Okul Öncesi Eğitimde Baba Katılımının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

Yıl 2018, , 613 - 631, 28.12.2018

Arzu Özyürek , Osman Şalcı , Devlet Mamiyev İpek Çekiç Cansu Sağlam , Burcu Nazlı

https://doi.org/10.19171/uefad.505618

Cited By: 4

Öz

Bu çalışmada, okul öncesi eğitim döneminde baba katılımının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasıdır. Çalışma grubunu, 30 kadın ve 7 erkek olmak üzere toplam 37 okul öncesi öğretmeni oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler kodlanarak bilgisayar ortamına girilmiş, yüzde ve frekans dağılımlarına bakılmıştır. Görüşmelerden elde edilen bilgiler temalar altında toplanarak yorumlanmıştır. Sonuç olarak; öğretmenlerin gözlemlerine göre okuldaki aile eğitim çalışmalarına daha çok annelerin katıldığı belirlenmiştir. Anneler ilk görüşme, veli toplantısı, bireysel görüşme, telefon görüşmeleri, sınıf içi etkinlikler, yiyecek hazırlama vb. gibi etkinliklerle yılsonu etkinliklerine tamamen katılım göstermekte; diğer aile katılımı etkinliklerine ise annelerin katılım gösterdiği ancak çalışmalara olan katılımın azaldığı görülmektedir. Babaların aile katılım etkinlikleri, annelerin katılımından daha düşük oranda olmaktadır. Baba katılımı, en çok yılsonu etkinliklerine olmakta, bunu bireysel görüşmeler ve sınıf içi etkinlikler izlemektedir.

Anahtar Kelimeler

kul öncesi dönem, baba katılımı

Evaluation of Father Participation in Preschool Education According to Teachers' Opinions

Öz

In this study, it was aimed to evaluate father's participation in pre-school education according to teachers' views. The study is a case study of qualitative research methods. The working group formed a total of 37 pre-school teachers, including 30 female and 7 male pre-school teachers. In the collection of data, a semi-structured interview form was used. The obtained data was encoded and entered into the computer environment. The frequency distributions were examined by these digitized data. The information gathered from the interviews were gathered under the themes and interpreted. As a result; according to the observations of the teachers, it was determined that more mothers participated in the family education studies in the school. Mothers first meeting, parent meeting, individual interview, phone calls, in-class activities, food preparation etc. activities such as; mothers participated in other family participation studies but participation in the studies decreased. Fathers' family participation activities are lower in all activities than their mother participation. The participation of the father is the most end-of-year activity, followed by individual interviews and in-class activities.

