Bu çalışmada Türk kamu personel rejiminin en önemli sorununun Devlet Memurları Kanunu olduğu tespit edilmiş ve bu sorunun giderilmesine yönelik olarak yeni bir kamu personel kanunu önerilmiştir
Akgüner, T. (2001). Kamu personel yönetimi. Genişletilmiş dördüncü basım. Der Yayınları, İstanbul.
Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M.A. (2003). Türkiye’de idari reform hareketlerinin eleştirel bir tahlili. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), s.153-179.
Canman, D. (1985). Yirminci yılında Devlet Memurları Kanunu üzerine bir değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi, 18(2), s.3-26.
Devlet Personel Başkanlığı (2014). Kamu Personel Sisteminde Son 11 Yılda Öne Çıkan Düzenlemeler Sunumu. https://player.slideplayer.biz.tr/8/2392873/#, 20.12.2018
Durgun, G.B. (2017). Yürütme Fonksiyonu Bakımından Cumhurbaşkanlığı Sisteminin Analizi.
Cumhurbaşkanlığı Sistemi Ekseninde Yeni Türkiye’nin Siyasi, İdari ve Sosyolojik Kodları Paneli. Türkiye Uluslararası Siyasal ve Stratejik Araştırmalar Merkezi (TUSSAM). http://tussam.org/index.php/etkinlikler/panel/item/107-panelcumhurbaskanligi-sistemi-ekseninde-yeni-turkiye-nin-siyasi-idari-ve-sosyolojikkodlari.html, 08.05.2018
Ergun, T. (2004). Kamu yönetimi. Kuram, siyasa, uygulama. Birinci baskı. TODAİE Yayınları, Ankara.
Erkin, V. (1971). Personel rejimini geliştirme çabaları. Amme İdaresi Dergisi, 4(1), s.41-55. Gözübüyük, Ş. (1994). Yönetim hukuku. Gözden geçirilmiş yedinci bası. Turhan Kitabevi, Ankara.
Gözübüyük, Ş. ve Tutum, C. (1975). Yasa gücünde kararnameler. Amme İdaresi Dergisi, 8(1), s.3-7.
Güler, B.A. (2005). Kamu personeli. Sistem ve yönetim. Birinci baskı. İmge Kitabevi, Ankara.
İlal, E. (1966). Sınıflandırma ve Devlet Memurları Kanunu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 32(2-4), s.749-781.
Kahraman, M. (2012). Hükümet sistemi tartışmaları bağlamında başkanlık ya da yarı-başkanlık sistemlerinin Türkiye’de uygulanabilirliği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), s.431-457.
Kılınç, Z.A. (2015). Başkanlık sistemi ve güçlü tek parti hükümeti. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 1(2), s.12-24.
Öktem, M.K. (1992). Türk kamu personel yönetiminin gelişimi. Amme İdaresi Dergisi, 25(2), s.85-105.
Tortop, N. (2005). Kamu personel yönetimi (İnsan kaynakları yönetimi). Gözden geçirilmiş yedinci baskı. Yargı Yayınevi, Ankara.
Tutum, C. (1974). Devlet Memurları Kanununun genel bir eleştirisi. Amme İdaresi Dergisi, 7(4), s.52-72.
Uzun, C.D. (2017). Fesih tartışmaları ve Cumhurbaşkanı’nın TBMM seçimlerini yenilemesi. https://www.sabah.com.tr/yazarlar/perspektif/cem-duran-uzun/2017/04/01/fesihtartismalari-ve-cumhurbaskaninin-tbmm-secimlerini-yenilemesi, 09.05.2018
Yıldız, G. (2015). Devlet Memurları Kanununda liyakat ilkesi çerçevesinde istisnai memurluklar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yılmazöz, M. (2009). Türkiye’de kamu personel yönetimi sorunu. Maliye Dergisi, (157), s.293- 302.
1 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
2 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Genel Kadro ve Usulü Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
3 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Üst Kademe Kamu Yöneticileri ile Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Atama Usullerine Dair Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (1983). Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 13.12.1983, 18251 sayılı RG.
696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (2017). Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 24.12.2017, 30280 sayılı RG.
703 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (2018). Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 09.07.2018, 30473 sayılı RG.
PUBLIC OFFICERS LAW: UNFINISHED DISCUSSION FOR TURKISH PUBLIC PERSONNEL REGIME
In this study, it has been determined that the most important problem of the Turkish public personnel regime is the Public Officers Law and a new public personnel law has been proposed to solve this problem
Akgüner, T. (2001). Kamu personel yönetimi. Genişletilmiş dördüncü basım. Der Yayınları, İstanbul.
Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M.A. (2003). Türkiye’de idari reform hareketlerinin eleştirel bir tahlili. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2), s.153-179.
