Fransızca Öğrencileri ve Sıfat Tümcecikleri: Bir Yazılı Çeviri Testinden Yansımalar

Yıl 2015, Frankofoni Özel Sayısı, - , 01.01.2016

Mustafa Mavaşoğlu , Eser Ördem

https://doi.org/10.19171/uuefd.78524

Öz

Sıfat tümcecikleri kuran Fransızca ilgi zamirleri (pronoms relatifs) Türkçede çoğunlukla -An ve -Dık takıları kullanılarak yapılmaktadır. -An takısı genelde yan tümcede özne konumunu verirken -Dık takısı Fransızca karşılıkları bakımından oldukça Öğrenci metinlerinden özellikle, -Dık takılı sıfat tümceciklerinin Fransızca çevirileri ile ilgili sorunlar yansımaktadır. Bu sorunları daha yakından incelemek amacıyla Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fransız Dili Eğitimi Anabilim Dalı’nda öğrenim gören birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencilerine (N= 81) içinde sıfat tümcecikleri bulunan 20 adet Türkçe tümce verilmiş ve bunları Fransızcaya çevirmeleri istenmiştir. Elde edilen bulgular öğrencilerin –Dık sesini en başarılı biçimde Que ile daha sonra da Où ile eşleştirdiğini göstermiştir. Dont ilgi adılı en az başarı ile eşleştirilen adıl olmuştur. Mevcut çalışma, anatümce-kurucu tümce zaman etkileşimi konusunda da iki önemli noktayı ortaya koymuştur. Anatümcedeki yargı kalıcı algılandığında kurucu tümce zamanı geniş zaman olarak belirlenme eğilimindedir. Ayrıca, eylemlerin içkin anlam özellikleri anatümce zamanından bağımsız olarak kurucu tümce zamanını belirleyebilmektedir.
Anahtar Sözcükler: Fransızca, Yazılı anlatım, Yazılı çeviri, İlgi adılları, İlgi adıllı sıfat tümcecikleri.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Bazin, L. 1994. Introduction à l'étude pratique de la langue turque Paris: Editions Maisonneuve
• Bartning, I. ve Schlyter, S. 2004. Itinéraires acquisitionnels et stades de développement en français L2. Journal of French Language Studies, 14(3), 281–299.
• Belletti, A. ve C. Hamann 2004. On the L2/bilingual acquisition of French by two young children with different source languages. In P. Prévost and J. Paradis (Eds.), The Acquisition of French in Different Contexts (pp147-174). Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
• Fragman, C. 2000. Grammaire et pouvoir global de computation: deux sources de difficultés possibles dans la production des relatives chez les enfants francophones. Revue Canadienne de Linguistique 45 (1-2), 7–48.
• Guasti, T. ve Cardinaletti, A. 2003. Relative clause formation in Romance child’s production. Probus 15 (1), 47–89.
• Hawkins, R. 1989. Do second language learners acquire restrictive relative clauses on the basis of relational or configural information? The acquisition of French subject, direct object and genitive restrictive relative clauses by second language learners. Second Language Research 5 (2), 156–188.
• Kornfilt, J. 1997. Turkish. London: Routledge
• Labelle, M. 1990. Predication, Wh-movement and the development of relative clauses. Language Acquisition 1(1), 95–119.
• Monville-Burston, M. ve Kounouni, M. 2010. Deux procédures expérimentales pour tester la relativisation dans l’interlangue d’apprenants chypriotes hellénophones en FLE. Gala Selected Papers, 11, 489-507.
• Trevisi, S. 1978. Apprentissage de la relativisation en français par des adolescents de langue italienne. CILA Bulletin 28, 8-32.