Investıgatıon Of The Competency Levels Of Unıversıty Sports Facılıtıes Accordıng To User Varıables

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 3, 1 - 12, 23.12.2024

Hatice Çalış , Oktay Yiğit

Öz

The aim of this research is to determine the adequacy levels University sports facilities and compare them according to user variables. The sample of the research consists of 278 individuals using Niğde Ömer Halisdemir University sports facilities. A scale consisting of two parts was used as a data collection tool in the research. While demographic information was included in the first section, the "Facility Adequacy Scale" developed by Şahin (2013) was included in the second section. Descriptive statistics for demographic data were used in the analysis of the data. Since the data showed normal distribution in comparative analyses, ANOVA and Independent Sample T facilities were used. As a result of the research, it was observed that the physical and technical competence of Niğde Ömer Halisdemir University sports facility was at a good level, and the management, organizational competence and total competence levels were moderate. In addition, it was determined that there was a statistically significant difference in favor of the students of the faculty of sports sciences in the perception of the adequacy level of the facility according to the faculty variable. According to the grade variable, it was determined that 3rd grade students had higher physical and technical competence perceptions than 1st grade students. It has been determined that there is no significant difference in perceptions of facility adequacy level according to weekly and daily usage time variables.

Anahtar Kelimeler

Sports Facility, Qualification, Sports Facility Qualification

Üniversite Spor Tesislerinin Yeterlilik Düzeylerinin Kullanıcılara Ait Değişkenlere Göre Araştırılması

Öz

Bu araştırmanın amacı üniversite spor tesislerinin yeterlilik düzeylerini belirlemek ve kullanıcılara ait değişkenlere göre karşılaştırmaktır. Araştırmanın örneklemini Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi spor tesislerini kullanan 278 birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak iki bölümden oluşan ölçek kullanılmıştır. İlk bölümde demografik bilgiler bulunurken, ikinci bölümde Şahin (2013) tarafından geliştirilen "Tesis Yeterliliği Ölçeği" yer almıştır. Verilerin analizinde demografik veriler için tanımlayıcı istatistiklerden yararlanılmıştır. Karşılaştırmalı analizlerde veriler normal dağılım gösterdiği için ANOVA ve Independent Sample T tesisleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi spor tesisinin fiziksel ve teknik yeterliliğinin iyi düzeyde olduğu, yönetim ve organizasyonel yeterlilik ile toplam yeterlilik düzeylerinin orta derecede olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca fakülte değişkenine göre tesisin yeterlilik düzeyi algısında spor bilimleri fakültesi öğrencileri lehine istatistiki olarak anlamlı bir farklılaşma olduğu tespit edilmiştir. Sınıf değişkenine göre 3.sınıf öğrencilerinin 1.sınıf öğrencilerine göre fiziksel ve teknik yeterlilik algılarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Haftalık ve günlük kullanım süresi değişkenlerine göre tesis yeterlilik düzeyi algılarında anlamlı bir farklılaşma olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Spor Tesisi, Yeterlilik, Spor Tesis Yeterliliği

