Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları

Yıl 2021, , 54 - 66, 30.08.2021
https://doi.org/10.47477/ubed.929621

Öz

Çocukların karşılaştıkları gelişimsel zorluklarla daha işlevsel başa çıkabilmeleri için sunulabilecek psikolojik destek türlerinden biri grupla psikolojik danışmadır. Grupla psikolojik danışma, risk altındaki çocuklar söz konusu olduğunda da, çocukların, içinde bulundukları durumda duygularının farkına varmaları ve ifade etmelerine zemin hazırlamaktadır. Ayrıca daha kısa süren grup müdahaleleri de bulunmaktadır. Risk altındaki çocuklar, ev içi şiddete tanık olan, ihmal ve istismara uğrayan, suça sürüklenen, kayıp ve yas sürecindeki çocukları da içinde alan geniş kapsamlı bir kavramdır. Bu çalışmada, risk altındaki çocuklarla yürütülen grup çalışmaları incelenmiş ve risk altındaki çocuklar, ihmal ve istismar mağduru çocuklar, kayıp ve yas sürecindeki çocuklar ile suça sürüklenen çocukları içerecek şekilde sınırlandırılmıştır.

Kaynakça

  • Alıcı, E. (2010). Dışavurumcu etkinliklere dayalı grupla psikolojik danışma programının ebeveyn kaybı yaşayan 9-11 yaş çocuklarının travma sonrası stres düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Amerikan Psikiyatri Derneği (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Washington DC.
  • Baker, J.E., Sedney, M.A. ve Gross, E. (1992). Psychological tasks for bereaved children, Amer. J. Orthopsychiat., 62(1), 105-116.
  • Brennan, S. (2006). Sibling incest within violent families: Children under 12 seeking nurture, Health Sociology Review, 15, 287-292.
  • Campbell, J.C. ve Lewandowski, L.A. (1997). Mental and physical health effects of intimate parter violence on women and children, Psychiatric Clinics of North America, 20(2), 353-374.
  • Chakhssi, F., de Ruiter, C. ve Bernstein, D.P. (2013). Early maladaptive cognitive schemas in child sexual offenders compared with sexual offenders against adults and nonsexual violent offenders: An exploratory study, Journal of Sexual Medicine, 10, 2201-2210.
  • Cohen, J.A. ve Mannarino, A.P. (2000). Incest. “Case Studies in Family Violence” içinde; Ed. R.T. Ammerman ve M. Hersen, 2. Bs.; ss. 209-229. Kluwer Academic/Plenum Publishers.
  • Cohen, J.A. ve Mannarino, A.P. (2011). Supporting children with traumatic grief: What educators need to know, School Psychology International, 32(2), 117-131.
  • Cui, L., Colasante, T., Malti, T., Ribeaud, D. ve Eisner, M.P. (2016). Dual trajectories of reactive and proactive aggression from mid-childhood to early adolescence: Relations to sensation seeking, risk taking, and moral reasoning, Journal of Abnormal Child Psychology, 44(4), 663-675.
  • deYoung, M. ve Corbin, B.A. (1994). Helping early adolescents tell: A guided exercise for trauma-focused sexual abuse treatment groups, Child Welfare, 73(2), 141-154.
  • Dinkmeyer, D.C. ve Muro, J.J. (1979). Group counseling: Theory&Practice. Wadsworth.
  • Dodd, L.W. (2009). Therapeutic groupwork with young children and mothers who have experienced domestic abuse, Educational Psychology in Practice, 25(1), 21-36.
  • Elledge, L.C., Elledge, A.R., Newgent, R.A. ve Cavell, T.A. (2016). Social risk and peer vicitimization in elementary school children: The protective role of teacher-student relationships, Journal of Abnormal Child Psychology, 44(4), 691-703.
  • Ferrara, M.L. (1992). Group counseling with juvenile delinquents. Sage Publications.
  • Finn, C.A. (2003). Helping students cope with loss: Incorporating art into group counseling, The Journal for Specialists in Group Work, 28(2), 155-165.
  • Gendreau, P. ve Ross, R.R. (1983). Correctional treatment: Some recommendations for effective intervention, Juvenile & Family Court Journal, 34(4), 31-40.
  • Glasser, W. (1965). Reality therapy: A new approach to psychiatry. Joanna Cotler Books.
  • Goethals, K., Willigenburg, L., Buitelaar, J. ve Van Marle, H. (2008). Behavior problems in childhood and adolescence in psychotic offenders: An exploratory study, Criminal Behaviour and Mental Health, 18(3), 153-165.
  • Green, A.H. (2000). Child neglect. “Case Studies in Family Violence” içinde; Ed. R.T. Ammerman ve M. Hersen, 2. Bs.; ss. 157-176. Kluwer Academic/Plenum Publishers.
  • Grusznski, R.J., Brink, J.C. ve Edleson, J.L. (1988). Support and education groups for children of battered women, Child Welfare, 67(5), 431-444.
  • Gültekin, N. (2020). Koruma ve bakım altında olan ergenlere yaşam becerileri kazandırılması “Grup odaklı sosyal hizmet müdahalesi örneği”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Herman, J.L. (1992). Trauma and recovery. Harvard University Press.
  • Hessler, D.M. ve Katz, L.F. (2010). Brief report: Associations between emotional competence and adolescent risky behavior, Journal of Adolescence, 33(1), 241-246.
  • Jaffe, P., Wilson, S. ve Wolfe, D.A. (1986). Promoting changes in attitudes and understanding of conflict resolution among child witnesses of family violence, Canad. J. Behav. Sci., 18(4), 357-366.
