Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

2006-2017 TERM INCOME DISTRIBUTION IN TURKEY

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 65 - 76, 02.05.2019

Öz

The existence of income inequality in the world
is a problem that concerns all countries.
The problem of distribution in the time period
from past to present constitutes an important problem.
The determinants and inequality of income
distribution in terms of economic development and regional policies are
important on the structure of the regions.
Especially in developing countries such as
Turkey, contacts or needs to improve justice in income distribution between
groups in society in order to capture the living standards of developed
countries.
In this study,
intended for income inequality of Turkey between the years 2006-2017, usable
income with the kinds of income distribution of %20 of households who have the
lowest and the highest income were examined by explaining.
In these examination, personal, functional,
sectoral and regional income distributions suggest that there is an unequal
share sharing for our country.

Kaynakça

  • Aydemir, A., Emsen, Ö. S., Tosun, C. ve Nişancı, M. (2017). Kuznets Eğrisi İle Ekonomik Ve Siyasal Liberalizasyon Uygulamaları Arasındaki İlişkiler. Internatıonal Conference On Eurasıan Economıes (s. 147-154). Bişkek, Kırgızistan: Sessıon 1b.Acar, İ. (2015). Türkiye' De Gelir Dağılımı. Hak-İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 4(8), 43-59. Alabaş, M. M. (2015). Türkiye’de Bölgesel Düzeyde Gelir Dağılımı Eşitsizliğinin İncelenmesi. Iv. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi (s. 255-271). Kocaeli: Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi. Bilen, M. ve Yumuşak, İ. (2000). Gelir Dağılımı - Beşeri Sermaye İlişkisi Ve Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. K. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), s.77-96. Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği Ve Yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları(59), s.89-132. Doğan, C. ve Tek, M. (2007). Türkiye’de Gelir Dagılımının Toplanma Oranı Yöntemiyle Analizi. Ekonomik ve Sosyal Arastırmalar Dergisi, 3(2), s.93-119. Erdoğan, S. (2004). 1980-2000 Yılları Arasında Türkiye’de Gelir Dağılımı. Sü İibf Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi(8), s.47-57. Filiztekin, A. ve Çelik, M. A. (2010). Türkiye’de Bölgesel Gelir Eşitsizliği. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 5(3), s.116-127. Karabulut, T. (2006). Türkiye'de Kişisel Gelir Dağılımı Araştırmalarının Analizi. Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 9(1-2), s. 21-36. Karacan, R. (2017). Gelir Dağılımı Ve Yoksulluk İle İlgili Temel Kavramlar. R. Karacan İçinde, Kapitalist Ekonomide Gelir Dağılımı Ve Yoksulluk (Türkiye Örneğiyle) (s. 1 172). İstanbul: Yalın Yayıncılık. Karakaş, M., Kahraman , T., Uysal , Y., Daşkıran , Z. ve Sarıca, Ö. (2001). Gelir Dağılımının İyileştirilmesi Ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı.Kuştepeli, Y. ve Halaç, U. (2004). Türkiye'de Genel Gelir Dağılımının Analizi Ve İyileştirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü Dergisi, 6(4), 143-160. Lorenzo Giovanni Bellù. (2005). Charting Income Inequality The Lorenz Curve. Easypol Resources For Policy Making. Yazgan, Ş. (2018). Kamu Yatırımları Dağılımının Gini Katsayısı İle Ölçülmesi:Türkiye Üzerine Bir Uygulama (1999-2017). International Journal Of Economics Politics Humanities And Social Sciences, 1(1), s. 35-44.

