Türkiye’de ilk ve ortaöğretim programlarının “yapılandırmacı
öğrenme” anlayışına göre oluşturulmasıyla eğitim ve öğretimde köklü bir
değişikliğe gidilmiştir. Bu değişiklik derste kullanılan araç gereçlerde,
öğrenme anlayışında, öğrenme ortamının tasarlanmasında ve her şeyden
önemlisi ölçme ve değerlendirmede tamamen kökten değişiklikler yapılması
anlamına gelmektedir. Ölçme ve değerlendirme bir programın amacına
ulaşılıp ulaşılamadığını, programla birlikte yapılan öğrenme etkinliklerinden
yeterli düzeyde verim alınmasını ölçmek bakımından çok önemlidir.
Yapılandırmacı öğrenme anlayışı sonucu değerlendirmeden daha çok,
öğrenme faaliyetlerinde süreç içerisinde yapılan eğitim faaliyetlerinin çoklu
ölçme araçlarıyla ölçülüp değerlendirildiği bir niteliğe sahiptir. Bunun yanı
sıra yapılandırmacı anlayış bilgiden daha çok temelde becerinin
kazandırılmasını esas aldığından, kullanılan ölçme araçlarının nitelikleri ve
öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme anlayışının da buna uygun olması
gerekir. Bu araştırmada Türkçe öğretmenlerinin kullandıkları ölçme
araçlarıyla birlikte ölçme ve değerlendirme anlayışlarının hangi oranda
yapılandırmacı anlayışa uygun olduğu değerlendirilmeye çalışılmaktadır.
Araştırmada yapılandırılmamış mülakatla birlikte gözlem kullanılarak elde
edilen veriler içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmeye tabi tutulmuştur.
Araştırma neticesinde öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme anlayışlarıyla
birlikte, uygulamadaki alışkanlıklarının yapılandırmacı anlayışı yeterli
ölçüde yansıtmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Türkçe eğitimi yapılandırmacı öğrenme ölçme ve değerlendirme
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2009 |
Gönderilme Tarihi | 14 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 22 Sayı: 1 |