Erken Ergenlikte Spor Eğitiminin Adım Uzunluğuna Etkisi

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 74 - 85, 31.08.2022

Aylin Özge Pekel Latif Aydos

Öz

Bu çalışmanın amacı erken ergenlik dönemindeki bireylerde spor eğitiminin adım uzunluğuna etkisini incelemektir. Çalışmaya ayak şikâyeti olmayan spor eğitimi alan 11-14 yaş erken ergenlik dönemindeki çocuklar ve kontrol grubu olarak spor eğitimi almayan 11-14 yaş çocuklar dâhil edilmiştir. Çalışmaya gönüllü olarak katılan bireylerin adım uzunluğu değerlendirmeleri için kuvvet ve basınç platformu RSscan V9 (RSscan International, Olen, Belçika) kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 23.0 paket programı kullanılarak yapılmıştır. Erken ergenlik dönemindeki spor yapan bireylerin adım mesafe uzunlukları ile spor yapmayan bireylerin adım mesafe uzunlukları cinsiyet değişkeni üzerinden incelenmiş ve arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak erken ergenlik döneminde en az iki yıl spor eğitimi alan bireylerin bu eğitim neticesince adım mesafe uzunluğunun arttığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Erken Ergenlik, Spor Eğitimi, Ayak Tabanı, Adım Uzunluğu, Basınç