Canman, D. (1985). Yirminci yılında Devlet Memurları Kanunu üzerine bir değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi, 18(2), s.3-26.
Devlet Personel Başkanlığı (2014). Kamu Personel Sisteminde Son 11 Yılda Öne Çıkan Düzenlemeler Sunumu. https://player.slideplayer.biz.tr/8/2392873/#, 20.12.2018
Durgun, G.B. (2017). Yürütme Fonksiyonu Bakımından Cumhurbaşkanlığı Sisteminin Analizi.
Cumhurbaşkanlığı Sistemi Ekseninde Yeni Türkiye’nin Siyasi, İdari ve Sosyolojik Kodları Paneli. Türkiye Uluslararası Siyasal ve Stratejik Araştırmalar Merkezi (TUSSAM). http://tussam.org/index.php/etkinlikler/panel/item/107-panelcumhurbaskanligi-sistemi-ekseninde-yeni-turkiye-nin-siyasi-idari-ve-sosyolojikkodlari.html, 08.05.2018
Ergun, T. (2004). Kamu yönetimi. Kuram, siyasa, uygulama. Birinci baskı. TODAİE Yayınları, Ankara.
Erkin, V. (1971). Personel rejimini geliştirme çabaları. Amme İdaresi Dergisi, 4(1), s.41-55. Gözübüyük, Ş. (1994). Yönetim hukuku. Gözden geçirilmiş yedinci bası. Turhan Kitabevi, Ankara.
Gözübüyük, Ş. ve Tutum, C. (1975). Yasa gücünde kararnameler. Amme İdaresi Dergisi, 8(1), s.3-7.
Güler, B.A. (2005). Kamu personeli. Sistem ve yönetim. Birinci baskı. İmge Kitabevi, Ankara.
İlal, E. (1966). Sınıflandırma ve Devlet Memurları Kanunu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 32(2-4), s.749-781.
Kahraman, M. (2012). Hükümet sistemi tartışmaları bağlamında başkanlık ya da yarı-başkanlık sistemlerinin Türkiye’de uygulanabilirliği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), s.431-457.
Kılınç, Z.A. (2015). Başkanlık sistemi ve güçlü tek parti hükümeti. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi, 1(2), s.12-24.
Öktem, M.K. (1992). Türk kamu personel yönetiminin gelişimi. Amme İdaresi Dergisi, 25(2), s.85-105.
Tortop, N. (2005). Kamu personel yönetimi (İnsan kaynakları yönetimi). Gözden geçirilmiş yedinci baskı. Yargı Yayınevi, Ankara.
Tutum, C. (1974). Devlet Memurları Kanununun genel bir eleştirisi. Amme İdaresi Dergisi, 7(4), s.52-72.
Uzun, C.D. (2017). Fesih tartışmaları ve Cumhurbaşkanı’nın TBMM seçimlerini yenilemesi. https://www.sabah.com.tr/yazarlar/perspektif/cem-duran-uzun/2017/04/01/fesihtartismalari-ve-cumhurbaskaninin-tbmm-secimlerini-yenilemesi, 09.05.2018
Yıldız, G. (2015). Devlet Memurları Kanununda liyakat ilkesi çerçevesinde istisnai memurluklar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yılmazöz, M. (2009). Türkiye’de kamu personel yönetimi sorunu. Maliye Dergisi, (157), s.293- 302.
1 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
2 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Genel Kadro ve Usulü Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
3 no.lu Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi (2018). Üst Kademe Kamu Yöneticileri ile Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Atama Usullerine Dair Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, 10.07.2018, 30474 sayılı RG.
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (1983). Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 13.12.1983, 18251 sayılı RG.
696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (2017). Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 24.12.2017, 30280 sayılı RG.
703 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (2018). Anayasada Yapılan Değişikliklere Uyum Sağlanması Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 09.07.2018, 30473 sayılı RG.
Yıldız, G. (2019). Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 413-437.
AMA
Yıldız G. Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Ocak 2019;8(15):413-437.
Chicago
Yıldız, Günay. “Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma”. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8, sy. 15 (Ocak 2019): 413-37.
EndNote
Yıldız G (01 Ocak 2019) Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8 15 413–437.
IEEE
G. Yıldız, “Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 8, sy. 15, ss. 413–437, 2019.
ISNAD
Yıldız, Günay. “Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma”. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 8/15 (Ocak 2019), 413-437.
JAMA
Yıldız G. Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2019;8:413–437.
MLA
Yıldız, Günay. “Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma”. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 8, sy. 15, 2019, ss. 413-37.
Vancouver
Yıldız G. Devlet Memurları Kanunu: Türk Kamu Personel Rejimi İçin Bitmeyen Tartışma. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2019;8(15):413-37.