Büro Elemanlarının Kariyer Uyum Yetenekleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 2, 576 - 595, 06.10.2025

Nuran Öztürk Başpınar , Haydar Karaman , Orkun Şen

https://doi.org/10.29216/ueip.1657889

Öz

Bu araştırma, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi bürolarında görev yapan büro yöneticisi ve yardımcılarının kariyer uyum yeteneklerinin demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektedir. Araştırmada 149 katılımcıdan elde edilen veriler doğrulayıcı faktör analizi, t-testi, Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis analizi ile değerlendirilmiştir. Kullanılan ölçek, üç farklı ölçekten uyarlanan maddelerle oluşturulan Karma Kariyer Ölçeği’dir. Bulgular, demografik değişkenlerin kariyer uyumu üzerinde anlamlı bir fark yaratmadığını; ancak lisansüstü mezunların merak ve güven boyutlarında daha yüksek puan aldığını göstermiştir. Çalışma, ölçeğin geçerliliğini ve güvenilirliğini doğrulamakta ve ofis çalışanlarının kariyer uyumunu artırmak için hedefe yönelik hizmet içi eğitim ve destek mekanizmalarına duyulan ihtiyacı vurgulamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kariyer Uyum , Kariyer Uyum Yeteneği , Büro Elemanı , Büro Yöneticisi , Kariyer

Destekleyen Kurum

Anadolu Üniversitesi

Proje Numarası

SBA-2023-45

Teşekkür

Bu çalışma Anadolu Üniversitesi “SBA-2023-45” numaralı ve “Büro Elemanlarının Mevcut Kariyer Uyum Yeteneklerinin ve Büro Teknolojileri Yeterliklerinin Uzaktan Hizmet İçi Eğitim Uygulamasıyla Geliştirilmesi” isimli Bilimsel Araştırma Projesinin bir bölümünün çıktısı olarak değerlendirilmektedir. Bu doğrultuda araştırmasının hazırlanmasında destek veren Anadolu Üniversitesi üst yönetimine teşekkürlerimizi sunarız.

A Research On Office Workers' Career Adaptability

Öz

This study aims to investigate whether the career adaptability levels of office managers and assistants working in the Open Education offices of Anadolu University differ according to their demographic characteristics. Data were collected from 149 participants via Google Forms in February 2024 and analyzed using confirmatory factor analysis, independent samples t-test, Mann-Whitney U, and Kruskal-Wallis tests. The Career Adaptability Scale used in the study was developed by selecting relevant items from three previously adapted Turkish scales. The findings indicate that demographic variables such as age, gender, and marital status do not significantly affect career adaptability levels. However, those with postgraduate education scored higher on the sub-dimensions of curiosity and confidence. The study confirms the scale’s validity and reliability and highlights the need for targeted in-service training and support mechanisms to enhance office workers' career adaptability.

Anahtar Kelimeler

Career , Career Adaptability , Career Adaptability , Office Staff , Office Manager

