Turkish Voters’ Political Participation Practices in New Media Environments

Yıl 2023, , 374 - 397, 31.12.2023

Gökhan Gürbüz , İdil Sayımer

https://doi.org/10.35235/uicd.1307134

Öz

The new media has begun to change the political communication methods as well as the ways of doing politics. The focus of these new methods is political participation, which is one of the main requirements of democracy. The intense use of new media environments enables the voters more active and effective than past and also highlights the phenomenon of democratic participation. Based on this idea, the main problematic of this research made it necessary to seek answers to some questions as: whether the way voters use the new media has an effect on democracy; the role of the new media in political participation, the role it plays in ensuring democracy, and whether the new media allows direct participation in decision-making processes. The research aims to reveal the role of the new media in the process of building direct democracy in Turkey, and to explore the participation of the voters in the political arena and how much they take part in the decision-making processes. For this purpose, data was collected from the voters in the level-1 regions of the Turkey Statistical Regional Units Classification through a field research. Survey technique was applied to 1057 people in total within the scope of the research. Within the framework of the findings obtained; It has been determined that the participants use the new media to follow the agenda, access news and political information. In addition, it was concluded that traditional ways of political participation were not preferred, and the new media was significantly important in the formation of the political interests, opinions, decisions and actions of the participants.

Anahtar Kelimeler

New Media, Political Participation, Democracy.

Türkiye’de Seçmenlerin Yeni Medya Ortamlarında Siyasal Katılım Pratikleri

Öz

Yeni medya, siyaset yapma biçimlerini değiştirdiği kadar siyasal iletişim yöntemlerini de değiştirmeye başlamıştır. Bu yeni yöntemlerin odak noktası, demokrasinin temel gereklerinden biri olan siyasal katılımdır. Özellikle yeni medyanın seçmenler tarafından yoğun bir biçimde kullanılması, siyasal katılıma olanak sağlamaktadır. Böylece seçmenler, politik süreçlerde daha etkin ve aktif olmaktadır. Bu düşünce ekseninde çalışmanın ana sorunsalı; seçmenlerin yeni medyayı kullanma biçimlerinin demokrasiye etkisinin olup olmadığı, siyasal katılımda yeni medyanın rolünün ne olduğu, demokrasiyi sağlamada nasıl bir görev üstlendiği ve yeni medyanın karar alma süreçlerinde doğrudan katılıma olanak tanıyıp tanımadığı üzerine kurulmuştur. Araştırma Türkiye’de doğrudan demokrasinin inşa edilmesi sürecinde yeni medyanın rolünü ortaya koyarak seçmenlerin politik alana katılımını ve karar alma süreçlerinde ne kadar yer aldıklarını keşfetmeyi amaçlamaktadır. Bu amaca yönelik olarak Türkiye İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması’nda (İBBS) düzey-1 bölgelerinde yer alan seçmenlerden alan araştırması ile veriler toplanmıştır. Araştırma kapsamında toplam 1057 kişiye anket tekniği uygulanmıştır. Elde edilen bulgular çerçevesinde; katılımcıların gündemi takip etmek, haberlere erişmek ve politik bilgiye ulaşmak amacıyla yeni medyayı kullandıkları tespit edilmiştir. Ayrıca geleneksel siyasal katılım yollarının tercih edilmediği, katılımcıların siyasal ilgilerinin, kanaatlerinin, kararlarının ve eylemlerinin oluşmasında yeni medyanın anlamlı düzeyde önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yeni Medya, Siyasal Katılım, Demokrasi.