Kaynakça

• Açıkada, C., ve Ergen, E. (1990). Spor ve bilim. Ankara: Büro-Tek Ofset Matbaacılık. Alpaslan, A. H. (2012). Ergen ruh sağlığı ve spor. Kocatepe Tıp Dergisi, 13(3), 181-185.
• Arıkan, D., Çelebioğlu, A., ve Tüfekçi, F. G. (2013). Çocukluk dönemlerinde büyüme ve gelişme. Pediatri Hemşireliği, 1, 53-99.
• Aydos, L., Kaya, M., Kanatlı, U., üksel, M. F., ve Uzun, A. (2016). Horon oynamanın ayak tabanına etkisinin araştırılması. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 12-22.
• Beunen, G., ve Malina, R. M. (2008). Growth and biologic maturation: Relevance to athletic performance. The Young Athlete, 1, 3-17.
• Bompa, T. O. (2000). Total training for young champions. Champaign: Human Kinetics.
• Bozer, C. (2007). Genç erişkinlerde günlük aktivite sırasında yapılan bazı hareketlerin kinetik analizi. (Doktora tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Brown, E. L., ve Ferrigno, A. V. (2018). Sürat, çeviklik, çabukluk antrenmanı. (T. Bağırgan, Çev.). Ankara: Spor.
• Brown, L., ve Ferrigno, V. (2005). Training for speed, agility and quickness. 2nd. Ed., Champaign: Human Kinetics.
• Brown, T. (2009). Speed and Agility: What defines them and how to train for both. NSCA’s Performance Training Journal, 8(4), 12.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Coşkun, . (1994). Sprint koşusunda adım uzunluğu ve frekansı. Atletizm Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2(14), 42.
• Çakıroğlu, M. İ. (1997). Antrenman bilgisi, antrenman teorisi ve sistematiği. İstanbul: Şeker Matbaacılık.
• Dinçbudak, B., ve Süel, E. (2021). Spor okulu 10–12 yaş gruplarındaki basketbol eğitiminin fiziksel uygunluk özelliklerine etkisi. Ankara: Duvar.
• Dingwell, J. B., Cusumano, J. P., Cavanagh, P. R., ve Sternad, D. (2001). Local dynamic stability versus kinematic variability of continuous overground and treadmill walking. The Journal of Biomechanical Engineering, 123(1), 27-32.
• Dintiman, G. B. (2004). Speed Improvement for Young Athletes: How to Sprint Faster in Your Sport in 30 Workouts; for Athletes Ages 9-19 in Football, Soccer, Baseball, Basketball, Field Hockey, Lacrosse, Rugby, and Tennis. National Association of Speed and Explosion.
• Ekeland, E., Heian, F., ve Hagen, K. B. (2005). Can exercise improve self esteem in children and young people? A systematic review of randomised controlled trials. British Journal of Sports Medicine, 39(11), 792-798.
• Eroğlu, A. K. (2019). Farklı türdeki hareketlilik çalışmalarının basketbolculardaki bazı fizyolojik parametrelere, motorsal yeteneklere ve teknik özelliklere etkisi. Ankara: Gece.
• Fabris, S. M., Valezi, A. C., de Souza, S. A. F., Faintuch, J., Cecconello, I., ve Junior, M. P. (2006). Computerized baropodometry in obese patients. Obesity Surgery, 16(12), 1574-1578.
• Frost, G., Dowling, J., Dyson, K., ve Bar-Or, O. (1997). Cocontraction in three age groups of children during treadmill locomotion. Journal of Electromyography and Kinesiology, 7(3), 179-186.
• Günay, M., ve üce, A. (2001). Futbol antrenmanının bilimsel temelleri. Ankara: Baron Ofset.
• Hulens, M., Vansant, G., Claessens, A. L., Lysens, R., ve Muls, E. (2003). Predictors of 6‐ minute walk test results in lean, obese and morbidly obese women. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 13(2), 98-105.
• İnal, H. S. (2017). Spor ve egzersizde vücut biyomekaniği. Ankara: Hipokrat.
• İnan, B. (2012). Yaz spor okulları futbol programına katılan çocukların vücut kompozisyonu ve biyomotorik özelliklerinin incelenmesi ( üksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• İri, R., Sevinç, H., ve Süel, E. (2009). 12–14 yaş grubu çocuklara uygulanan futbol beceri antrenmanın temel motorik özelliklere etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 122-131.
• Jurimae, T., ve Jurimae, J. (2001). Growth, physical activity, and motor development in prepubertal children. Florida: CRC Press.
• Kaya, M., Uzun, A., Aydos, L., Kanatlı, U., ve Esen, E. (2012). Buz hokeyi sporunun ayak tabanı temas alanı ve maksimal kuvvete etkisinin incelenmesi. Türk Spor ve Egzersiz Dergisi, 14(3), 29-35.
• Letzelter, M. (1975). Sprinteigenschaften, Wettkampfverhalten und Ausdauertraining von 200m-Läuferinnen [Zweihundert-Meter-Läuferinnen] der Weltklasse. Czwalina.
• Malina, R. M., Bouchard, C., ve Bar-Or, O. (2004). Growth, maturation, and physical activity. Champaign: Human Kinetics.
• Matsas, A., Taylor, N., ve McBurney, H. (2000). Knee joint kinematics from familiarised treadmill walking can be generalised to overground walking in young unimpaired subjects. Gait ve Posture, 11(1), 46-53.
• Mero, A. (1998). Power and speed training during childhood. Pediatric Anaerobic Performance, 241-269.
• Mero, A., Jaakkola, L., ve Komi, P. V. (1990). Serum hormones and physical performance capacity in young boy athletes during a 1-year training period. European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology, 60(1), 32-37.
• Murray, M. P., Spurr, G. B., Sepic, S. B., Gardner, G. M., ve Mollinger, L. A. (1985). Treadmill vs. floor walking: kinematics, electromyogram, and heart rate. Journal of Applied Physiology, 59(1), 87-91.
