Yenilikçi Paradigmalar Işığında Türkiye’de Bölgesel Kalkınmacılık Krizi

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 157 - 180, 06.10.2016

Ahmet Efe

https://doi.org/10.20979/ueyd.63187

Öz

Post-fordizm açısından yüksek teknolojiye ve stratejik bilgiye dayanan ölçek ekonomilerinin esnek üretim modelleri ve ihtiyaç çeşitlendirmesiyle ulus aşırı mobilize olabilmesi; post-modernizm açısından ortaya çıkan göreceliliğe, kuşkuculuğa ve insan tercihlerinin merkeze alınmasına dayanarak, hegemonik bilgilerin ve büyük anlatıları dışlayarak kesin bilgi kalıplarının sorgulanması; neo-liberalist, yeni-sağ/neo-klasiklerin de piyasanın her zaman tam dengede olamayabileceğinin dengesizlikte de denge olabileceğinin kabulü; yeni kurumcu yaklaşıma göre doğru kurumsal yapılanmalar ile kamu politikalarının uygulanabilirliğinin sağlanabileceği; neo-liberalizm ile devletin zorunlu fena olarak olabildiğince piyasaya kurumları devrederek minimal kalması ve yeni kamu yönetimi yaklaşımıyla kamu kurum ve kuruluşlarının birer işletme gibi verimlilik ve performans odaklı olması gerektiği gibi hususlar kamu politikalarını, yeni kurumsallaşmaları ve uygulamaları etkileyebilmişlerdir. Araştırmamızda yeni paradigmalardan esinlenen yeni bölgeselciliğin paradigma krizinde olduğu iddiasıyla Devlet Denetleme Kurulu (DDK) raporuyla tespit edilmiş bulunan kalkınma ajanslarının iki adet problemi üzerinden yeni paradigmalar ışığında kritik ve çözümleme yapılmaktadır. Paradigma krizinin Türkiye ölçeğinde çözülebilmesi için gerekli olan merkeziyetçiliğin hâkimiyetinin kırılabilmesi şekilsel ve kurumsal düzenlemelerle tek başına olanaklı olmadığı, aynı zamanda ekosistemin gelişmesi, ilişki ve iletişimlerin yoğunlaşması ve sosyo-kültürel tabanda bölgesel anlayış ve yönetişim uygulamaların paydaş ihtiyaçlarına ve yerel koşullara uyarlanması gerektiği ortaya konulmaktadır.  

