Bu makalede, Şevket Süreyya Aydemir'in düşüncesinin merkezinde yer alan “inkılâp” ve “millî kurtuluş hareketi” kavramları ele alınmaktadır. Şevket Süreyya Aydemir’in Türk düşünce tarihi içindeki önemi, esas itibarıyla, 1930’ların ilk yarısında geliştirdiği toplumsal-siyasî projeden kaynaklanmaktadır. Bu proje, aynı zamanda, Türk İnkılâbını ideolojileştirme yönündeki ilk teşebbüsü ifade etmektedir. Bunun yanında Aydemir, 1929 Dünya Buhranına kadar “liberal” sayılabilecek bir iktisat politikası izlenilen ve buhranla birlikte yeni arayışlara girilen Türkiye’de, devletçiliği, resmî görüşün dışında sistematik bir biçimde savunmuş ve o dönemde yapılan ciddî tartışmalara taraf olmuştur. Aydemir’in önerisi, nihayetinde bir kalkınma ideolojisi/modeli olarak değerlendirilebilir. Bu modelin özgünlüğü, ekonomik-toplumsal gelişmeyi, toplum içinde tezatlara, sınıfsal farklılaşmalara yol açmadan başarmayı amaçlamasıdır. Bu amaca yönelik en uygun yol devletçilik olarak görülmekte ve Türkiye’nin kapitalist olmayan bir yolda ve kapitalizmi atlayarak toplumsal gelişmeyi sağlaması hedeflenmektedir. Aydemir'in kapitalist olmayan, fakat sosyalist de olmayan kalkınma modeli, “üçüncü yol” nitelemesini ziyadesiyle hak etmektedir. Üçüncü yolun temel dayanakları, devletin toplumsal sınıfların dışında ve üzerinde tasarlanması ve yine sınıfsal niteliği olmayan, genel çıkarı en iyi bilen bir “aydın kadro”nun öncülüğünde kalkınmanın gerçekleştirilmesidir
İnkılâp Kadro İnkılâbın ideolojisi İnkılâbın nizâmı Milli Kurtuluş Hareketi
In this article, the concepts of “revolution” and “national liberation movement” which are at thecenter of Şevket Süreyya Aydemir's thought are discussed. The importance of Şevket Süreyya Aydemir in the history of Turkish thought is mainly derived from the social-political project he developed in the first half of the 1930s. This project also refers to the first attempt to ideologize the Turkish Revolution. Besides that, Aydemir, an economic policy that can be considered “liberal” until 1929 World Depression is followed and therefore the depression which along with Turkey entered into a new search, he advocate statism systematically outside officialopinion and became a party to serious debates at that time. Aydemir's proposal may ultimately be assessed as a development ideology/model. The specificity of this model is that it aims to achieve economic-social development without causing contradictions, class differences in society. The most appropriate way for this purpose is seen as statism and Turkey’s noncapitalist road and bypassing capitalism aims to promote social development. Aydemir’s noncapitalist, but non-socialist development model deserves the “third way” characterization. The main pillars of the third way are the design of the state outside and beyond social classes and the realization of development under the leadership of an “enlightened cadre kadro ” who does not have a class qualification and knows the general interest in the best way
Revolution Cadre ideology of Revolution order of Revolution national liberation movement
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 15 |