Sözceleme Kuramının Fransızca Öğretmen Adaylarının Hizmet Öncesi Eğitimlerine Dâhil Edilmesi: Bir Eylem Araştırması

Yıl 2022, , 466 - 491, 31.08.2022

Meltem Ercanlar , Gülnihal Gülmez

https://doi.org/10.19171/uefad.1115872

Cited By: 1

Öz

Dilbilim çalışmalarının dil öğretimi yaklaşımlarına olan etkisi günümüzde de yaygın olarak kabul edilmektedir. Güncel dil öğretim yaklaşımlarından olan iletişimsel yaklaşım ve eylem odaklı yaklaşımın en çok yararlandığı dilbilim kuramlarından biri de sözceleme kuramıdır. Fransızca öğretmeni adaylarını sözceleme kuramının temel kavramlarıyla tanıştırmak, Fransızcanın yapısını ve işleyişini anlamalarını olumlu yönde etkileyeceği gibi ileride bu dili daha etkili biçimde öğretmelerine de katkıda bulunacaktır. Bu çalışmanın amacı, söz konusu kuramın verilerinin Fransızca öğretmeni adaylarının eğitimine dâhil edilmesi sürecini ayrıntılı bir biçimde betimlemek ve ortaya koymaktır. Eylem araştırması yönteminin kullanıldığı bu çalışmada nitel ve nicel veriler bir arada toplanmıştır. Araştırmanın uygulaması 2020-2021 öğretim yılı güz döneminde, xxx Üniversitesi Fransızca Öğretmenliği Programı öğrencileri ile Fransızca Dil Becerilerinin Öğretimi 1 dersinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri video kayıtları, yarı-yapılandırılmış görüşme, sözlü ve yazılı anlatım sınavları, ders sonrası değerlendirme formu, araştırmacı günlüğü, öğrenci çalışmaları olmak üzere çeşitli nitel ve nicel veri toplama araçlarıyla toplanmıştır. Bu araştırmanın veri toplama ve analizi aşamalarında tümevarımsal bir yaklaşım benimsenmiş, nicel verilerin analizinde “SPSS Statistics 24” programı, nitel verilerin analizi aşamasında ise “Nvivo 12” programından yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda sözceleme kuramının temel ögelerinin öğretimi için hazırlanan uygulamanın öğretmen adaylarının yazılı anlatım ve sözlü anlatım becerilerine olumlu katkı yaptığı ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Aktarılan söylem, Fransızca yabancı dil öğretimi, Öznellik, Sözceleme kuramı, Sözceleme işaretleri

Destekleyen Kurum

Anadolu Üniversitesi

Proje Numarası

1909E153

The Integration of the French Enunciation Theory in the Pre-Service French Teacher Education Program: An Action Research

Öz

Nowadays, it is generally accepted that the studies in the field of linguistics has a direct effect on the methodologies of language teaching. The French enunciation theory constitutes one of the theoretical foundations of current didactic approaches such as the communicative approach and the action-oriented approach. Introducing future teachers to the fundamental concepts of enunciation theory would help them better understand the structure and functioning of the French language and contribute to their pre-professional training. The main purpose of this study is to describe the process of integrating the enunciation theory into the pre-service French teacher education program. In this study which was designed as an action research, qualitative and quantitative data were collected simultaneously. The study was conducted through the 2020-2021 education year, the winter term in xxx University, in “Teaching French Language Skills I” course. The data of the study were collected through “video records”, “semi structured interviews”, “research journal”, “writing and speaking tests”, “the post-lesson evaluation questionnaire” and “student assignments ” via quantitative and qualitative data collection tools. In this study, an inductive approach was used to collect and analyze data. "SPSS 24" software was used for quantitative data analysis and "NVivo 12" software for qualitative data analysis. The findings obtained from quantitative data showed that teaching of the notions’ enunciation theory produced a positive effect on the writing and speaking skills of the participants.

