Üniversite Öğrencileri Arasında Dil ve Konuşma Terapistliği Mesleğine İlişkin Farkındalığın Araştırılması

Yıl 2023, , 405 - 412, 20.12.2023

Aslı Altınsoy

https://doi.org/10.32329/uad.1371224

Öz

Dil ve konuşma terapistliği 2000’li yılların başından bu yana Türkiye’de gelişmekte olmasına rağmen, bu mesleğin Türk toplumunda ne kadar tanındığına dair çok az araştırma bulunmaktadır. Bu çalışmanın ilk amacı, Antalya’daki Akdeniz Üniversitesi öğrencilerinin dil ve konuşma terapistliği mesleğine ilişkin farkındalık düzeyini belirlemektir. İkinci amaç ise öğrencilerin bölümleri sağlıkla ilintili olan/olmayan şeklinde karşılaştırıldığında ve cinsiyetlerine göre değerlendirildiğinde bulgularda herhangi bir farklılık olup olmadığını gözlemlemektir. Çalışma, 20 farklı fakülteden 420 Akdeniz Üniversitesi öğrencisi ile bir kamuoyu farkındalık araştırması olarak yürütülmüştür. Tanımlayıcı istatistiksel analizler ve Pearson kikare testi yapılmıştır. Sonuçlar, Akdeniz Üniversitesi öğrencilerinin dil ve konuşma terapistliği mesleği hakkında farkındalıklarının düşük olduğunu (n=124, %30) ve sosyal medyanın en yaygın bilgi edinme kaynağı olduğunu göstermiştir. Üniversite öğrencileri, dil ve konuşma terapistlerinin çoğunlukla özel eğitim ortamlarında konuşma sesi bozukluğu ve kekemeliği olan çocuk ve yetişkinlerle çalıştığını düşünmektedir. Dil ve konuşma terapistliğinin tanınırlığı kız öğrenciler (x2 =7.665, p= .006) ve tıp fakültesi öğrencileri (x2=13.219, p< .001) arasında daha yüksektir. Sonuç olarak, Antalya’daki üniversite öğrencileri arasında dil ve konuşma terapistliği farkındalığının arttırılmasına yönelik önemli düzeyde bir ihtiyaç söz konusudur.

Anahtar Kelimeler

Farkındalık, Dil ve konuşma terapisi, Üniversite öğrencileri

Teşekkür

The author is grateful to Mesut KURT for encouragement in preparing this study.

The Awareness of Speech and Language Therapy Among University Students

Öz

Although speech and language therapy has been improving in Türkiye since the early 2000s, there are few surveys of how much recognition of this profession has been achieved in the Turkish population. The first aim of this study was to determine the level of awareness of the speech and language therapy profession at Akdeniz University in Antalya. Secondary aims were to observe any differences when the students were evaluated in groups of health-related/non-health-related fields, and females/males. The study was conducted as a public awareness survey with 420 Akdeniz University students from 20 different faculties. Descriptive statistical analyses and Pearson Chi-squared test were performed. The results showed a low awareness of speech and language therapy profession in Akdeniz University students (n=124, 30%) and social media was the most common source of obtaining information. University students thought that speech and language therapists worked mostly in special education settings with children and adults who had speech sound disorders and stuttering. The recognition of speech and language therapy was greater among female students (x2 =7.665, p= .006) and students from medical majors (x2=13.219, p< .001). There is a clear need to raise awareness of speech and language therapy among university students in Antalya.