2006-2017 Dönemi Türkiye'de Gelir Dağılımı

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 1, 65 - 76, 02.05.2019

Öz

Dünyada gelir dağılımı eşitsizliğinin varlığı
bütün ülkeleri ilgilendiren bir problemdir. Geçmişten günümüze kadar geçen
zaman diliminde bölüşüm sorunu önemli bir sorun teşkil etmektedir. Ekonomik
kalkınma ve bölgesel politikalar açısından hasıla dağılımının belirleyicileri
ve eşitsizliği bölgelerin yapısı üzerinde önem taşımaktadır. Özellikle Türkiye
gibi gelişmekte olan ülkelerin, gelişmiş ülkelerin yaşam standartlarını
yakalayabilmeleri için kişiler veya toplumdaki gruplar arasındaki gelir
dağılımındaki adaleti geliştirmesi gerekmektedir. Bu çalışmada, 2006-2017
yılları arasında Türkiye’nin gelir eşitsizliğine yönelik en düşük ve en yüksek gelire sahip olan
%20’lik hane halkı kullanılabilir geliri ile gelir dağılımı çeşitleri
açıklanarak incelenmiştir. Bu tarihler arasında yapılan incelemelerde kişisel,
fonksiyonel, sektörel ve bölgesel gelir dağılımları ülkemiz için eşitsiz bir
hasıla paylaşımı olduğunu ileri sürmektedir.  

Kaynakça

  • Aydemir, A., Emsen, Ö. S., Tosun, C. ve Nişancı, M. (2017). Kuznets Eğrisi İle Ekonomik Ve Siyasal Liberalizasyon Uygulamaları Arasındaki İlişkiler. Internatıonal Conference On Eurasıan Economıes (s. 147-154). Bişkek, Kırgızistan: Sessıon 1b.Acar, İ. (2015). Türkiye' De Gelir Dağılımı. Hak-İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 4(8), 43-59. Alabaş, M. M. (2015). Türkiye’de Bölgesel Düzeyde Gelir Dağılımı Eşitsizliğinin İncelenmesi. Iv. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi (s. 255-271). Kocaeli: Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi. Bilen, M. ve Yumuşak, İ. (2000). Gelir Dağılımı - Beşeri Sermaye İlişkisi Ve Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. K. Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), s.77-96. Çalışkan, Ş. (2010). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği Ve Yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları(59), s.89-132. Doğan, C. ve Tek, M. (2007). Türkiye’de Gelir Dagılımının Toplanma Oranı Yöntemiyle Analizi. Ekonomik ve Sosyal Arastırmalar Dergisi, 3(2), s.93-119. Erdoğan, S. (2004). 1980-2000 Yılları Arasında Türkiye’de Gelir Dağılımı. Sü İibf Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi(8), s.47-57. Filiztekin, A. ve Çelik, M. A. (2010). Türkiye’de Bölgesel Gelir Eşitsizliği. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 5(3), s.116-127. Karabulut, T. (2006). Türkiye'de Kişisel Gelir Dağılımı Araştırmalarının Analizi. Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 9(1-2), s. 21-36. Karacan, R. (2017). Gelir Dağılımı Ve Yoksulluk İle İlgili Temel Kavramlar. R. Karacan İçinde, Kapitalist Ekonomide Gelir Dağılımı Ve Yoksulluk (Türkiye Örneğiyle) (s. 1 172). İstanbul: Yalın Yayıncılık. Karakaş, M., Kahraman , T., Uysal , Y., Daşkıran , Z. ve Sarıca, Ö. (2001). Gelir Dağılımının İyileştirilmesi Ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı.Kuştepeli, Y. ve Halaç, U. (2004). Türkiye'de Genel Gelir Dağılımının Analizi Ve İyileştirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü Dergisi, 6(4), 143-160. Lorenzo Giovanni Bellù. (2005). Charting Income Inequality The Lorenz Curve. Easypol Resources For Policy Making. Yazgan, Ş. (2018). Kamu Yatırımları Dağılımının Gini Katsayısı İle Ölçülmesi:Türkiye Üzerine Bir Uygulama (1999-2017). International Journal Of Economics Politics Humanities And Social Sciences, 1(1), s. 35-44.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ekonomi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Halil Şahin 0000-0002-0514-819X

Yayımlanma Tarihi 2 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şahin, H. (2019). 2006-2017 Dönemi Türkiye’de Gelir Dağılımı. Uluslararası Bankacılık Ekonomi Ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 65-76.