• Nutt, J. G., Marsden, C. D., ve Thompson, P. D. (1993). Human walking and higher level gait disorders, particularly in the elderly. Neurology-Minneapolis, 43, 268-268.
• Nymark, J. R., Balmer, S. J., Melis, E. H., Lemaire, E. D., ve Millar, S. (2005). Electromyographic and kinematic nondisabled gait differences at extremely slow overground and treadmill walking speeds. Journal of Rehabilitation Research ve Development, 42(4).
• Õunpuu, S. (1994). Terminology for clinical gait analysis. American Academy of Cerebral Palsy Developmental Medicine Gait Lab Committee, 41-45.
• Özaras, N., alçın, S., avuzer, G., ve Gök, H. (2001). ürüme analizi. İstanbul Avrupa Tıp Kitapçılık, 5-20.
• Özer, D. S., ve Özer, K. (2014). Çocuklarda motor gelişim (8. Basım). Ankara: Nobel. Pawlowski, W., ve Hamilton, G. (2008). Talking to your adolescents about stds, hiv & sex stages of adolescent development. http://www.proyectoideas.jsi.com/Docs/OCC%20Notes%20Feb.%202008.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Payne, V. G., ve Isaacs, L. D. (2017). Human motor development: A lifespan approach. New York: Routledge.
• Pearce, M. E., Cunningham, D. A., Donner, A. P., Rechnitzer, P. A., Fullerton, G. M., ve Howard, J. H. (1983). Energy cost of treadmill and floor walking at self-selected paces. European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology, 52(1), 115-119.
• Renganathan, G., Kurita, ., Šukoviš, S., ve Das, S. (2022). Foot biomechanics with emphasis on the plantar pressure sensing: A review. Revolutions in Product Design for Healthcare, 115-141.
• Riley, P. O., Paolini, G., Della Croce, U., Paylo, K. W., ve Kerrigan, D. C. (2007). A kinematic and kinetic comparison of overground and treadmill walking in healthy subjects. Gait & Posture, 26(1), 17-24.
• Rizdorf, M. (2008). IAAF Atletizm öğretimi kuramsal bilgiler kitabı-antrenörlük kuramı II. (T. Bağırgan, Çev.). Ankara: Duman Ofset.
• Rowland, T. W. (2005). Children's exercise physiology. Champaign: Human Kinetics Publishers. Sarkar, S., Phillips, P. J., Liu, Z., Vega, I. R., Grother, P., ve Bowyer, K. W. (2005). The humanid gait challenge problem: Data sets, performance, and analysis. IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence, 27(2), 162-177.
• Sethi, D., Bharti, S., ve Prakash, C. (2022). A comprehensive survey on gait analysis: History, parameters, approaches, pose estimation, and future work. Artificial Intelligence in Medicine, 102314.
• Seyrek, E. (2018). Sürat koşularında oluşan yatay-dikey kuvvet ve sıçrama parametrelerinin adım uzunluğu ile ilişkisinin incelenmesi ( üksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Spyropoulos, P., Pisciotta, J. C., Pavlou, K. N., Cairns, M. A., ve Simon, S. R. (1991). Biomechanical gait analysis in obese men. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 72(13), 1065-1070.
• Stolze, H., Kuhtz-Buschbeck, J. P., Mondwurf, C., Boczek-Funcke, A., Jöhnk, K., Deuschl, G., ve Illert, M. (1997). Gait analysis during treadmill and overground locomotion in children and adults. Electroencephalography and Clinical Neurophysiology/Electromyography and Motor Control, 105(6), 490-497.
• Strathy, G. M., Chao, E. Y., ve Laughman, R. K. (1983). Changes in knee function associated with treadmill ambulation. Journal of Biomechanics, 16(7), 517-522.
• Sung, P. S. (2016). Kinematic analysis of ankle stiffness in subjects with and without flat foot. The Foot, 26, 58-63.
• Sung, P. S., Zipple, J. T., Andraka, J. M., ve Danial, P. (2017). The kinetic and kinematic stability measures in healthy adult subjects with and without flat foot. The Foot, 30, 21-26.
• Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics, 6th edn Boston. Ma: Pearson.
• Taşkıran, . (2007). Antrenman bilgisi. İstanbul: Akademi.
• Türkarslan, B. (2020). Spor yapan çocuklarda adım frekansının yaş ve cinsiyete göre incelenmesi ( üksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Uzun, A., Akbulut, A., Erkek, A., Pamuk, Ö., ve Bozoğlu, M. S. (2020). Effect of age on speed and agility in early adolescence. International Journal of Applied Exercise Physiology, 9(8), 168-175.
• Uzun, A., Aydos, L., Kaya, M., Kanatlı, U., ve Esen, E. (2012). Buz hokeycilerde uzun süre paten kullanımının ayak tabanı basınç dağılımlarına etkisinin araştırılması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(4), 117-124.
• Uzun, A., Aydos, L., Kaya, M., Yüksel, M. F., ve Pekel, H. A. (2017). Elit orta mesafe 800- 1500 m koşucularında ayak tabanı basınç dağılımlarının araştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1), 9-19.
• Valldecabres, R., Richards, J., ve De Benito, A. M. (2020). The effect of match fatigue in elite badminton players using plantar pressure measurements and the implications to injury mechanisms. Sports Biomechanics, 1-18.
• Van Praagh, E., ve Dor , E. (2002). Short-term muscle power during growth and maturation. Sports Medicine, 32(11), 701-728.
• Wearing, S., Hennig, E. M., Byrne, N. M., Steele, J. R., ve Hills, A. P. (2006). The biomechanics of restricted movement in adult obesity. Obesity Reviews, 7(1), 13-24.
• Whittle, M. W. (2014). Gait analysis: An introduction. Oxford: Butterworth-Heinemann. alçıner, M. (1993). Süratin mekanik özellikleri. Beden Eğitimi ve Spor Araştırmaları Dergisi, 1(3), 23-27.