TÜRKİYE İÇİN ADİL BİR ÜCRET POLİTİKASI MODELİ: BÖLGESEL ASGARİ ÜCRET

Yıl 2025, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 24

Murat Turgut

https://doi.org/10.57085/ufebud.1598159

Öz

Bu makale, Türkiye’de bölgesel asgari ücret uygulamalarının işgücü piyasasına, ekonomik kalkınmaya ve sosyal adalet perspektiflerine olan etkilerini değerlendirir. Bölgesel asgari ücretin, ülkenin çeşitli bölgelerindeki ekonomik ve sosyal koşulların farklılıklarını dikkate alarak, daha adil bir ücret politikası oluşturabileceği ve böylelikle yerel kalkınmayı destekleyebileceği tezini incelemektedir. Çalışma, bölgesel asgari ücretin uygulanmasının, yerel ekonomilere olan olumlu etkilerini vurgulamaktadır. Makale, Türkiye'de bölgesel asgari ücret uygulamasının potansiyelini belirlemek için geniş bir bölgesel veri analizine dayanmaktadır ve bu uygulamanın etkili bir şekilde nasıl yönetilebileceğine dair öneriler sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İşgücü Piyasası, Ekonomik Kalkınma, Sosyal Adalet, Asgari Ücret, Bölgesel Asgari Ücret

REGIONAL MINIMUM WAGE

Öz

This article evaluates the impacts of regional minimum wage implementations in Turkey on the labor market, economic development, and social justice perspectives. It explores the thesis that a regional minimum wage, by considering the economic and social conditions' disparities in various regions of the country, could create a fairer wage policy and thereby support local development. The study emphasizes the positive effects of the regional minimum wage implementation on local economies. The article relies on extensive regional data analysis to determine the potential of regional minimum wage implementation in Turkey and provides recommendations on how it can be effectively managed.

Anahtar Kelimeler

Regional Minimum Wage, Labor Market, Economic Development, Social Justice.

