Dârü’l Elhân Halk Müziği Külliyatı. Çeviri – İnceleme – İşleme Kitabına Dair

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 1, 149 - 157, 31.05.2023

Ali Osman Öztürk

Öz

Salih Turhan ve Ahmet Feyzi türkü folkloru alanında yaptıkları yayın ve çalışmalarla temayüz etmiş iki değerli isimdir. Salih Turhan, sanatçı, koro yöneticisi ve repertuar gereksinimini karşılayacak yöre türkü seçki kitapları bakımından, Ahmet Feyzi ise Dârü‘l Elhân derlemeleri üzerine yaptığı çalışmalarla dikkati çekmektedirler (bkz. örn. Feyzi 2015). Bu yazıda, birlikte yayına hazırladıkları Dârü’l Elhân Külliyatı. Çeviri – İnceleme – İşleme. Başlıklı kitaba ilişkin değerlendirme ve görüşlere yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler

Türkü,, Dar'ül Elhan, derleme, notalama, işleme

Destekleyen Kurum

Yoktur.

Proje Numarası

Yoktur.

Teşekkür

Yoktur.

On the Book "Dârü'l Elhân Collectıon of Folk Musıc. Translatıon – Examınatıon – Processıng"

Öz

Salih Turhan and Ahmet Feyzi are two valuable names known for their publications and studies in the field of folklore. Salih Turhan is an artist, choir director and author of local selection folk song books that will meet the repertoire needs; Ahmet Feyzi, on the other hand, draws attention with his studies on the compilations of Dârü'l Elhân. In this article, evaluations and opinions about the book titled "Dârü'l Elhân Külliyatı. Translation - Analysis - Processing" prepared by these two authors for publication will be given.

Anahtar Kelimeler

folk song, Dar'ül Elhan, compilation, notation, interpretation

Proje Numarası

Yoktur.