Kaynakça

• Akbulut, Ö. (2007a). Küreselleşme, Ulus-Devlet ve Kamu Yönetimi. Ankara: TODAİE.
• ARSLAN, E. (2010). Kalkinma Ajanslari ve Kalkınma Ajanslarının Türkiye Ekonomisine Beklenen Katkıları. Konya: Selçük Üniversitesi İktisat ABD basılmamış Doktora tezi.
• Aslan, O. E. (2006). Kamu Personel Rejimi ve Anayasal İlkeler. Ankara: TODAİE Yayını, .
• Ateş, H. (2008). Postbürokratik Kamu Yönetimi. A. Balcı içinde, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar (s. 83-108 ). Ankara : Seçkin Yayınevi .
• Aykın, H., ARSLANBAŞ, M., DERE, A., ÖZÇELİK, A., BOYALI, C., CECELİ, F., . . . ÖZKILINÇ, M. A. (2014). Kalkınma Ajansları İnceleme ve Araştırma Raporu (Hizmete Özel). Ankara: Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu.
• Aykın, H., ARSLANBAŞ, M., DERE, A., ÖZÇELİK, A., BOYALI, C., CECELİ, F., . . . ÖZKILINÇ, M. A. (2014). Kalkınma Ajansları İnceleme ve Araştırma Raporu (Hizmete Özel). Ankara: Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu, http://www.tccb.gov.tr/faaliyetler/ddkraporlari/.
• Bartling, H. (2004). Organizing the New South: Local Ecologies and Autonomous Strategies for Confronting Globalization. Mississippi Quarterly, 135-145.
• Bayramoğlu, S. (2004). Yönetişim ve Demokrasi İlişkisinde Sİyasal İktidar Sorunu: Türkiye'de Bağımsız Düzenleyici Kurumlar. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Doktora Tezi.
• Chang, H.-J. (2002). Breaking the mould: an institutionalist political economy alternative to the neo-liberal theory of the market and the state. Cambridge Journal of Economics, 539–559.
• Danny MacKinnon, A. C. (2002). Learning, innovation and regional development: a critical appraisal of recent debates. Progress in Human Geography, 293–311.
• Efe, A. (2015). Türkiye'de Kalkınma Ajansları için Bir Yönetişim Modellemesi: COBIT-5. Ankara: TODAİE (Basılmamış Doktora Tezi).
• Efe, A. (2015b). Küresel Ölçekte Yeni Bölgeselcilik Akımı ve Türkiye Yansıması. Ankara Kalkınma Ajandası Dergisi, http://www.ankaraka.org.tr/dergi/#p=47, 47-51.
• GRAAFF, J. (2006). The Seductions of Determinism in Development Theory: Foucault’s functionalism. Third World Quarterly, Vol. 27, No. 8 , 1387 – 1400.
• Harrison, J. (2013). Configuring the New ‘Regional World’: On being Caught between Territory and Networks. Regional Studies, Vol. 47.1, January , pp. 55–74, .
• Hidle, K., & Leknes, E. (2014). Policy Strategies for New Regionalism: Different Spatial Logics for Cultural and Business Policies in Norwegian City Regions. European Planning Studies, Volume 22, Issue 1, 126-142.
• ISACA. (2012). COBIT 5: A Business Framework for the Governance and Management of Enterprise IT. Rolling Meadows, IL: ISACA.
• John, P., Musson, S., & Tickell, A. (2002). England's Problem Region: Regionalism in the South East. Regional Studies, V. 36, I. 7, 733-741.
• Karasu, K. (2009). Yerelleşme Söylemi ve Bölge Kalkınma Ajansları. MEMLEKET SiyasetYönetim, Cilt: 4, Sayı: 11,, 1-43.
• Karasu, K. (2009). YERELLEŞME SÖYLEMİ VE BÖLGE KALKINMA AJANSLARI. MEMLEKET SiyasetYönetim, Cilt: 4, Sayı: 11, , 1-43.
• Katipoğlu, S. (2009). Modernizm, Postmodernizm, Entelektüel Teknoloji ve Kütüphaneler. XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri,11-13 Şubat (s. s.475). Şanlıurfa: Harran Üniversitesi.
• Kuhn, A. (2005). Inform Educate Action: Critical Review of Modernisation Theory. ourdevelopment.blogspot.nl: http://ourdevelopment.blogspot.nl/2008/08/critical-review-of-modernisation-theory.html adresinden alınmıştır
• Kuhn, T. (1962). the structure of scientific revoluiton. Chicago, USA: University of Chicago.
• Laffin, M. (2013). A New Polıtıcs of Governance or an Oldpolıtıcs of Central Local Relatıons Labour’s Reform of Socıal Housıng Tenancıes in England. Public Administration Vol. 91, No. 1, (195–210.
• LAFFIN, M. (2013). A NEW POLITICS OF GOVERNANCE OR AN OLDPOLITICS OF CENTRAL–LOCAL RELATIONS? LABOUR’S REFORM OF SOCIAL HOUSING TENANCIES IN ENGLAND. Public Administration Vol. 91, No. 1, (195–210.
• Litonjua, M. (2012). THIRD WORLD/GLOBAL SOUTH: FROM MODERNIZATION, TO DEPENDENCY/LIBERATION, TO POSTDEVELOPMENT. Journal of Third World Studies, Vol. XXIX, No. I, 25-58.
• MARSHALL, T. (2007). After Structure Planning: The New Sub-regional Planning in England. European Planning Studies, January 1, Vol. 15, No. 1, 108-137.
• Moon, D. S. (2013). ‘Tissue on the Bones’: Towards the Development of a Post-structuralist Institutionalism. POLITICS: VOL 33(2), , 112–123.
• Öztürk, A. (2009). Homojen ve Fonksiyonel Bölgelerin Tespiti ve Türkiye için İstatistiki Bölge Birimleri Önerisi. Devlet Planlama Teşkilatı Uzmanlık Tezleri Yayın No: 2802: esk.dpt.gov.tr/PortalDesign/PortalControls/WebIcerikGosterim.aspx?Enc=83D5A6FF03C7B4FCE4F4BE79F81E46F3 adresinden alınmıştır
• Rapley, J. (2004). Development studies and the post-development critique. Progress in Development Studies 4,4 , 350–354.
• Seligson, M., & John Passe-Smith, B. (2003). The Five Stages of Growth. Development and Underdevelopment: The Political Economy of Global Inequality. . Lynne Reinner Publishers.
• TBMM. (2006). 5449 sayılı Kanun Gerekçesi. 05 09, 2014 tarihinde Dicle Kalkınma Ajansı: http://www.dika.org.tr/photos/files/Kalk%C4%B1nma%20Ajanslar%C4%B1n%C4%B1n%20Kurulu%C5%9Fu,%20Kooordinasyonu%20ve%20G%C3%B6revleri%20Hakk%C4%B1nda%20Kanunun%20Genel%20Gerek%C3%A7esi.pdf adresinden alındı
• Tiftikçigil, B. Y. (2010). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Politikalarında Yasanan Dönüşüm Ve Kalkınma Ajansları Üzerine Bir Degerlendirme. İstanbul: Marmara Üniversitesi İktisat ABD Basılmamış Doktora Tezi.
• TİFTİKÇİGİL, B. Y. (2010). AVRUPA BİRLİĞİNE UYUM SÜRECİNDE TÜRKİYE’DE BÖLGESEL KALKINMA POLİTİKALARINDA YASANAN DÖNÜŞÜM VE KALKINMA AJANSLARI ÜZERİNE BİR DEGERLENDİRME. İSTANBUL: Marmara Üniversitesi İktisat ABD Basılmamış Doktora Tezi.
• Todaro, M., & Smith, S. (2006). Economic Development. Addison-Wesley.
• Yavuz, G. (2007). Washington Uzlaşmasından Post-Washington Uzlaşmasına: Kalkınma Gündeminin Biçimlenişinde Yeni Kurumcu İktisat". Ekonomik Yaklaşım, Cilt 18, Sayı 64, 23-44.
• Yılmaz, B. (2011). KALKINMA POLİTİKALARINDA DEĞİŞİM: BÖLGESEL KALKINMA AJANSLARI. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Kamu Yönetimi ABD Basılmamış Doktora Tezi.
• Yılmaz, B. (2011). Kalkınma Politikalarinda Değişim: Bölgesel Kalkınma Ajansları. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Kamu Yönetimi ABD Basılmamış Doktora Tezi.
• Yılmaz, C. (2003). Planning For Complex Modernity: The Turkish Case. Ankara: Bilkent Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü Doktora Tezi.
• Yılmaz, C. (2003). PLANNING FOR COMPLEX MODERNITY: THE TURKISH CASE. Ankara: Bilkent Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü Doktora Tezi.
• Young-Hyman, T. (2008). The Potential for Effective Regional Development Agencies in Turkey: A Comparative Analysis. Regional & Federal Studies, Volume 18, Issue 4, , 375-402.