Probleme Dayalı Öğrenme Yönteminde Uygulanan Senaryoların Kalıcılığa Etkisi

Yıl 2011, Cilt: 24 Sayı: 2, 355 - 366, 01.08.2011

Esen Ersoy Neş'e Başer

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Probleme Dayalı Öğrenme Yönteminde Uygulanan Senaryoların Kalıcılığa Etkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı, ilköğretim bölümü matematik öğretmenliği üçüncü sınıf “İstatistik ve Olasılık I” dersinde Probleme Dayalı Öğrenme Yönteminin uygulanabilirliğini ve kalıcılığa etkisini incelemektir. Çalışma, 2009-2010 eğitimöğretim yılının ilk yarıyılında, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi İlköğretim gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, deney grubunda bulunan 50 öğrenciye dersler senaryo uygulaması ile işlenmiştir. Kontrol gurubunda bulunan 49 öğrenciye ise geleneksel yöntem ile öğrenim sunulmuştur. Probleme Dayalı Öğrenme sürecinde “Permütasyon-Kombinasyon” konusu ile ilgili olarak hazırlanan senaryo uygulanmıştır. Senaryo ile verilen eğitimin sonunda, her iki gruba da “İstatistik ve Olasılık I- Ara sınav” soruları uygulanmıştır. Aynı sınav yaklaşık iki ay sonra tekrarlanmıştır. Araştırmanın sonunda, senaryo kullanılarak verilen öğretimin kalıcılığı olumlu yönde etkilediği ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

matematik eğitimi, permütasyon, probleme dayalı öğrenme, senaryo

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (2002). Aktif Öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
• Aksu, H.H. (2005). İlköğretimde Aktif Öğrenme Modeli İle Geometri Öğretiminin Başarıya, Kalıcılığa, Tutuma ve Geometrik Düşünme Düzeyine Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Programı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
• Berkel, H.J.M., Schmidt, H.G. (2000). Motivation to Commit Oneself as a Determinant of Achievement in Problem-Based Learning. Higher Education. 40: 231-242.
• Cantürk Günhan, B. (2006). İlköğretim II. Kademe Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Matematik Öğretmenliği Programı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
• Hung, D. (2002). Situated Cognition and Problem-Based Learning: Implications for Learning and Instrution with Technology. Journal of Interactive Learning Research. Vol. 13.
• Johnstone, K.M., Biggs, S.F. (1998). Problem-Based Learning: Introduction, Analysis and Accounting Curricula Implications. Journal of Accounting Education. Vol. 16. pp. 407- 427.
• Ocak, G. (2005). Buluş Yoluyla Öğretimin Öğrenmede Kalıcılığa Etkisi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt VII/ Sayı: 2/ Aralık.
• Peterson, R. F., Treaguest, D. F. (1998). Learning to Teach Primary Science Through Problem Based Learning. Science Education, 82, pp. 215-237.
• Sluijmans, D.M.A., Moerkerke, G., Merrienboer, J.J.G.V., Dochy, F.J.R.C. (2001). Peer Assestment in Problem Based Learning. Studies in Educational Evaluation, 27, 153-173.
• Spillane, J.P. (2000). Cognition and Policy Implementation: District Policymakers and the Reform of Mathematics Education, Cognition and Instruction, 18:2, 141-179.
• Uslu, G. (2006). Ortaöğretim Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrencilerin Derse İlişkin Tutumlarına, Akademik Başarılarına ve Kalıcılık Düzeylerine Etkisi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Ortaöğretim Fen ve Matematik Eğitimi Anabilim Dalı Matematik Eğitim, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir.
• Thomas, L. (2002). Student Retention in Higher Education: The Role of Institutional Habitus. Journal of Education Policy, 17:4, 423-442. http://wwwctl.stanford.edu