Türkiye’de Kivi Üretici Birliklerinin Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 74 - 78, 31.03.2016

Erdal Sıray , Osman Kılıç

https://doi.org/10.19159/tutad.74018

Öz

Tarımla ilgili yeni teknolojilerin benimsenmesi ve uygulamaya aktarılmasında, üretici birliklerine önemli görevler
düşmektedir. Türkiye’de son yıllarda kivi üretiminin ve buna bağlı olarak iç tüketimin artmasında birliklerin büyük katkısı
olmuştur. Kivi üretici birliklerinin en önemli görevi, üyelerine ürünlerin pazarlanmasında yardımcı olmakla birlikte, üretim
tekniğiyle ilgili sorunların çözümüne de katkı sağlamaya çalışmaktır. Araştırma verilerini, 12 kivi üretici birliğiyle yapılan
anketler oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, anket yapılan kivi üretici birliklerinin en önemli sorunu mali
konularda sıkıntı yaşamalarıdır. Gelirlerinin % 79.4’ünü aidatlardan sağlayan birlikler, sınırlı bütçeleri nedeniyle görevlerini
yeterince yerine getirememektedirler. Birliklere göre kivi konusunda yaşanan başlıca sorunlar, üretim tekniğiyle ilgili bilgi
eksikliği ve bunu çözecek yeterli teknik personelin olmamasıdır. Kivide iç talebin yeterli olmasından dolayı, pazarlama
sorununun olmadığı belirtilmiştir. Ancak soğuk hava deposu sıkıntısı nedeniyle, ürünün en kısa sürede elden çıkarılması
gerektiği için istenilen fiyatlardan satılamadığı ifade edilmiştir.

Kaynakça

• Anonim, 2005. Türk Standardı, Kivi, TSE, TS 11306, Ankara.
• Anonim, 2015. Bitkisel Üretim İstatistikleri. http://www.tuik.gov.tr. (Erişim tarihi: 27.04.2015).
• Anonymous, 2015. Agricultural Production Data. http://faostat3.fao.org. (Erişim tarihi: 27.04.2015).
• Aydoğan, M., Yulafçı, A., 2013. Samsun ilindeki tarımsal üretici örgütlerinin yapısal sorunlarının belirlenmesi. Proje sonuç raporu, Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Samsun.
• İnan, İ.H., Gülçubuk, B., Ertuğrul, C., Kantürer, E., Baran, E.A., Dilmen, Ö., 2000. Türkiye’de tarımda kırsal kesim örgütlenmesi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, Cilt I, 17-21 Ocak, Ankara, s. 145-175.
• Köroğlu, S., 2003. Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de tarımsal örgütlenme. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Avrupa Topluluğu Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, AT uzmanlık tezi, Ankara.
• Özdemir, G., Keskin, G., Özüdoğru, H., 2010. Türkiye’de ekonomik krizlere alternatif bir çözüm önerisi: Tarımda güçlü ve etkin üretici örgütlenme modeli. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi, Cilt I, 22-24 Eylül, Şanlıurfa, s. 518-525.
• Rehber, E., 2007. Tarımda Örgütlenme ve Sorunları. http://erekonomi.com/orgut.pdf. (Erişim tarihi: 12.02.2015).