Kaynakça

• ACIPAYAMLI, Orhan (1964). “Türkiye Folklorunda Türküler Bibliyografyası'', Antropoloji l (2), s. 105-121.
• ALTINGÖZ, İ. Halil (2017). Dârü’l Elhân (İstanbul Belediye Konservatuarı) 1926 Yılı Derlemelerinde Urfa Türküleri. Şanlıurfa: Şanlıurfa İli Kültür Eğitim Sanat ve Araştırma Vakfı Yayınları.
• ARSEVEN, Veysel (1969). Açıklamalı Türk Halk Müziği Kitap ve Makaleler Bibliyografyası. İstanbul.
• ARSUNAR, Ferruh (1937). Tunceli-Dersim Halk Türküleri ve Pentatonik. İstanbul: Elazığ Halkevi Neşriyatı: 6.
• ARSUNAR, Ferruh (1962). Gaziantep Folkloru. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• BAŞGÖZ, İlhan (2008). Türkü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• BARTÓK, Béla (1976). Turkish Musik from Asia Minor, Princeton: Princeton University Press. (Çev. için bkz. Küçük Asya’dan Türk Halk Musikisi. (çev. Bülent Aksoy), İstanbul: Pan Yayıncılık, 1991).
• BITTNER, Maximilian (1897). “Türkische Volkslieder nach Aufzeichnungen von Schahen Efendi Alan”, Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes XI, 1897, s. 357- 373.
• Dârü’l Elhân Külliyatı; Anadolu Şarkıları, Kitap: 1, 2, 3, 1926-1927 (1. Gezinin sonuçları); Kitap: 3, 4, 6, 7, 1927-1928 (2. Gezi); İstanbul Konservatuvarı Neşriyatı: Halk Türküleri, Kitap: 8, 9, 10, 11, 1929-1931 (3. Gezi); Anadolu Türkü ve Oyunları Halk Türküleri, Kitap: 13, 1929-1930 (4. Gezi).
• COŞKUN ELÇİ, Armağan (2017). “Kuruluşunun 100. Yılında Dâr’ül-Elhân’ın Türk Halk Müziğine Katkıları”, Millî Folklor, Y. 29, S. 115, s. 106-118.
• EBERHARD, Wolfram (1955): Minstrel Tales from Southeastern Turkey, Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
• ELÇİN, Şükrü (1976). “Türkiye‘de Halk Edebiyatı”, Türk Dünyası El Kitabı I. Ankara: TKAE Yayınları, s. 522-532.
• ERİM, Büşra (2019). “Dârü’l Elhân nota külliyatı Anadolu halk şarkıları 6 ve 7 numaralı defterlerin günümüz Türkçesine çeviri aktarımı”. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• FEYZİ, Ahmet (2015). “Darü’l Elhan’a Ait Anadolu Halk Şarkıları Defterlerinde Erzurum Türküleri (Erzurum Folk Songs in the Anatolian Folk Songs Notebooks of the Darü’l Elhan)”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, S. 54, s. 829-856.
• GIESE, Friedrich (1907). Materialien zur Kenntnis des Anatolischen Türkisch, Teil I, Erzählungen und Lieder aus dem Vilajet Qonjah, Halle und New York.
• HASAN, Hamdi (1987). Saray-Bosna Kütüphanelerindeki Türkçe Yazmalarda Türküler. Ankara: Kültür Bakanlığı.
• IŞIK, Ali (2022a). “Darülelhan Tarafından Derlenen Konya Türküleri-1”. Konya Merhaba Gazetesi, Akademik Sayfalar, C. 21, S. 10, 9 Mart 2022, s. 4-15.
• IŞIK, Ali (2022b). “Darülelhan Tarafından Derlenen Konya Türküleri-2”. Konya Merhaba Gazetesi, Akademik Sayfalar, C. 21, S. 11, 16 Mart 2022, s. 167-175.
• JACOB, Georg (1901). Die türkische Volksliteratur, Berlin.
• KARADENİZ, Bekir (1999). Kömür Gözlüm, Türküler. İstanbul: Özgür Yayınları.
• KARADENİZ, Bekir (2000). Ela Gözlüm, Türküler. 2. Baskı, İstanbul: Özgür Yayınları.
• KÚNOS, Ignacz (1888). “Türkische Volkslieder”, Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes II, s. 319-24;
• KÚNOS, Ignacz (1889). “Türkische Volkslieder”, Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes III, 1889, s. 69-76.
• KÚNOS, Ignacz (1890). “Türkische Volkslieder”, Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes IV, 1890, s. 35-42
