Üniversite Öğrencilerinin Tükenmişlik ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi: Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi

Yıl 2019, , 403 - 442, 23.01.2020

Ezgi Çağatay İn , Kamile Şanlı Kula

https://doi.org/10.19171/uefad.679322

Cited By: 16

Öz

Bu araştırmada, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesinin farklı fakülte/ yüksekokullarında okuyan öğrencilerin tükenmişlik ve yaşam doyumu durumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2016-2017 Eğitim-Öğretim Yılı Güz döneminde Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Eğitim Fakültesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Ziraat Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Sağlık Yüksekokulu, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunun birinci ve dördüncü sınıfında okumakta olan öğrenciler ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada araştırmacılar tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, Tükenmişlik durumu için ilk olarak Schaufeli, Martinez, Marques-Pinto, Salnova ve Bakker (2002) tarafından geliştirilen; Çapri, Gündüz ve Gökçakan (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Maslach Tükenmişlik Ölçeği- Öğrenci Formu (MTÖ-ÖF); Yaşam Doyumu durumu için Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1983) tarafından geliştirilmiş, Türkçe geçerlilik ve güvenirlik çalışması Köker (1991) tarafından yapılmış Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) kullanılmıştır. Üniversite öğrencilerinin, cinsiyet, doğum tarihi, sınıf, okuduğu fakülte/yüksekokul, mezun olunan lise türü, aylık gelir, sigara kullanma durumu, matematikte hissedilen seviye, etkinliklere katılma durumu ve haftalık ders saati yükü değişkenleri ile tükenmişlik durumları; cinsiyet, sınıf, kardeş sayısı, aylık gelir, sigara kullanma durumu, matematikte hissedilen seviye, doğup büyüdüğü yer ve etkinliklere katılma durumu değişkenleri ile yaşam doyumu durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Tükenmişlik, Yaşam Doyumu