Anahtar Kelimeler

Enunciation traces, French foreign language teaching, French enunciation theory, Reported discourse, Subjectivity

Proje Numarası

1909E153

L’Intégration de la Théorie de l’Enonciation dans la Formation Initiale des Enseignants de FLE: Une Recherche-Action

Öz

De nos jours, il est généralement accepté que les travaux menés dans le domaine de la linguistique ont des implications sur les méthodologies de l’enseignement des langues. La théorie de l’énonciation constitue l’un des fondements théoriques des approches didactiques actuelles. Initier les futurs enseignants de français aux concepts fondamentaux de la théorie de l’énonciation les aiderait à mieux comprendre la structure et le fonctionnement de la langue française et contribuerait à leur formation préprofessionnelle. L’objectif principal de cette recherche est de décrire le processus d’intégration de la théorie de l’énonciation dans la formation initiale des enseignants de FLE. Dans cette étude, nous avons fait appel à la méthode de recherche-action, les données qualitatives et quantitatives ont été collectées simultanément. L’intervention a été réalisée au semestre d’hiver de l’année universitaire 2020/2021 dans le cours intitulé « L’Enseignement des Compétences Langagières en Français I » avec les étudiants du département de Didactique du Français de l’Université Anadolu. Les données de la recherche ont été recueillies à l'aide de divers outils qualitatifs et quantitatifs tels que les enregistrements vidéo, les entretiens semi-structurés, les examens d'expression orale et écrite, le questionnaire d'évaluation après leçon, le journal de recherche et les travaux d'étudiants. Dans cette étude, on a adopté une approche inductive pour la collecte et l'analyse des données. Les analyses nous ont montré que l’enseignement des notions de la théorie de l’énonciation a produit un effet positif sur les compétences de production écrite et orale des participants.

Anahtar Kelimeler

Discours rapporté, Enseignement du français langue étrangère, Marques de l’énonciation, Subjectivité, Théorie de l’énonciation