Anahtar Kelimeler

Awareness, Speech and language therapy, University students

Kaynakça

• American Speech-Language-Hearing Association (ASHA) (2016). Scope of Practice in Speech-Language Pathology [Scope of Practice]. Available from www.asha.org/policy/.
• Aydın Uysal, A., Güdük, A.H. & Tura, G. (2019). Knowledge and attitudes of preschool teachers about speech and language disorders in Turkey. Asian Journal of Education and Training, 5(4), 562-568. doi: 10.20448/journal.522.2019.54.562.568
• Aydın Uysal, A. & Tura, G. (2018). Öğretmen adaylarının çocuklardaki dil ve konuşma bozukluklarına yönelik tutum ve bilgilerinin değerlendirilmesi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 1(1), 13-22. doi: 10.33400/kuje.425174
• Breadner, B.W., Warr-Leeper, G.A. & Husband, S.J. (1987). A study of public awareness of speech-language pathology: Then and now. Human Communication Canada, 11(2), 5-15.
• Cedergren, K. (2015). Campus awareness of communication disorders at the University of Minnesota Duluth. Retrieved from the University of Minnesota Digital Conservancy. https://hdl.handle.net/11299/199771
• Chu, S.Y., Tang, K.P., McConnell, G., Rasdi, H.F.M. & Yuen, M.C. (2019). Public perspectives on communication disorders and profession of speech-language pathology. Speech, Language and Hearing, 22(3), 172-182. doi: 10.1080/2050571X.2019.1570705
• Dolot, A. (2018). The characteristics of generation Z. E-mentor, 74(2), 44-50.
• Duru, H., Akgün, E.G. & Maviş, İ. (2018). Dil ve konuşma terapisi mesleğine yönelik farkındalığın belirlenmesi. Dil, Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi, 1(3), 257-280.
• Gibson, T. L. & Shetye, P. R. (2023). Craniofacial team concept and the role of a craniofacial team. Cleft and Craniofacial Orthodontics (8-17). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
• Kang, H. (2013). The prevention and handling of the missing data. Korean Journal of Anesthesiology, 64(5), 402-406. doi: 10.4097/kjae.2013.64.5.402
• Kement, N., Topbaş, S.S. & Bulut, T. (2022). Public awareness of childhood language impairment in Turkey: A descriptive study. Türkiye Klinikleri Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(2), 358-366. doi: 10.5336/healthsci.2021-85697
• Killarney, G.T. & Lass, N.J. (1981). A survey of rural public awareness of speech-language pathology and audiology. ASHA, 6, 415-420.
• Maviş, İ. (2007). Perspectives on public awareness of stroke and aphasia among Turkish patients in a neurology unit. Clinical Linguistics & Phonetics, 21(1), 55-70. doi: 10.1080/02699200600903254
• Mahmoud, H.N., Aljazi, A. & Alkhamra, R. (2014). A study of public awareness of speech-language pathology in Amman. College Student Journal, 48(3), 495-510.
• Oğuz, Ö. & Aytar, B. (2020). Tıp fakültesi öğrencilerinin dil ve konuşma terapistliği mesleğine yönelik farkındalık ve tutumları: İnterdisipliner takım çalışmasına yönelik çıkarımlar. Dil, Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi, 3(2), 200-217.
• Parsons, C.L., Bowman, S.N. & Iacono, T.A. (1983). Public awareness of speech/language pathologists and the services they provide. Australian Journal of Human Communication Disorders, 11(1), 51-59.
• Pearlstein, E., Russell, L. & Fink, R. (1977). Speech/language pathology and audiology: The public’s view. Paper presented at the Annual Convention of the American Speech and Hearing Association. Chicago, Illinois, November.
• Puhlman, J. & Johnson, R.K. (2019). Survey of male college students’ perceptions and knowledge of speech-language pathology. Journal of Communication Disorders, 82, 1-9. doi: 10.1016/j.jcomdis.2019.105936
• Reddy, B.M.S. (2019). A preliminary survey report on awareness of communication disorders among nursing trainees and primary school teachers. Language in India, 19(1), 500-508.
• Reddy, B.M.S., Shanbal, J.C. & Arunraj, K. (2016). Awareness on communication disorders in Hospet Taluk of Karnataka: A preliminary survey report. Language in India, 16(1), 132-144.
• Seemiller, C. & Grace, M. (2016). Generation Z goes to college (First edition). San Francisco: CA: Jossey-Bass.
• Sullivian, A. & Cleave, P.L. (2003). Knowledge of the roles of speech-language pathologists by students in other health care programs. Journal of Speech-Language Pathology and Audiology, 27(2), 98-107.
• Tang, K.P. & Chu, S.Y. (2021). Public awareness of communication disorders and speech-language therapy in Malaysia. International Journal of Disability, Development and Education, Ahead-of-print, 1-16. doi: 10.1080/1034912X.2021.1937956
• Thordardottir, E., Topbaş, S. & Working Group 3 of COST Action IS1406. (2021). How aware is the public of the existence, characteristics and causes of language impairment in childhood and where have they heard about it? A European survey. Journal of Communication Disorders, 89, 1-17. doi: 10.1016/j.jcomdis.2020.106057
• Topbaş, S. (2006). A Turkish perspective on communication disorders. Logopedics Phoniatrics Vocology, 31(2), 76-88. doi: 10.1080/14015430500342384