Kaynakça

• Akgeyik, T. (2007). Asgari Ücret Esnek Modelleme: Bölgesel Asgari Ücret Yaklaşımı. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
• Akgül, O. (2016). Türkiye’de asgari ücretin mahzurlu alanları ve öneriler. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 5(12), 96-127.
• Akgül, O., ve Bükey, A. M. (2020). Türkiye’de enflasyon ile asgari ücretler arasındaki ilişki ve ücret-fiyat sarmalı. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (78), 257–282.
• Altunöz, U. (2024). Türkiye’de Asgari ücretin Makroekonomik Belirleyicileri Üzerine Teorik ve Ampirik bir Analiz. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 8(35), 34-61.
• Aslan, G. (2019). Türkiye’de Asgari Ücretli Çalışan Sayısı ve Ücret Seviyelerinin Değişimi (2003-2017 Hanehalkı İşgücü Anketleri Veri Analizi). SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 9(1), 141-159.
• Birkalan, A. Ö., ve Bay, H. (2022). Bölgesel Asgari Ücret Varsayımı Altında Bölgelerin Kümeleme Analizi Yöntemleriyle Tespiti. Maliye Dergisi, Temmuz-Aralık, 183, 24-48.
• Bükey, A. M. (2022). Türkiye’de Ücret Politikaları ve Gelir Dağılımı Eşitsizliği İlişkisi. Alanya Akademik Bakış, 6(3), 3109-3128.
• Ceyhan, B., ve Ataay, A. (2017). Türkiye’de Asgari Ücret Düzeyi ve Bir Asgari Ücret Modeli Önerisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 58, 35-50.
• Çiçek, Ö. (2018). Türkiye’de Asgari Ücretin Vergi Dışı Bırakılmasının Tüketim Harcamaları Üzerine Etkisi. Fiscaoeconomia, 2(1), 20-47.
• Dincer, B., Özaslan, M., ve Satılmış, E. (1996). İllerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (1996). (Yayın No:2466), Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
• Dirimtekin, H. (1966). Ücret ve Asgari Ücret Meseleleri. Eskişehir: Eskişehir Đktisadi ve Ticari Đlimler Akademisi Yayınları No: 36/12.
• Eser, B. Y., ve Terzi, H. (2008). Türkiye’de Asgari Ücret: Sorunlar Öneriler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1), 129-143.
• Eşiyok, B. Ali. (2002). Kalkınmada Bölgesel Farklılıklar, Büyüme Kutupları ve Güney Doğu Anadolu Projesi (GAP) Tespitler ve Çözüm Önerileri. Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası.
• Foguel, M. N., Ramos, L., and Carneiro, F. (2001). The Impacts of the Minimum Wage on the Labor Market, Poverty and Fiscal Budget in Brazil. İPEA (Institute for Applied Economic Research), 839, 1–42. Erişim tarihi: 05.11.2024, https://repositorio.ipea.gov.br/bitstream/11058/2156/1/TD_839.pdf.
• ILO. (2016). Minimum Wage Policy Guide. Geneva: ILO.
• Infante, R. et al. (2003). Minimum Wage in Chile: An Example of The Potential and Limitations of This Policy Instrument. Geneva: International Labour Office Employment.
• Japan Institute for Labour and Training. (2014). Labor Situation in Japan and Its Analysis: General Overview 2013/2014. Tokyo: Japan Institute for Labour and Training. Erişim tarihi: 05.11.2024, http://www.jil.go.jp/english/lsj/general/2013-2014/all.pdf.
• Korkmaz, A. (2003). Çağdaş Gelişmeler Açısından Asgari Ücret. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Korkmaz, A. (2004). Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Türkiye’de Asgari Ücret: 1951-2003. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (7), 53-71.
• Kutal, M. (1969). Teorik Esasları ve Tatbikatı Bakımından Asgari Ücret. İstanbul: Sermet Matbaası, İstanbul Üniversitesi Yayınları.
• Kutal, M. (1985). Türk Mevzuatında Asgari Ücret Komisyonu ve Tespit Çalışmalarında Karşılaşılan Bazı Sorunlar. İktisat ve Maliye Dergisi, 32(3), 100-106.
• Kutal, M. (2007). Türkiye'de Asgari Ücretle İlgili Sorunlar. Journal of Social Policy Conferences, (53), 55-64.
• Küçük, M. S. (2016). Asgari Ücretin Tespit Yöntemleri Bağlamında Teorik Tartışmalar ve Bölgesel Asgari Ücret Uygulaması. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 24–34.
• Mutlu, S. (2005). Bölgesel Farklılaşmanın Nedenleri ve Türkiye Bağlamında Bölgesel Gelişme Stratejileri. Bölgesel Gelişme Stratejileri ve Akdeniz Ekonomisi içinde, ed.: Haluk Erlat, Ankara: TEK.
• Önsal, N. (2017). Endüstri İlişkileri Sözlüğü. Ankara: Türk Metal Sendikası Araştırma Merkezi.
• Sayın, A. K. (2019). ILO Normları Bakış Açısı ile Dünyada ve Türkiye’de Asgari Ücret Uygulamaları. Çalışma ve Toplum Dergisi, 3, 1877-1916.
• Sevinç, D. (2022). Türkiye’de asgari ücret ile enflasyon, bölgesel enflasyon, açlık ve yoksulluk sınırı arasındaki ilişki ve bölgesel asgari ücret. Maliye Çalışmaları Dergisi, (68), 107-131.
• T. C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. (2024). Yıllar İtibarıyla Net ve Brüt Asgari Ücretler, (Son Erişim Tarihi: 05.11.2024).
• Tamada, K. (2011). Analysis of the Determinants of Minimum Wages in Japan. Japan Labor Review, 8(2), 24–41.
• Taştan, H., ve Akar, M. (2013). Türkiye İmalat Sanayiinde Bölgesel ve Sektörel Ücret Eşitsizliği. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 63, 17-50.
• Tokgöz, E. (1976). Sanayileşmede Bölgesel Dengesizlikler ve Türkiye. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Yolvermez, B. (2020). Türkiye’de Asgari Ücret Sorunlarına İlişkin Bir Değerlendirme. Çalışma ve Toplum, 4(67), 2441-2462.
• Yücel, K. G. (2019). Avrupa Birliği ve Türkiye’de asgari ücret uygulamasının karşılaştırmalı değerlendirilmesi. Politik Ekonomik Kuram, 3(2), 338-364.