• KÚNOS, Ignacz (1899). "Über die Volkspoesie der Osmanischen Türken", Radloff, Wilhelm: Proben der Volksliteratur der Türkischen Stämme, VIII. Teil, Mundarten der Osmanen. Gesammelt und übersetzt von Dr. I. Kúnos, Petersburg 1899, S. XXII vd.
• KÚNOS, Ignacz (1906). Ada-Kálei Török Népdalok, Budapeste.
• KÚNOS, Ignacz (1998). Türk Halk Türküleri. (yay. haz. Ali Osman Öztürk). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• MENZEL, Theodor (1925). “Die Türkische Literatur”, Kultur und Gegenwart, hrsg. von Paul Hinneberg, I. Teil, VII. Abteilung, 2. Abdruck, Leipzig-Berlin, s. 283-331.
• MİLLİ FOLKLOR ENSTİTÜSÜ: Türk Folklor ve Ethnografya Bibliyografyası, I, Ankara 1971; II, 1973; III, 1975 vd.
• ONGAN, Halit (1937). Niğde Halk Türküleri. Birinci Kitap, Niğde Halkevi Yayınlarından S. 2, Niğde.
• OZAN, Meral (2013). “Sessizliğe Bürünmüş Bir Değer: Adakale Halk Türküler[i]”, (yay. haz. İrfan Ünver Nasrattınoğlu), IV. Uluslararası Türk Kültürü Kurultayı 21-24 Mart 2013, Fethiye. Ankara: Pelin Ofset.
• ÖNDEŞ, Emrah (2019). “Dârülelhan Külliyâtı Anadolu halk şarkıları 5 no’lu defterin günümüz Türkçesine aktarılması ve incelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• ÖZBEK, Mehmet (1975): Folklor ve Edebiyat. İstanbul.
• ÖZDEK, Attila (2014). “TRT Türk Halk Müziği Notaları ve Bağlama Eğitimi”, Uluslararası Müzik ve Sahne Sanatları Sempozyumu Bildiriler Kitabı Zonguldak. (ed. İlker Kömürcü). Ankara: Buluş Tasarım ve Matbaacılık Hizmetleri, s. 179-191.
• ÖZTELLİ, Cahit (1983). Halk Türküleri Evlerinin Önü. 2. Baskı, İstanbul: Özgür Yayın-Dağıtım.
• ÖZTÜRK, Ali Osman (1990). “Alman Halk Türküsü Arşivi”. Milli Folklor, 7, s. 30-31.
• ÖZTÜRK, Ali Osman (1994). Das türkische Volkslied als sprachliches Kunstwerk, Studien zur Volksliedforschung, Bd. 15, Bern vd.: Peter Lang Verlag.
• ÖZTÜRK, Ali Osman (2017). “Türk Halk Türküsü Arşivi Projesi”. Türküyü Okumak. Türkü Yazıları II. İstanbul: Hiperyayın, s. 377-421.
• REINHARD, Kurt (1962). Türkische Musik. Berlin: Museum für Völkerkunde.
• REINHARD, Kurt ve Ursula Reinhard (1968). Auf der Fiedel mein, Volkslieder von der osttürkischen Schwarzmeerküste, Berlin: Museum für Völkerkunde.
• REİNHARD, Ursula (1965). Vor Seinen Häusern eıne Weide... Volksliedtexte aus der Südtürkei. Berlin: Museum für Völkerkunde.
• SAKAOĞLU, Saim (1985). “Derleme ile İlgili İlk Anketler, İlk Geziler ve Derleme Bibliyografyası'', Türk Folkloru Araştırmaları 1985/ 1, Ankara, s. 81-107.
• SARISÖZEN, Muzaffer (1941). Seçme Köy Türküleri. İstanbul.
• SARISÖZEN, Muzaffer (1952). Yurttan Sesler. Ankara.
• TANSES, Hamdi (1995). Beste ve Güfteleriyle Halk Türküleri. İstanbul: Say Yayınları.
• TANSES, Hamdi (2004-2005): Halk Türküleri, 5 cilt. İstanbul: Say Yayınları.
• TANSES, Hamdi (2005). Öyküleriyle Halk Türküleri. İstanbul: Say Yayınları.
• TURHAN, Salih (2003). Meşhur Olmuş Türkülerimiz, 2 cilt. İstanbul: Alfa Yayınları.
• TURHAN, Salih ve Ahmet Feyzi (2021). Dârü’l Elhân Külliyatı. Çeviri–İnceleme–İşleme. İstanbul: ST Prodüksiyon Ldt. Şti.
• UĞUR, Sait (1947). İçel Folkloru. Ankara: C.H.P. Halkevleri Yayımları.
• VIKÁR, László (ed.) (1962). Béla Bartók's Folk Music Research in Turkey, by A. Adnan Saygun, Budapest.
• YAKICI, Ali (2007). Halk Şiirinde Türkü. Tanım-Tasnif-İnceleme-Metin. Ankara: Akçağ Yayınları.
• YÖNETKEN, Halil Bedi (1966). Derleme Notları I. İstanbul.
• ZİYA GÖKALP (1973). Türkçülüğün Esasları. 10. Baskı, İstanbul: Varlık Yayınları.