Kaynakça

• Abdullahi, I. ve Wan Yusoff, W.Z. (2018). Fiziksel ve fiziksel olmayan tesislerin performansının yüksek kurumsal tesisler üzerindeki etkisi. Tesis Yönetimi Dergisi, 16(4), 374-386.
• Akgül, B. M., Sarol, H. ve Gürbüz, B. (2009). Rekreasyonel amaçlı hizmet veren spor işletmelerinin hizmet kalitesinin belirlenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(3), 33-39.
• Akyıldız, T., Kusan, M. ve Çankaya, S. (2024). Spor Yöneticilerinin Tesis Yeterliği ve Yer Bağlılığı Arasındaki İlişki. Journal of Global Sport and Education Research, 7(1), 26-36.
• Ayan, S. (2002). Kırıkkale ilinde sporun yaygınlaştırılması için uygulanan spor tesis ve politikalarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
• Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71-81). New York: Academic Press.
• Barsbuğa, Y. (2013). Yerel yönetim birimlerinden belediyelerin sportif hizmet kalitesinin ölçülmesi (Konya Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F., (2021). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Çakmak, M. A., ve Akcan, F. (2024). Examınatıon of servıce qualıty perceptıons of multı-purpose sports facılıty users. European Journal of Physical Education and Sport Science, 10(4).
• Çetin, A. ve Demir, A. (2021). Rekreasyonel spor tesisleri üyelerinin algılanan hizmet kalitesi düzeylerinin incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 17(33), 425-446.
• Çıngı, H. (1994). Örnekleme kuramı (ikinci baskı). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
• Demirci, N. (1986) Sporda yönetim teşkilatlanma ve organizasyon. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• DPT. ( 1994). Altıncı beş yıllık kalkınma planı (1990-1994). Ankara: Başbakanlık Yayım ve Tescil dairesi Başkanlığı Yayım ve Basım Şube Müdürlüğü.
• DPT. (1990). Altıncı beş yıllık kalkınma planı özel ihtisas komisyonu raporu, Ankara; D.P.T Yayınları.
• Eraslan, A. (2014). Üniversite yerleşkelerindeki rekreasyonel spor merkezlerinde hizmet kalitesi. Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Güçlü, M. (1998). Spor tesislerinin işletmesi Ankara Özel Yükseliş Koleji spor. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(4).
• Gürbüz, B., Koçak, S. ve Lam T. O E. (2004). Comparisons of members' expectations and perceptions of service quality in health-fitness clubs with respect to demographic variables. 10* ICHPER-SD Europea Congress & The TSSA 8, International Sport Sciences Congress Abstract Book, Antalya, Turkey.
• Gürsoy Ö. (1999). Spor tesisleri ve işletmeciliği, Kader Matbaacılık: Niğde.
• Hacıcaferoğlu, S. Gündoğdu, C. ve Hacıcaferoğlu, B. (2011). Üniversite öğrencilerinin spor tesislerine ve organizasyonlarına karşı düşüncelerinin değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 3(1), 43-44.
• Koç, H., Aslan, B. ve Ertutar, M. Ö. (2021). Akademisyen görüşlerine göre üniversite spor tesis yeterlilik düzeylerinin incelenmesi (Doğu Anadolu bölgesi örneği). SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 19(3), 107-115.
• Ünlü, H., Sünbül, A. M. ve Aydos, L. (2008). Beden eğitimi öğretmenleri yeterlilik ölçeği geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 23-33.
• İşler, H. (2001). Beden eğitimi ve spor el bilgileri kitabı (1. Baskı). Niğde: Lazer Ofset Matbaa.
• Kızar, O. (2018). Türkiye'deki spor tesislerinin engelliler için yeterlilik düzeylerinin kullanıcılar açısından araştırılması. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Nacar, E. (2011). Türk spor eğitiminde spor tesislerinin yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Nacar, E. (2019). Elazığ il merkezinde ilk ve ortaöğretim okullarındaki spor tesislerinin nicelik ve nitelik açısından araştırılması. Sportif Bakış: Spor Ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 55-63.
• Nacar, E. ve Devecioğlu, S. (2018). Türk spor eğitiminde spor tesislerinin yeterlilik düzeylerinin belirlenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(83), 80-95.
• Okan İ. (1994). Sporun Yaygınlaştırılması Açısından Spor Tesisleri Politikası, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ramazanoğlu, F., Ramazanoğlu, N. (2000). Spor tesislerinin planlandırılması ve işletmesi. Spor Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2-7.
• Ramazanoğlu, F., ve Öcalan, M. (2005). Spor işletmelerinde işletmecilik ve personel yönetimi anlayışı. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-36.
• Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 58. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi58 /sahin.htm (30.03.2008).
• Şahin, M. (2013). Ülkemizde tenisçilerin sportif gelişim ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik spor kulüpleri ve tesislerinin yeterlilik durumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• Salman, M. (1992). Ülkemizde gençlik ve spor genel müdürlüğüne ait olan spor salonlarının kapasite ve dağılım yönünden değerlendirilmesi ve mevcut durumun tespiti. 2. Ulusal Spor Sempozyum Bildirileri, Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
• Sapri, M., Kaka, A. ve Finch, E. (2009). Factors that influence student’s level of satisfaction with regards to higher educational facilities services. Malaysian Journal of Real Estate. 4(1), 34-51.
• Serarslan, M. (1998). Spor işletmeciliği üzerine genel değerlendirmeler. Spor Araştırmaları Dergisi, 1(2), 93-105. Taşmektepligil, Y., Hazar, F., Ağaoğlu, S. A., Öğreten, N. ve Terzioğlu, E. A. (2009). Beden eğitimi ve spor alanı mezunlarının istihdam sorunları ve yeni iş olanakları. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 99-118.
• Yiğit, O. (2023). Katılama yönelik spor tesis işletmelerinde hizmet kalitesi ve müşteri tatmini arasındaki ilişkilerin araştırılması. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 6(1-Cumhuriyet'in 100. Yılı Özel Sayısı), 405-419.
• Yiğit, O. (2023). Rekreasyonel spor tesislerinin hizmet kalitesinin q-sport 14 ölçeği ile ölçülmesi ve tesislerle ilgili değişkenlere göre karşılaştırması. Fenerbahçe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 3-12.
• Yiğit, O. ve Yurtseven, E. (2021). Çok amaçlı rekreasyonel spor tesislerinde hizmet kalitesi ve alt boyut ilişkilerinin incelenmesi. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 91-103.
• Yüzgenç, A. A. ve Alay Özgül, S. (2014). Yerel yönetimlerin sunduğu spor hizmetlerinde hizmet kalitesi (gençlik merkezleri ve aile yaşam gençlik merkezleri örneği). Spor Bilimleri Dergisi, 25 (2), 79–93.