Proje Numarası

SBA-2023-45

Kaynakça

• Akgemci, T. ve Kalfaoğlu, S. (2018). X ve Y kuşaklarının kariyer uyum yetenek düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma: Lise öğretmenleri örneği. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8(2), 231-247.
• Arslan, A. ve Gül, H. (2022). Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin kariyer uyumlarının incelenmesi. Uluslararası Ekonomi, İşletme ve Politika Dergisi, 6(1), 97–118. https://doi.org/10.29216/ueip.1088022
• Arthur, M. B. ve Lawrence, B. S. (1984). Perspectives on environment and career: An introduction. Journal of Occupational Behavior, 5(1), 1-8.
• Bingöl, D. (2013). İnsan kaynakları yönetimi (8. baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
• Bozkurt, Ö. ve Yirmibeşoğlu, S. (2018). Kariyer uyum yeteneğinin beyaz yakalı çalışanlar açısından değerlendirilmesi. II. InTraders Uluslararası Ticaret Kongresi.
• Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (2. baskı). New York: Routledge.
• Byrne, B. M. (2011). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (Multivariate Applications Series). New York: Routledge.
• Chan, S. H., Mai, X., Kuok, O. M. ve Kong, S. H. (2016). The influence of satisfaction and promotability on the relation between career adaptability and turnover intentions. Journal of Vocational Behavior, 92, 167-175.
• Clark, L. A. ve Watson, D. (1995). Constructing validity: Basic issues in objective scale development. Psychological Assessment, 7(3), 309–319.
• Comrey, A. L. ve Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2. baskı). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Çokluk, Ö., Şekerci, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• DeVellis, R. F. (2017). Scale development: Theory and applications (4. baskı). California: Sage Publications.
• Dönmezoğulları, C. ve Yeşilyaprak, B. (2019). Kariyer tekeri modeline dayalı grup müdahale programının üniversite öğrencilerinin kariyer uyumuna etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(72), 1510-1520.
• Duffy, R. D. (2010). Sense of control and career adaptability among undergraduate students. Journal of Career Assessment, 18(4), 420-430.
• Eryılmaz, A. ve Kara, A. (2017). Kariyer uyumluluğunun bireysel yönü: Kişilik özellikleri ve duygulanım açısından incelenmesi. Journal of Mood Disorders, 7(4), 212-218.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7. baskı). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
• Haşıloğlu, S. B., Baran, T. ve Aydın, O. (2015). Pazarlama araştırmalarındaki potansiyel problemlere yönelik bir araştırma: Kolayda örnekleme ve sıklık ifadeli ölçek maddeleri. Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, 2(1), 19-28.
• Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
• Kalafat, T. (2012). Kariyer Geleceği Ölçeği (KARGEL): Türk örneklemi için psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(38), 169-179.
• Kanten, S. (2012). Kariyer Uyum Yetenekleri Ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(16), 191-205.
• Kara, A. (2020). Psikolojik danışmanlar için bir kariyer uyumluluk modeli (Yayımlanmamış doktora tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Karacan Özdemir, N. ve Ayaz, A. (2020). Okul psikolojik danışma ve rehberlik programları: Kariyer uyum yetenekleri açısından bir inceleme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(3), 613-626.
• Kaya, Ç., Akın, A., Sarıçam, H. ve Uğur, E. (2014). Turkish version of the Career and Work Adaptability Questionnaire (CWAQ): Validity and reliability study. e-International Journal of Educational Research, 5(1), 76-87.
• Kılıç, Y., Coşkuner, Z. ve Karakaya, Y. E. (2020). Spor bilimleri alanında eğitim alan öğrencilerin kariyer geleceklerine yönelik tutumları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(23), 2064-2078.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). New York: Guilford Press.
• Koen, J., Klehe, U. C., Vianen, A. E. M., Zikic, J. ve Nauta, A. (2010). Job-search strategies and reemployment quality: The impact of career adaptability. Journal of Vocational Behavior, 77, 126-139.
• Maggiori, C., Johnston, C. S., Krings, F., Massoudi, K. ve Rossier, J. (2013). The role of career adaptability and work conditions on general and professional well-being. Journal of Vocational Behavior, 83(3), 437-449.
• Mohan Bursalı, Y. ve Bayrak Kök, S. (2018). İnsan kaynaklarında değişimin yeni yönelimi: Kariyer yönetimi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(3), 46-67.
• Mucuk, G. ve Darıcan, Ş. (2022). Kariyer uyum yeteneği, işgören performansı ve algılanan örgütsel desteğin demografik faktörler açısından değerlendirilmesi: İmalat sektörü örneği. International Journal of Applied Economic and Finance Studies, 7(1), 105-127.
• Niles, S. G. ve Harris-Bowlsbey, J. (2013). Yirmi birinci yüzyılda kariyer gelişimi müdahaleleri (F. Korkut-Owen, Çev.). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Nota, L., Ginevra, M. C. ve Soresi, C. (2012). The Career and Work Adaptability Questionnaire (CWAQ): A first contribution to its validation. Journal of Adolescence, 35(6), 1557-1569.
• Özçelik, D. A. (2010). Test hazırlama kılavuzu. Ankara: Pegem Akademi.
• Pallant, J. (2007). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for Windows-Version (12, 2nd ed.). New York: Open University Press.
• Rottinghaus, P. J., Day, S. X. ve Borgen, F. H. (2005). The career futures ınventory: A measure of career-related adaptability and optimism. Journal of Career Assessment, 13(1), 3-24.
• Saraswati, S., Nugraheni, E. P., Putra, E. M., Wibowo, M. E. ve Soesanto, M. (2020). Career adaptability as a mediator between emotional intelligence and work engagement. International Journal of Scientific and Technology Research, 9(2), 134-136.
• Savickas, M. L. (2005). The theory and practice of career construction. In S. D. Brown ve R. W. Lent (Eds.), Career development and counseling: Putting theory and research to work (ss. 42-70). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
• Savickas, M. L. (2013). Career construction theory and practice. In S. D. Brown ve R. W. Lent (Eds.), Career development and counseling: Putting theory and research to work (2nd ed., ss. 147–183). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
• Savickas, M. L. ve Porfeli, E. J. (2012). Career Adapt-Abilities Scale: Construction, reliability, and measurement equivalence across 13 countries. Journal of Vocational Behavior, 80(3), 661-673.
• Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (2016). A beginner’s guide to structural equation modeling (4th ed.). New York: Routledge.
• Solmaztürk, A. B. ve Gürer, A. (2020). Kariyer uyum yeteneklerinin X, Y ve Z kuşakları bakımından incelenmesi: Bir alan araştırması. Turkish Studies-Social, 15(3), 1471-1487.
• Sonnenfeld, J. A., Peiperl, M. A. ve Kotter, J. P. (1988). Strategic determinants of managerial labor markets: A career systems view. Human Resource Management, 27(4), 369-388.
• Sullivan, S. E. ve Baruch, Y. (2009). Advances in career theory and research: A critical review and agenda for future exploration. Journal of Management, 35(6), 1542-1571.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
• Uğur, A. (2008). İnsan kaynakları yönetimi. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.