Anahtar Kelimeler

Preschool period, father involvement

Kaynakça

• Akgün, E. (2008). Anne çocuk ilişkisini oyunla geliştirme eğitiminin anne çocuk etkileşim düzeyine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Arslan, Ü. & Durmaz Kandaz, U. (2004). Babaların 3-6 yaş grubundaki çocukların eğitimine bakımına katılım durumlarının psikososyal davranışlarına etkisi. I. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi Kongre Kitabı, 3, 371-379.
• Atan, A. (2016). Aile iletişim becerileri psiko-eğitim programının ebeveynlerin iletişim becerilerine, çift uyumuna, evlilik doyumuna ve 5-6 yaş çocuklarının sosyal duygusal uyumuna etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Ayçiçeği, A. (1993). The effect of the mother training program. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Boğaziçi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Aydın, A. (2003). The effect of father ınvolvement training on the fathers’ ınvolvement level and perception of their fathering roles. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aydın Kılıç, Z. (2016). Ankara-Trabzon-Erzurum örnekleminde babanın çocuğun hayatına katılımı ve baba-çocuk ilişkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1), 231-274.
• Bayraktar, V., Güven, G. & Temel, Z. F. (2016). Okul öncesi kurumlarda görev yapan öğretmenlerin aile katılım çalışmalarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 24 (2), 755-770.
• Bonati, L. (1997). Father involvement and preschool behavior: do ınvolved dads make a difference? Thesis. Rochester Institute of Technology. Erişim tarihi: 04.06.2018, http://scholarworks.rit.edu/theses/.
• Cömert, D. & Güleç, H. (2004). Okulöncesi eğitim kurumlarında aile katılımının önemi: öğretmen- aile-çocuk ve kurum. Sosyal Bilimler Dergisi. 6 (1), 131-145.
• Doğan, B. & Tatık, R. Ş. (2014). Okul öncesi öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 27, 521-539.
• Doh, H.S., Kim, M.J., Shin, N., Song, S.M., Lee, W.K. & Kim, S. (2016). The effectiveness of a parenting education program based on respected parents&respected children for mothers of preschool-aged Children, Children and Youth Services Review, 68, 115-124.
• Fagan, J. & Stevenson, H.C. (2002). An experimental study of an empowerment-based ıntervention for africanamerican head start fathers. Family Relations, 51 (3), 191-198.
• Goldwire, T. A. (2012). Father ınvolvement as a predictor of preschool children’s academic readiness and socioemotional competence. Wayne State University Thesis. Erişim tarihi: 04.06.2018, https://digitalcommons.wayne.edu/oa_theses.
• Göktaş, İ. (2015). Aile katılımı ve sosyal beceri eğitimi programlarının tek başına ve birlikte 4-5 yaş çocuklarının sosyal becerileri ve anne-çocuk ilişkileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Gürşimşek, I., Kefi, S. & Girgin, G. (2007). Okul öncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 181-191.
• Jones, J. & Mosher, W. D. (2013). Fathers’ involvement with their children: United States, 2006-2010. National Health Statistics Report, no:71.
• Karakaş, H. (2014). Okul öncesi eğitime devam eden öğrenci babalarının aile katılım çalışmaları katılma düzeylerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
• Kocayörük, E. (2010) Ergen gelişiminde aile işlevleri ve baba katılımı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (33,) 37-45.
• Kotaman, H. (2008). Türk ana babaların çocuklarının eğitim öğretimlerine katılım düzeyleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XXI (1), 135-149.
• Koyuncu Şahin, M. (2018). Okul öncesi eğitimde aile iletişim etkinliklerine yönelik öğretmen ve yönetici bakış açıları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (55), 1-15.
• Köyceğiz, M. & Özbey, S. (2018). Okul öncesi dönem çocuğu olan ebeveynlerin çatışma eğilimleri ile çocuklarının sosyal becerileri ve problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (55), 1-15.
• Kuzucu, Y. (2011). Değişen babalık rolü ve çocuk gelişimine etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (35), 79-91.
• Kuzucu, Y. (1999). Babalarıyla çatışma düzeyi yüksek ve düşük olan ergenlerin ve babalarının babalık rolüne ilişkin algılarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Özel, E. & Zelyurt, H. (2016). Anne-baba eğitiminin aile çocuk ilişkilerine etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 36, 9-34.
• Özkan, T. (2014). Çocuğu okul öncesi eğitim kurumuna devam eden babalara uygulanan baba katılım programının baba çocuk ilişkisi üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Pedersen, F. A., Anderson, B. J. & Cain, R. L. (1980). Parent-infant and husband-wife interactions observed at age five months. The Father-Infant Relationship: Observational Studies in The Family Setting, pp.71-86.
• Pekel Uludağlı, N. (2017). Baba katılımında etkili faktörler ve baba katılımının baba, anne ve çocuk açısından yararları. Türk Psikoloji Yazıları, 20 (39), 70-88.
• Roggman, L. A., Boyce, L. K., Cook, G. A. & Cook, J. (2002). Gettingdadsinvolved: predictors of father involvement in early head start and with their children. Infant Mental Health Journal, 23 (1‐2), 62-78.
• Sevinç, M. & Evirgen, Ş. (2004). Küçükçekmece okul öncesi eğitim merkezinde verilen okul destekli anne eğitim programının anneler üzerindeki etkileri. Kültürlerin Buluşması: Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitimine Yansımaları. İstanbul: OMEP, 99-119.
• Telli, A.A. & Özken, H. (2016). 3-6 yaş grubu çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 6 (2), 127-134.
• Tezel Şahin, F., Coşgun, A.A. & Kılıç, Z.N. (2017). Babaların çocuklarıyla vakit geçirme durumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi, 4. Uluslararası Okul Öncesi Eğitimi Kongresi, Ankara, Sözlü Bildiri.
• Tezel Şahin, F. & Özbey, S. (2009). Okul öncesi eğitim programında uygulanan aile katılım çalışmalarında baba katılımının yeri ve önemi. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 5 (17), 30-40.
• Uşun, S. & Cömert, D. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2) 125-138.
• Ünlü Çetin, Ş. (2016). Okul öncesi eğitim programı ile bütünleştirilmiş aile destek eğitim rehberi’nde (OBADER) toplumsal cinsiyet eşitliği vurgusunun baba katılımı özelinde incelenmesi. Current Research Education, 2 (2), 61-83.
• Ünlüer, E. (2010). Anne Baba Eğitimi. “içinde”: Okul öncesi eğitimde ailenin yeri ve önemi. Ed: Güler T. s. 93-100. Ankara: Ayrıntı Matbaası.
• Ünüvar, P. (2008). Babaların 3-6 yaş grubu çocuklarıyla geçirdikleri zamanın niteliğini belirleme ve geliştirme. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Yıldırım A. & Şimşek H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz Bolat, E. (2011). Anne-baba eğitiminin beş-altı yaş çocuğa sahip anne-babaların çocuk yetiştirme tutum ve davranışlarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Zaidman-Zait, A., Most, T., Tarrasch, R. & Haddad, E. (2017). Mothers’ and fathers’ involvement in intervention programs for deaf and hard of hearing children. Disability and rehabilitation, 40 (11), 1301–1309.