Diyarbakır İli Gıda Sektöründe Faaliyet Gösteren Bir İşletmenin Optimal Üretim Miktarlarının Simplex Metoduyla Belirlenmesi

Yıl 2014, Cilt: 6 Sayı: 1, 91 - 99, 01.03.2014

Mehmet Karahan

Öz

In this study, the optimal production quantities of a business engaged in the production in the food industry in the province of Diyarbakir was made by the simplex method of linear programming techniques. In this way, the amount of production which will maximize company’s profit was calculated by simplex method of linear programming models by using data from the workshop operating in food industry and having multiple sales points. As a result of the calculations made by the simplex method, In order to make maximum profit of the business what quantities of different products demanding of the customers needs to be produced was calculated. According to the data and calculation obtained from the result of the study, Increasing business’s profit will be possible if it makes production up to the calculated amounts provided that business’s workforce adjustments are planned in a appropriate manner

Anahtar Kelimeler

-

Diyarbakır İli Gıda Sektöründe Faaliyet Gösteren Bir İşletmenin Optimal Üretim Miktarlarının Simplex Metoduyla Belirlenmesi

Öz

Çalışmada, Diyarbakır ili gıda sektöründe üretim yapan bir işletmenin optimal üretim miktarları, doğrusal programlama tekniklerinden simpleks metoduyla yapılmıştır. Yapılan uygulamada gıda sektöründe faaliyet gösteren ve birden çok satış noktası bulunan bir imalathaneden alınan veriler kullanılarak, işletmenin kârını maksimum yapacak üretim miktarları doğrusal programlama modeli simpleks metoduyla hesaplanmıştır. Simpleks metodu ile yapılan hesaplamalar sonucunda, işletmenin kârını maksimum yapabilmesi için müşterilerinin talep ettiği farklı ürünlerden ne miktarlarda üretmesi gerektiği hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen verilere ve hesaplamalara göre, işletmenin işgücü ayarlamalarını da uygun bir şekilde planlaması koşuluyla hesaplanan miktarlarda üretim yapması durumunda kârını artırması mümkün olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Doğrusal Programlama, Simpleks metodu, optimal üretim

Kaynakça

• ABAKAY, M. Ali (2010). Diyarbakır burma kadayıfı hakkında genel bilgiler. http://www.edebiyatdostlari.com/ makaleler / 5139- diyarbakirda-tatli-gelenegi-ve-kada yif. html, Erişim Tarihi: 07.06.2013.
• ALAN, Mehmet Ali, Yeşilyurt, Cavit (2004). Doğrusal Programlama Problemlerinin Excel İle Çözümü, Cumhuriyet Üniversitesi. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 1
• AYDIN, Zekeriya (2006). Doğrusal Programlamanın Üretim Planlaması Alanında Uygulanması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• BİRCAN, Hüdaverdi ve Kartal, Zafer (2004). Doğrusal Programlama Tekniği ile Kapasite Planlaması Yaklaşımı ve Çimento İşletmesinde Bir Uygulaması, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5 (1), 131-149.
• CANKURT, Murat ve KONAK, Kezban (2004). Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Uygulama Çiftliğinde Tarla Bitkileri Şubesi Üretim Planlaması, ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 1(2), ss. 51-56.
• DELİBAŞ, Kasım (2013). Baklava. https : // 201121604055k . wordpress . com /author / delibas01/page/5/ Erişim Tarihi: 09.07. 2013.
• EREN, Mert (2010). Baklavanın Sırları. http://www.sanalmutfakmert.com/index.php/ 2010 /07/18/baklavanin-sirlari/. Erişim Tarihi:10.08.2013.
• ESİN, Alptekin (1998). Yöneylem Araştırmasında Yararlanılan Karar Yöntemleri, Gazi Üniversitesi Yayın No:126, Ankara 1988.
• GÜNDEN, Cihat ve Miran, Bülent (2008). Bölge Bazında Uygulamaya Elverişli Esnek Üretim Planlarının Bulanık Doğrusal Programlama Yöntemiyle Elde Edilmesi Üzerine Bir Araştırma, Ege Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi, 45(2), 113-124.
• GÜRDOĞAN, Nazif (1981). Üretim Planlamasında Doğrusal Programlama ve Demir Çelik Endüstrisinde Bir Uygulama, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara.
• KAĞNICIOĞLU, C. Hakan (1991). Ana Üretim Planlamasına Doğrusal Programlama Yaklaşımı ve Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• KARAHAN, Mehmet (2011). İstatistiksel Tahmin Yöntemleri: Yapay Sinir Ağları Metodu ile Ürün Talep Tahmini Uygulaması, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• KARAYILMAZ, Selman ve Erdal BALABAN (2000). Yonga Levha Endüstrisinde Bir Yöneylem Araştırması Uygulaması, Tübitak Türk Journal of Agriculture, 24, s.s.11-18.
• MEZGİT, Dinçer, GAVCAR, Erdoğan ve FİRUZAN A. , Rıza (1999). Batman Rafinerisi’nde Kâr Maksimizasyonu Üzerine Bir Araştırma, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 1, Sayı:3, s.s. 41- 47.
• ÖZSAN, Özgür (2006). Mermer İşleme Tesislerinde Ürün Miktarının Doğrusal Programlama Tekniği Yardımıyla Belirlenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• SEÇME, Neşe Yalçın (2005). Klasik Doğrusal Programlama ve Bulanık Doğrusal Programlamanın Karşılaştırmalı Bir Analizi: Üretim Planlama Örneği, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• TEKİN, Mahmut (2010). Sayısal Yöntemler (Yenilenmiş 7. Baskı). Konya: Günay Ofset.
• TEKİN, Mahmut ve YILDIZ, Mehmet (2012). İşletme İktisat ve Sosyal Bilimlerde Matematik. Konya: Günay Ofset.
• QM for Windows (2014). QM for Windows software informer. http://qm-for-windows.software.informer.com/, Erişim Tarihi: 23.01.2014.