Proje Numarası

1909E153

Kaynakça

• Aksoy Alp, E. (2012). L’énonciation et la polyphonie dans l’oeuvre d’Annie Ernaux (Yayın No. 317797) [Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Aslım Yetiş, V. (2009). Didactique des langues, évolution de la technologie et internet. Çukurova Üniversitesi Sosyol Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2). 40-56.
• Benveniste, E. (1966). Problèmes de linguistique générale. Gallimard.
• Benveniste, E. (1970). L'appareil formel de l’énonciation. Langages, 17, 12-18. https://www.jstor.org/stable/41680738.
• Bérard, E. (1991). L’Approche communicative: théorie et pratique. Clé International.
• Besse, H. (2013). Méthodes et pratiques des manuels de langue. Didier.
• Boch, F. & Grossmann, F. (2007). À la recherche d’une cohérence dans la didactisation de notions linguistiques l’exemple de l’énonciation dans les manuels scolaires français. La revue LIDIL, 35, 221-237.
• Boch, F. & Grossmann, F. (2009). Polyphonie linguistique: modalisation et discours rapporté dans les manuels scolaires de français. SCRIPTA, Belo Horizonte, 13 (24), 49-69.
• Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 112-142. https://dergipark.org.tr/en/pub/auad/issue/56247/773769.
• Büyükgüzel, S. (2011). Modalité et modalisateurs dans l’enseignement du FLE (Yayın No. 288276) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (27. Baskı). Pegem A Yayıncılık.
• Carlotti, A. (2011). Phrase, enoncé, textes, discours: de la linguistique universitaire à la grammaire scolaire. Lambert & Lucas.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioural sciences (2nd ed.). Academic Press.
• Conseil de l'Europe (2001). Cadre européen commun de référence pour les langues – Apprendre, enseigner, évaluer. Didier.
• Creswell, J. W. (2008). Educational research: planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. Pearson.
• Cuerrier, M. Aubin, A.-S. & Tremblay-Gagnon, D. (2020). Influences et répercussions de la pandémie sur les apprentissages et le parcours universitaire des étudiant·e·s aux cycles supérieurs en sciences de l’éducation : retour d’expérience de trois doctorantes. Formation et profession, 28(4), 1-8. http://dx.doi.org/10.18162/fp.2020.698.
• Cuq, J.-P. & Gruca, I. (2003). Cours de didactiques du français langue etrangère et seconde. PUG.
• Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39 (1). https://dergipark.org.tr/en/pub/dpusbe/issue/4781/65913.
• Ducrot, O. & Todorov, T. (1972). Dictionnaire encyclopédique des sciences du langage. Editions du Seuil.
• Duman, N. (2020). Üniversite öğrencilerinde Covid-19 korkusu ve belirsizliğe tahammülsüzlük. The Journal of Social Science, 4(8), 426-437. 10.30520/tjsosci.748404.http://eduscol.education.fr.
• Galisson, R. (1980). D’hier à aujourd’hui la didactique générale des langues étrangères. Clé International.
• Germain, C. (1993). Évolution de l’enseignement des langues: 5000 ans d’histoire. Clé International.
• Glesne, C. (2015). Nitel araştırmaya giriş. (A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu, Çev.). Anı.
• Gülmez, G. (1996). La parole de l’autre dans Enfance de Nathalie Sarraute. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 133-145.
• Gülmez, G. (2010a). Türkçede aktarılan söylemin öğretimi. III. Uluslararası Türkçenin Eğitimi-Öğretimi Kurultayı. Dokuz Eylül Üniversitesi Dil Eğitimi Uygulama ve Araştırma Merkezi.
• Gülmez, G. (2010b). Türkçe roman dilinde serbest dolaylı anlatım biçimleri ve işlevleri. X. Uluslararası Dil, Yazın, Deyişbilim Sempozyumu, Gazi Üniversitesi.
• Johnson, A. P. (2015). Eylem araştırması el kitabı. (Y. Uzuner ve M. Anay, Çev.). Anı.
• Kandeel, R. H. (2020). Les MOOCs en français pour le développement professionnel des professeurs du français langue étrangère. Calidoscópio, 18(2), 393-414. https://doi.org/10.4013/cld.2020.182.08.
• Kara, Ş. (2010). L’analyse discursive des textes de requête et d’argumentation en français langue étrangère. Editions Universitaires Européennes.
• Kazanoğlu, F. (2002). Le systeme enonciatif dans un chapitre de la mare au diable. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 187-212.
• Kerbrat-Orecchioni, C. (2002). L'Énonciation. Armand Colin.
• Khelif, K. (2015). La linguistique de l’énonciation dans l’enseignement secondaire du FLE. Makalid, 5 (8), 01-10. https://www.asjp.cerist.dz/en/article/102933.
• Kıran, Z. & Eziler Kıran, A. (2013). Dilbilime giriş. Seçkin.
• Korkut, E. (2015). Metin dilbilim ve dil öğretimi. E. Korkut ve İ. Onursal Ayırır (Ed.). Dil bilimleri ve dil öğretimi içinde. (ss. 159-188). Seçkin.
• Korkut, E. & Onursal, İ. (2009). Pour comprendre et analyser les textes et les discours. L’Harmattan.
• Liu, M. (1997). Fondements et pratiques de la recherche-action. L’Harmattan.
• Maingueneau, D. (1990). Éléments de linguistique pour le texte littéraire. Bordas.
• Maingueneau, D. (1991). L'Énonciation en linguistique française. Hachette.
• Mertler, C. A. (2016). Introduction to educational research. Sage.
• Onursal, İ. (2005). Les apports de la linguistique à l’enseignement du FLE et l’enseignement de la linguistique (Yayın No. 159950) [Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Onursal, İ. (2006). Dil bilimlerinin yabancı dil öğretimindeki yeri ve öğretmen adaylarına yönelik dilbilim dersleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 85-95.
• Özçelebi, H. (2004). La subjectivite dans l'enseignement du FLE (Dans I'exemple de campus 1-2-3) (Yayın No. 144586) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Sancaktar, H. B. (2012). La pragmatique et les actes de langage dans l'enseignement/apprentissage du français deuxième langue étrangère (Yayın No. 315021) [Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Sitri, F. & Reboul, S. (1998). L’énonciation dans des manuels de grammaire du secondaire. In A. Collinot & G. Petiot (Eds.). Manuélisation d’une théorie linguistique: le cas de l’énonciation. (ss. 93-114). Presses de la Sorbonne Nouvelle.
• Şahin, Y. (2006). Yabancı dil öğretmenlerinin eğitbilimsel ve alan bilgisi açısından değerlendirilmesi (Yayın No. 191502) [Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi). YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Şenel, N. (2017). La classe inversée dans les pratiques de l’enseignement du FLE (Yayın No. 463462) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Reichler-Béguelin, M.-J. (1992). Comment exercer le discours indirect libre « en production »? L’apport de la didactique du français langue seconde. Revue Tranel (Travaux neuchâtelois de linguistique), 18, 201-221.
• Rosier, L. (1999). Le discours rapporté: histoire, théories, pratiques. De Boeck & Larcier.
• Tomal, D. R. (2010). Action research for educators. Rowman & Littlefield Education.
• Tuominen, M. (2008). Les expressions déictiques dans les textes journalistiques [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Tampere Üniversitesi]. https://urn.fi/urn:nbn:fi:uta-1-18465
• Yazıcı Kaya, E. (2016). Les principes et les procédés linguistiques de l’organisation du discours: la modalisation et les modalités énonciatives (Yayın No. 450216) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. YÖK. https://tez.yok.gov.tr
• Wilczynska, W. (2005). Approche énonciative et didactique des langues. Synergies Pologne, 2, 14-25.