  • Jaffe, P., Wolfe, D., Wilson, S. ve Zak, L. (1986). Similarities in behavioral and social maladjustment among child victims and witnesses to family violence, Amer. J. Orthopsychiat., 56(1), 142-146.
  • Kendall-Tackett, K.A., Williams, L.M. ve Finkelhor, D. (1993). Impact of sexual abuse on children: A review and synthesis of recent empirical studies, Psychological Bulletin, 113, 164-180.
  • Kot, S., Landreth, G.L. ve Giordano, M. (1998). Intensive child-centered play therapy with child witnesses of domestic violence, International Journal of Play Therapy, 7(2), 17-36.
  • Kömeçoğlu, S. (2019). Bir grup rehberliği programının 7. sınıf öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerileri üzerinde etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Landreth, G.L. (1991). Play therapy: The art of the relationship. Accelerated Development Inc.
  • Layne, C.M., Pynoos, R.S., Saltzman, W.R., Arslanagic, B., Black, M., Savjak, N., Popovic, T., Durakovic, E., Music, M., Campara, N., Djapo, N. ve Houston, R. (2001). Trauma/grief-focused group psychotherapy: School-based postwar intervention with traumatized Bosnian adolescents, Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 5(4), 277-290. Leeman, L.W., Gibbs, J.C. ve Fuller, D. (1993). Evaluation of a multi-component group treatment program for juvenile delinquents, Aggressive Behavior, 19, 281-292.
  • Levenson, J.S. ve Grady, M.D. (2016). The influence of childhood trauma on sexual violence and sexual deviance in adulthood, Traumatology, 22(2), 94-103.
  • Lopez, C. ve Bhat, C.S. (2007). Supporting students with incarcerated parents in schools: A group intervention, The Journal for Specialists in Group Work, 32(2), 139-53.
  • Lynch, M. (1999). Çocuk istismarı ve ihmali. “Çocuk İstismarı ve İhmali” içinde; Ed. E. Konanç, İ.Gürkaynak ve A. Egemen; ss. 1-8. Ankara: Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Derneği.
  • McCloskey, L.A., Figueredo, A.J. ve Koss, M.P. (1995). The effects of systemic family violence on children’s mental health, Child Development, 66, 1239-1261.
  • Morganett, R.S. (1990). Skills for living: Group counseling activities for young adolescents. Research Press.
  • Murrie, D.C., Cornell, D.G., Kaplan, S., McConville, D. ve Levy-Elkon, A. (2004). Psychopathy scores and violence among juvenile offenders: A multi-measure study, Behavioral Sciences and the Law, 22, 49-67.
  • Perkins, S.C., Smith-Darden, J., Ametrano, R.M. ve Graham-Bermann, S. (2014). Typologies of violence exposure and cognitive processing in incarcerated male adolescents, J. Fam. Viol., 29, 439-451.
  • Platt, S.B. (2016). Is physical abuse, neglect, or a combination of both more predictive of delinquent behavior in a high-risk population, Journal of Aggresion, Maltreatment &Trauma, 25(2), 145-163.
  • Rezac, P., Kleckova, K. ve Vaculik, M. (2012). Perception of juvenile delinquents of group therapy approaches, International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 57(8), 1009-1026.
  • Ryder, J.A. (2007). “I wasn’t really bonded with my family”: Attachment, loss and violence among adolescent female offenders, Critical Criminology, 15, 19-40.
  • Samide, L.L. ve Stockton, R. (2002). Letting go of grief, The Journal for Specialists in Group Work, 27(2), 192-204.
  • Sancak, S. (2019). Grup theraplay metodunun sınıf ortamında uygulamasının okulöncesi çocukların sosyal becerileri ve problem davranışları üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Shechtman, Z. (2002). Child group psychotherapy in the school at the threshold of a new millennium, Journal of Counseling and Development, 80, 293-299.
  • Shechtman, Z. ve Gluk, O. (2005). An investigation of therapeutic factors in children’s groups, Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 9(2), 127-134.
  • Staff, J., Maggs, J.L., Cundiff, K. ve Evans-Polce, R.J. (2016). Childhood cigarette and alcohol use: Negative links with adjustment, Addictive Behaviors, 62, 122-128.
  • Thompson, E.H. (2011). The evolution of a children’s domestic violence counseling group: Stages and processes, The Journal for Specialists in Group Work, 36(3), 178-201. Truax, C.B. (1971). Degree of negative transference occuring in group psychotherapy and client outcome in juvenile delinquents, J. Clin. Psychol., 27(1), 132-136.
  • Wagar, J.M. ve Rodway, M.R. (1995). An evaluation of a group treatment approach for children who have witnessed wife abuse, Journal of Family Violence, 10(3), 295-306.
  • Wanlass, J., Moreno, J.K. ve Thomson, H.M. (2006). Group therapy for abused and neglected youth: Therapeutic and child advocacy challenges, The Journal for Specialists in Group Work, 31(4), 311-326.
  • Wolfenstein, M. (1966). How is mourning possible?, The Psychoanalytic Study of the Child, 21, 93-123.
  • Worden, J.W. (1996). Children and grief: When a parent dies. The Guilford Press.
  • Yatkın, Ş. (2012). Grupla psikolojik danışma programının tutuklu ve hükümlü gençlerin sosyal becerilerine ve özsaygı düzeylerine ilişkin algılarına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özden Turgut 0000-0003-3620-8869

