SOCIO-ECONOMIC CONTEXTUAL MARKET FOLKORE

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 3, 11 - 17, 30.11.2019

Fuzuli Bayat

Öz

Market folklore, one of
the few popular folklore studies is a verbal cultural product of various social
groups, religious groups and sex in terms of socio-economic and
political-cultural function. Markets are not just the places of economic needs,
but also the places of social and spiritual needs. Naturally, when we talk
about the market folklore the dialogue between the customer and the seller, the
information provided by the seller about the merchandise, the competition with
other vendors, informing the buyer, the short and clear poem pieces describing
the goods, etc. are intended. When we mean market, it should not just be
understood the place where the shopping is done. The markets are also the
places where the word exchanges are carried out, where social, economic and
political problems are expressed in an open or overlapping manner. On the other
hand, the peculiarity of market folklore is its own style of speech, style of
expression, impression of the form and the formation of the language of the
marketers.

The materials used in
the study were mainly collected in 2005-2006 years from the places such
as:  Hatay, Adıyaman, Osmaniye,
Gaziantep, Adana, Malatya, Mersin, Kahramanmarash etc.

Anahtar Kelimeler

market folklore, vendor, customer, socio-economic, political-cultural

SOSYO-EKONOMİK BAĞLAMLI PAZAR FOLKLORU

Öz

Çağdaş halkbilimin
az öğrenilmiş alanlarından biri olan Pazar folkloru sosyo-ekonomik ve
siyasi-kültürel fonksiyonu bakımından değişik sosyal tabakaların, dini
qrupların, cinslerin sözlü kültür ürünleridir. Pazar sadece ekonomik
ihtiyaçların giderildiği yer değil, aynı zamanda sosyal ve manevi ihtiyaçların
da tatmin edildiği yerlerdir. Doğal olarak Pazar folkloru dedikte müşteri ile
pazarcı arasında gerçekleşen diyalog, satıcının satdığı mal hakkındaki
bilgileri, diğer pazarcılarla ve supermarketlerel rakabeti, alıcını
bilgilendirmesi, malı tarif eden kısa ve anlaşılır şiir parçaları söylemesi vs.
göz önünde bulundurulur. Pazar dedikte, yalnız mal alış-verişinin
gerçekleştirildiği yer anlaşılmamalıdır. Şöyle ki, pazarlar aynı zamanda hem de
söz alış-verişinin hayata geçirildiği mekanlardır, sosyal, ekonomik, siyasi
problemlərin açık veya kapalı şekilde dile getirildiği yerlerdir. Diğer
taraftan Pazar folklorunun bir özelliği de onun kendine özgü konuşma üslubunun,
argosunun? deyim tarzının, ima şeklinin olması ve pazarcıların özel dilinin
şekillenmesidir.

Araştırmada
yararlanılan sözlü ürünler esasen 2005-2006-larda Hatay’dan, Adıyaman’dan,
Osmaniye’den, Gaziantep’ten, Adana’dan, Malatya’dan, Mersin’den,
Kahramanmaraş’tan vb. yerlerden derlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Pazar folkloru, satıcı, müşteri, sosyo-ekonomik, siyasi-kültürel

Kaynakça

• AÇA Mustafa (2018). “Kent folkloruna yöneliş ve Trabzon kent Kültüründe pazarcı folklorunun yeri”, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17 (1), s.95-112
• AKKUŞ Osman (2004). “Ahilik teşkilatlarına tarihsel bir perspektiften bakış”. Ahi Evran Üniversitesi 1. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 12-13 Ekim, Kırşehir, s.27-41
• ALABAY Nurettin (2010). “Geleneksel pazarlamadan yeni pazarlama yaklaşımlarına geçiş süreci”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (2), s.213-235
• AZERBAYCAN FOLKLORU ANTOLOGİYASI (2009) IV. Şeki Folkloru I cild. Tertib edenler: H.Ebdülhelimov, R.Gafarlı, O.Eliyev, V.Aslan. Bakı: Seda
• BİLECİK Fahrünnisa (2002). “Satıcı argosu”. Türk kültüründe argo. E.G.Naskali, G.Sağol (Ed.). Haarlem: Türkistan ve Azerbaycan Araştırma Merkezi (SOTA), s.123-127
• BİRKALAN Hande (2002). “Pazar konuşmaları: argoya halkbilimsel bir yaklaşım”. Türk kültüründe argo. E.G.Naskali, G.Sağol (Ed.). Haarlem: Türkistan ve Azerbaycan Araştırma Merkezi (SOTA), s.41-47
• CAFEROĞLU Ahmet (1952). “Erkilet çerçilerinin argosu ‘dilce”. İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 4 (4), s.334-344
• DOĞAN Nuh (2008). “Bir toplumsal katman olarak Samsun pazarcılarının dil edimleri üzerine toplumdilbilimsel inceleme”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (2), s.102-113
• EKİNCİ Yusuf (1991). Ahilik. Ankara: Sistem Ofset Baskı
• ERBAŞI Ali, ERSÖZ Süleyman (2011). “Ahilik ve 4c Pazarlama Karması İlişkisi: Tarihî Perspektiften Bakış”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi 59: 135-146
• GÜZEL Abdurrahman (2004). “Ahilik Sisteminde Sanat ve Ticaret Ahlakına Kısa Bir Bakış”. Ahi Evran Üniversitesi 1. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 12-13 Ekim, Kırşehir, 519-525
• KAYNARDAĞ Arslan (1984). “Tarihi değişen yönleri ve gizli diliyle İstanbul Bitpazarı/Bitpazarı’nın gizli dili ve argosu”. Folklor ve etnografya araştırmaları. İstanbul: Anadolu Sanat, s.267-283
• TAN Nail (1976). “Satıcı sözleri”. Türk Folklor Araştırmaları, 16 (321), s.7624-7627
• TAN Nail (1979). “Satıcı sözleri-II”. Sivas Folkloru, 78, s.7-8
• UYSAL Ahmet Edip (1968). “Street cries in Turkey”. The Journal of American Folklore, 81 (321), s.193- 215)