demographic-clinical characteristics form and event reporting form.The data were evaluated using the SPSS program.
Results:Falling patients; mean age was 59.70±16.40 years, 55.8% (n=24) were male, 53.5% (n=23) were aged 65 and over, and 25.6% (n=11) had CVD It was concluded that there were patients. It was determined that standard and protective safety measures were taken before the fall in all patients, and 79.1% (n=34) were in the high-risk patient group. It was found that 69.8% (n=30) of the patients fell due to loss of balance as a result of attempts to stand up on their own, 23.2% (n=10) fell due to vertigo and 7% (n=3) due to syncope. As a result of the fall, it was determined that 30.7% (n=4) of the patients had an incision, 15.4% (n=2) had a fracture, 53.9% (n=7) had redness and swelling.
Conclusion: Although standard and protective measures were taken in hospitalized patients and there was no environmental problem, it was observed that more falls occurred in men, 65 years and older, and CVC patients

Anahtar Kelimeler

patient safety, falls, risk of falling

Kaynakça

• Berke D, Aslan Eti F, (2010). Cerrahi Hastalarını Bekleyen Bir Risk: Düşmeler, Nedenleri ve Önlemler, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, (13)4,27-34
• Currie L. M., S. Bakken,G Bufe, Lourdes V., Mellino , (2006). Compliance with Use of Automated Fall-Injury Risk Assessment in Three Clinical Information Systems, AMIA, Symposium Proceedings 900
• Çapacı K (2007). İnmede düşme ve kırıklar. Türk Fizik Tıp Rehabilitasyon Dergisi 53(1): 7-10.
• Duman S., Kitiş Y. (2013) “Yoğun Bakımda Çalışan Hemşirelerin Hasta Düşmeleri İle İlgili Farkındalıklarının Belirlenmesi”, Türk Yoğun Bakım Derneği Dergisi; 11, ss.72-75
• Healey, F., Scobie, S., Oliver, D., Pryce, A., Thomson, R., and Glampson, B., (2008) “Falls in English and Welsh hospitals: A national observational study based on retrospective analysis of 12 months of patient safety incident reports”, Qual Saf Health Care. 17(6), ss.424-430
• Hendrich, A. (2003). Inpatient falls: lessons from the field, patient safety and quality healthcare, 3, 26-30.
• Hendrich, A., Bender, P.S., & Nyhuis, A. (2003). Validation of the hendrich II fall risk model: A large concurrent case/control study of hospitalized patients. Applied Nursing Research, 16(1), 9-21.
• Joint Commission International. Sentınel Events, Comprehensive Accreditation Manual for Hospital. http://www.jointcommission.org/assets/1/6/CAMH_2012_Upda te2_24_SE.pdf. (Erişim tarihi:14 Kasım 2021).
• Joint Commission International, “National Patient Safety Goals”, 2010, http://www.jointcommission.org/NR/rdonlyres/EADA6461-F238-4680-B4E2 -7B433B2701/0/08_NPSG_ASL_gp.pdf. (Erişim Tarihi: 03 Kasım 2021).
• Karataş G, Maral I (2001). Ankara-Gölbaşı ilçesinde geriatrik popülasyonda 6 aylık dönemde düşme sıklığı ve düşme için risk faktörleri. Gazi Üniversitesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Geriatri Dergisi 4(4): 152-158.
• Mollaoğlu M, (2013). Dâhili Kliniklerde Yatan Bireylerin Düşme Riski ve Alınan Önlemlerin İncelenmesi, TAF Preventive Medicine Bulletin, 12(1),27-34 .
• Nyberg, L, Gustafson, Y. (1995). Patients fall in stroke rehabilitation. Stroke, 26(5), 838-842.
• Özden, D, Karagözoğlu, Kurukız, S. (2012). Hastaların iki ölçeğe göre düşme riskinin belirlenmesi ve bu ölçeklerin düşmeyi belirlemedeki duyarlılığı: pilot çalışma.
• Patent Safety, 2021. https://www.jointcommission.org/ standards/patient-safety-systems-ps-chapter/ (Erişim Tarihi: 03 Kasım 2021).
• Sezgin, B. (2007). Kalite belgesi alan hastanelerde çalışma ortamı ve hemşirelik uygulamalarının hasta ve hemşire güvenliği açısından değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Sulla S, Myler E (2007). Falls prevention at mayo clinic rochester. Journal of Nurse Care 22(2): 138- 144.
• Tunçay S. Uz, Özdinçler R, Erdinçler D, (2011). Geriatrik Hastalarda Düşme Risk Faktörlerinin Günlük Yaşama Etkileri ve Yaşam Kalitesine Etkisi, Turkish Journal of Geriatrics, 14 (3) 245-252
• Türkmen, E., Uslu, A. (2011). Özel bir hastanede hemşirelerin dolaylı bakım uygulamalarının değerlendirilmesi İ.U.F.N. Hemşirelik Dergisi, 19:2,60-6
• Veterans Affairs Department. (2013) Implementation Guide for Fall Injury Reduction, VA National Center for Patient Safety Virtual Breakthrough Series: Reducing Preventable Falls and Fall-Related Injuries Amerika Birleşik Devletleri. 1-11.
• World Health Organization. Falls (2012). http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs344/en/. (Erişim Tarihi: 03 Kasım 2021).
• World Health Organization. WHO global report on falls prevention in older age, 1-48, 2007. http://www.who.int/ageing/publications/Falls_prevention7 March.pdf, (Erişim Tarihi 10 Ekim, 2021].