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Turgut, Ö. (2021). Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları. Uluslararası Bilim Ve Eğitim Dergisi, 4(2), 54-66. https://doi.org/10.47477/ubed.929621
AMA Turgut Ö. Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları. UBED. Ağustos 2021;4(2):54-66. doi:10.47477/ubed.929621
Chicago Turgut, Özden. “Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları”. Uluslararası Bilim Ve Eğitim Dergisi 4, sy. 2 (Ağustos 2021): 54-66. https://doi.org/10.47477/ubed.929621.
EndNote Turgut Ö (01 Ağustos 2021) Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları. Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi 4 2 54–66.
IEEE Ö. Turgut, “Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları”, UBED, c. 4, sy. 2, ss. 54–66, 2021, doi: 10.47477/ubed.929621.
ISNAD Turgut, Özden. “Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları”. Uluslararası Bilim ve Eğitim Dergisi 4/2 (Ağustos 2021), 54-66. https://doi.org/10.47477/ubed.929621.
JAMA Turgut Ö. Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları. UBED. 2021;4:54–66.
MLA Turgut, Özden. “Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları”. Uluslararası Bilim Ve Eğitim Dergisi, c. 4, sy. 2, 2021, ss. 54-66, doi:10.47477/ubed.929621.
Vancouver Turgut Ö. Risk Altındaki Çocuklarla Yürütülen Grup Çalışmaları. UBED. 2021;4(2):54-66.