Destekleyen Kurum

Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi

Proje Numarası

FEN.A3.16.036

Kaynakça

• Akıl, E. ve Yazar, T. (2014). Üniversite Hazırlık Sınıfı Öğrencilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 51-67. Akman, G. N. (2014). Nicel ve nitel araştırma yöntemleri. TC Afyon Kocatepe Üniversitesi Yönetim ve Organizasyon Bölümü, Bilimsel Araştırma Yöntemleri Dersi. Balkıs, M., Duru, E., Buluş, M. ve Duru, S. (2011). Tükenmişliğin Öğretmen Adayları Arasındaki Yayınlığı, Demografik Değişkenler ve Akademik Başarı ile İlişkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 151-165. Bilge, F., Sayan, A. ve Kabakçı, Ö.F. (2009).Aile Mahkemesi Uzmanlarının Meslek Doyumları, Yaşam Doyumları ve İlişkilere Yönelik İnançlarının İncelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(32), 20-31. Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65. Chang, L., Chang, C., Stewart, S.M., and Au, E. (2003). Life Satisfaction, Self Concept, and Family Relations in Chinese Adolescents and Children. International Journal of Behavioral Development, 27, 182-189. Çapri, B., Gündüz, B. ve Gökçakan, Z. (2011). Maslach Tükenmi³lik Envanteri-Öğrenci Formu'nun (MTE-ÖF) Türkçe'ye Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 134-147. Çapulcuoğlu, U. ve Gündüz, B. (2013). Lise Öğrencilerinde Tükenmişliğin Cinsiyet, Sınıf Düzeyi, Okul Türü ve Algılanan Akademik Başarı Değişkenlerine Göre İncelenmesi. Trakya University Journal of Education, 3, 12-24. Çavuş, M.F., Gök, T.ve Kurtay, F. (2007). Tükenmişlik: Meslek Yüksekokulu Akademik Personeli Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), 97-108. Çelik, Y. ve Üstün, A. (2017). Üniversite Son Sınıf Öğretmen Adaylarının Tükenmişlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1825-1846. Çivitci, A. (2012). Üniversite Öğrencilerinde Genel Yaşam Doyumu ve Psikolojik İhtiyaçlar Arasındaki İlişkiler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 321-336. Demirbaş, N. (2010).Yaşamda Anlam ve Yılmazlık, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Dost, M. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi,2(22), 132-143. Fugl Meyer, A.R., Melin, R., and Fugl Meyer, K.S.. (2002). Life Satisfaction in 18 to 64 Year Old Swedes: In Relation to Gender, Age, Partner and Immigrant Status. Journal of Rehabilitation Medical, 34, 239-246. Güdük, M., Erol, Ş., Yağcıbulut, Ö., Uğur, Z., Özvarış, Ş. ve Aslan, D. (2005). Ankara'da Bir Tıp Fakültesi'nde Okuyan Son Sınıf Öğrencilerde Tükenmişlik Sendromu, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, 14(8), 169-173. Gündüz. B., Çapri, B. ve Gökçakan, Z. (2012).Üniversite Öğrencilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 38-55. Güven, P. (2015).Üniversite Öğrencilerinde Yaşamın Amaca ve Anlamı ile Yaşam Doyumu ve Yakın İlişkiler, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Hampton, N.Z., and Marshall, A. (2000). Culture, Gender, Self-E cacy and Life Satisfaction: A Comparison Between Americans and Chinese PeopleWith Spinal Cord Injures.Journal of Rehabilation, 66(3), 21-29. Hintikka, J. (2001). Religious Attendance and Life Satisfaction in the Finnish General Population.Journal of Psychology and Theology, 29(2), 158-164. Huebner, E.S.,& Gilman, R. (2006). Students Who Like and Dislike School. Applied Research in Quality of Life, 1, 139-150. İnci, S. (2014).Üniversite Aday Öğretmenlerin Duygusal Zekâ ile Yaşam Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale. İlbay, A.B. (2014).Çözüm Odaklı Kısa Süreli Grupla Psikolojik Danışmanın Üniversite Öğrencilerinin Tükenmişlik Düzeyleri Üzerindeki Etkisi, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. Kabasakal, Z. ve Uz Baş, A. (2013). Öğretmen Adaylarında Yaşam Doyumunun Yordayıcısı Olarak Problem Çözme Becerileri, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 27-35. Karasar, N. (2015).Bilimsel Araştır Yöntemi, Nobel Yayıncılık, Ankara. Karatekin, H. (2013).Benlik Yapılarına Göre Başa Çıkma Stratejileri ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Katja, R., Paivi, A.K., Marja Terttu, T., and Pekka, L. (2002). Relationships Aong Adolescent Subjective Wellbeing, Health Behavior and School Satisfaction. Journal of School Health,72(6), 243-250. Kovach, H.R. (2002). Relationship Among Stress, Social Support and Burnout Counsling Psychology Graduate Students. Dissertation, University of MissouriKansas City, U.S.A. Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kutsal, D. (2009).Lise Öğrencilerinin Tükenmişliklerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Küçüksüleymanoğlu, R. ve Onuray Eğilmez, H. (2013). Müzik Öğretmeni Adaylarının Tükenmişlik Düzeyleri: Uludağ Üniversitesi Örneği. International Journal of Social Science, 6(3), 905-923. Maslach, C., Schaufeli, W.B., and Leiter, M.P. (2001). Job Burnout. Annual Reviews of Psychology, 52(1), 397-422. Ören, N. ve Türkoğlu, H. (2006).Öğretmen Adaylarında Tükenmişlik. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,16. Özbay, Y., Palancı, M., Kandemir, M. ve Çakır, O. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarının Duygusal Düzenleme Mizah, Sosyal Öz-Yeterlilik ve Başaçıkma Davranışları ile Yordanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 325-345. Özdemir, M. (2015).Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekaları ile Yaşam Doyumlarının İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. Özdevecioğlu M. (2003).İş Tatmini ve Yaşam Tatmini Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. 11.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Afyon. Özgür, G., Babacan Gümüş, A. ve Durdu, B. (2010). Evde ve Yurtta Kalan Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Doyumu. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1(1), 25-32. Schaufeli, W. B., Martinez, I., Marques-Pinto, A., Salanova, M., and Bakker, A. (2002). Burnout and Engagement in University Students: A Coss-national Study. Journal of Cross-cultural Studies, 33, 464-481. Seçer, İ. (2015).Üniversite Öğrencilerinde Okul Tükenmişliği ile Psikolojik Uyumsuzluk Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), 81-99, Erzurum. Siyez D.M. ve Aysan F. (2007). Sigara, Alkol ve Uyuşturucu Madde Kullanan ve Kullanmayan Öğrencilerin Öz-Yeterlilikleri ve Yaşam Doyumları ile Stresle Başa Çıkma Stratejilerinin İncelenmesi. Selçuk Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 17-34. Stoliker, B. E. and Lafreniere, K. D. (2015). The influence of perceived stress, loneliness, and learning burnout on university students' educational experience. College Student Journal, 49(1), 146-160. Şentürk, Z. (2016).Öğretmen Adaylarının Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir. Tansel, B. (2015).Üniversite Öğrencilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44(2), 241-268. TDK. (7 Ocak 2018). Tükenmişlik, Erişim: http://tdk.gov.tr/index.php?option= com_bts&arama=kelime&guid Telef, B.B. (2011).Öğretmenlerin Öz-yeterlikleri, İş Doyumları, Yaşam Doyumları ve Tükenmişliklerinin İncelenmesi. İlköğretim Online,10(1), 91-108. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr. Telman, N. ve Ünsal, P. (2004). Çalışan Memnuniyeti. 1. Baskı, İstanbul: Epsilon Yayınevi. Tuzgöl Dost, M. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi}, 22, 132-143. Tümkaya, S. (1996).Öğretmenlerdeki Tükenmişlik, Görülen Psikolojik Belirtiler ve Başa Çıkma Davranışları. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Tümkaya, S. ve Çavuşoğlu, İ. (2010).Sınıf Öğretmenliği Son Sınıf Öğretmen Adaylarının Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 468-481. Vara, S. (1999).Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş Doyumu ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Yıldırım, T. (2017).Üniversite Öğrencilerinde Benlik Saygısı ile Algılanan Sosyal Destek ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yıldız, M.E., Gürer, B. ve Esentaş, M. (2015). Ortaokul Öğretmenlerinin Spora İlişkin Tutumları ile Tükenmişlik Düzeyleri İlişkisi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 14-26. Yılmaz Toplu, N. (2012).Okul Öncesi ve İlköğretim Öğretmenlerinin Tükenmişlik Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.