Bir Tiyatro İnşa Eden Kadın: Yıldız Kenter

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 15, 195 - 206, 31.12.2023

Süleyman Karaahmet

https://doi.org/10.55004/tykhe.1297810

Öz

Özel tiyatrolar öteden beri mekân sıkıntılarıyla gündeme gelmiştir. Var olan salonların çoğunlukla ödenekli kurumlara ait olması, özel sahnelerin yüksek kira bedelleri ve prova için ayrıca bir mekâna ihtiyaç duyulması özel tiyatroların başlıca sıkıntıları arasındadır. Kendi salonlarına sahip tiyatrolar ise yüksek maliyetlerle baş etmek durumundadır. Yıllarca salon sıkıntısı yaşamış tiyatro topluluklarından bir tanesi de Kenter Tiyatrosu’dur. Kenter Tiyatrosu, kurulduğu günden itibaren hep göz önünde olmuş bir tiyatrodur. Son zamanlarda ise Yıldız Kenter’in vefatı sonrasında Kenter Tiyatrosu’nun binasına ne olacağı tartışma konusu olmuştur. Binanın inşa sürecinde yaşanılan zorlukların ve Yıldız Kenter’in bu zorlukları aşmak için verdiği bir tiyatro var etme mücadelesinin tüm ayrıntılarıyla incelenmesi, özel tiyatroların üretim süreçlerinin salon ihtiyaçları bağlamıyla ilişkilendirilerek değerlendirilmesi bakımından önemli görünmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yıldız Kenter, Kenter Tiyatrosu, Özel Tiyatro, Tiyatro Salonu

Kaynakça

• Anonim. (1958, Ağustos 23). Ertuğrul Muhsin vazifesinden alındı. Milliyet Gazetesi, 1.
• Anonim. (1964a, Ağustos 02). On iki ay dinlenmeden çalışan kadın. Milliyet Gazetesi Hafta Sonu İlavesi, 6.
• Anonim. (1964b, Mayıs 28). Kent oyuncuları ile Devlet Tiyatrosu arasında Ankara’daki Küçük Tiyatro’nun kiralanması meselesinden doğan anlaşmazlık devam etmektedir. Cumhuriyet Gazetesi, 5.
• Anonim. (1965, Ocak 15). 15 günün olayları. Varlık Dergisi, Sayı 638, 2.
• Anonim. (1967a, Mart 15). Tiyatromuzun sorunları tiyatro devlet ilişkileri. Varlık Dergisi, Sayı 690, 4-8.
• Anonim. (1967b, Ekim 16). Kent oyuncuları koltuk karşılığı borç alıyorlar. Milliyet Gazetesi, 7.
• Anonim. (1968, Aralık 02). Kent oyuncuları 280 koltuğu 840 bin liraya sattılar. Milliyet Gazetesi, 3.
• Anonim. (1970a, Ağustos 09). Perdeler açılacak ama hangi salonda. Milliyet Gazetesi, 6.
• Anonim. (1970b, Şubat 22). Üç ayrı oyunda başrol. Milliyet Gazetesi, 8.
• Anonim. (2021, Şubat 17). İmamoğlu, Kenter Tiyatrosu'nu ziyaret etti: 'İşimiz yeni başlıyor'. Cumhuriyet Gazetesi. https://www.cumhuriyet.com.tr/haber/imamoglu-kenter-tiyatrosunu-ziyaret-etti-isimiz-yeni-basliyor-1814441
• And, M. (1983). Türk Tiyatrosu’nun evreleri. Turhan Kitabevi.
• Deniz, Ü. (1969, Eylül 19). Müşfik Kenter tığ gibi oldu. Milliyet Gazetesi, 5.
• Erdem, E. (2003, Eylül 21). Her şey bir düşle başladı. Cumhuriyet Gazetesi, 14.
• Göker, G. Z. (2016, Mart 02). Haliç’in öte yanında tiyatro var. Gazetemüstehak. Https://gazetemustehak.com/guney-zeki-goker-halicin-ote-yaninda-tiyatro-var/
• Gürün, D. (2000). Tiyatro yazıları. Mitos Boyut Yayınları.
• Gürün, D. (2016). Tiyatro benim hayatım. (3. Baskı). Yapı Kredi Yayınları.
• Gündem, Ö. ve Antel, A. (2015). 20. Yüzyıl’dan Günümüze Müzik ve Mekân: Tokyo ve İstanbul’da Performans Sanatları Yapıları. Tasarım+Kuram Dergisi, 11(20), 76-98. https://doi.org/10.23835/tasarimkuram.239578
• Halman, T. (1969, Şubat 10). Kent oyuncularına övgü. Milliyet Gazetesi, 2.
• Ilgaz, T. (1970, Kasım 03). Kent oyuncuları ve on yıllık bir savaş. Cumhuriyet Gazetesi, 6.
• Kenter, Y. (1967). Kent oyuncularından Türk sanatseverlerine, Kent Oyuncuları Aylık Tiyatro Dergisi, 4(28), 3-4.
• Pulur, H. (1967, Kasım 02). Koltuk satışı. Milliyet Gazetesi, 5.
• Ofluoğlu, M. (1996). Bir avuç alkış. (3. Basım). Mitos Boyut Yayınları.
• Onur, N. (1965a, Şubat 03). Saat 6’nın nankörlüğü. Milliyet Gazetesi, 6.
• Onur, N. (1965b, Ocak 21). En büyük idealleri kaliteli eser oynamak. Milliyet Gazetesi, 6.
• Pekman, P. (2011). Geçmişten günümüze İstanbul tiyatroları II. Yapı Kredi Yayınları.
• Şener, N. (2000, Ekim 24). Önce icraya verdi sonra çiçek götürdü. Milliyet Gazetesi, 7.
• Şener, S. (1998). Cumhuriyet’in 75. Yılında Türk Tiyatrosu. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Tahir, A. (1966, Mayıs 08). Görüşler. Milliyet Gazetesi Hafta Sonu İlavesi, 3.