Kaynakça

• Aktan, E. (2017). Sosyal medya ve siyasal katılım. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Alkan, H. (2018). Siyaset bilimine giriş. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi.
• Aziz, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri (12. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Balcı, Ş., & Sarıtaş, H. (2016). Facebook ve siyasal katılım: 2014 yerel seçimleri araştırması. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (37), s. 511-535.
• Calenda, D., & Meijer, A. (2009). Young people, the internet and political participation. Information, Communication & Society, 12(6), s. 879-898. doi:10.1080/13691180802158508
• Campbell, S. W., & Kwak, N. (2010). Mobile communication and civic life: Linking patterns of use to civic and political engagement. Journal of Communication, 60(3), s. 536-555. doi:10.1111/j.1460-2466.2010.01496.x
• Carpentier, N. (2011). Media and participation: A site of ideological-democratic struggle. Bristol: Intellect.
• Çağlar, N. (2011). 2007 genel seçimlerinde yerel medyada kadın adayın tmsili: Antalya ve Isparta örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Çaha, Ö., Toprak, M., & Dalmış, İ. (1996). Siyasal parti üyelerinde siyasal katılım düzeyi: Kırıkkale örneği. Yeni Türkiye Dergisi, 96(6), s. 205-247.
• Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2013). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Dursun, D. (2018). Siyaset ve birey: Siyasal katılma. D. Dursun, & M. Altunoğlu (Ed.), Siyaset bilimi (s. 90-121). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2671, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1637.
• Eriş, V., & Akıncı, A. (2019). 21. yüzyıl demokrasilerinde siyasal katılım: Türkiye örneği. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), s. 35-55.
• Gündoğmuş, B., Maruf, M., & Aksu, H. (2019). Sosyal medya kullanımının siyasal katılıma etkisinin Şırnak il örneğinde ölçülmesi. İktisadi ve İdari Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), s. 78-103.
• Gürbüz, G. (2022). Yeni medya ve siyasal iletişim bağlamında Türkiye'de siyasal katılımın demokratikleşme sürecine etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Hsieha, Y., & Lib, M.-H. (2014). Online political participation, civic talk, and media multiplexity: how Taiwanese citizens express political opinions on the Web. Information, Communication & Society, 17(1), s. 26-44.
• İşliyen, M. (2015). Siyasal katılım sürecinde sosyal medyanınrolü ve etkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (36 b.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kemp, S. (2023). Digital 2023: Turkey. Erişim tarihi: 03.03.2023 https://datareportal.com/reports/digital-2023-turkey.
• Kuş, E. (2012). Nicel-nitel araştırma teknikleri: Sosyal bilimlerde araştırma teknikleri nicel mi? Nitel mi? Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kutlu, A. (2018). Dönüşen medya çağında siyasal katılım: İstanbul’da yaşayan 18-22 yaş seçmen örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(3), s. 90-106. doi:10.17680/erciyesakademia.344691
• Küçük, O., & Koçak, M. C. (2019). İleri yaş grubu kişilerin internet kullanım alışkanlıkları: Trabzon örneği. Journal of International Social Research, 12(65), s. 1162-1168. doi: dx.doi.org/10.17719/jisr.2019.3525.
• Lindner, R., & Aichholzer, G. (2020). E-Democracy: Conceptual foundations and recent trends. I. K. L. Hennen (Ed.), European e-democracy in practise (s. 11-46). Springer Open.
• Loader, B. D., Vromen, A., & Xenos, M. A. (2015). Performing for the young networked citizen? Celebrity politics, social networking and the political engagement of young people. Media, Culture & Society, 38(3), s. 400–419. doi:10.1177/01634437156.
• Morozov, E. (2019). Twitter'dan sonra bir tarih kaldı mı? Sanal ağ yanılsaması. (M. Tekin, Çev.) İstanbul: Açılım Kitap.
• Neuman, W. L. (2016). Toplumsal araştırma yöntemleri nicel ve nitel Yaklaşımlar I-II (8.basım). (S. Özge, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
• O’Toole, T. (2014). Political engagement among ethnic minority young people. A. Mycock, & J. Tonge (Ed.), Beyond the youth citizenship commission: Young people and politics (s. 28-31). London: Political Studies Association.
• Özmen, Y. P. (2022). Dijital çağda siyasal katılım: Toplumsal hareketler ve siyasi partiler. Mülkiye Dergisi, 46(3), s. 767-793.
• Özsoy, D., Akbulut, E., Atılgan, S. S., & Muschert, G. (2020). Digital skills and political participation in northeast Anatolia, Turkey. First Monday, 25(7). doi:https://doi.org/10.5210/fm.v25i7.10854
• Shephard, M. P., Quinlan, S., Tagg, S., & Paterson, L. (2014). Engaging the brain as well as the heart: Political literacy and social media platforms. A. Mycock, & J. Tonge (Ed.), Beyond the youth citizenship commission: Young people and politics (s. 37-41). London: Political Studies Association.
• Svensson, J. (2011). Power and participation in digital late modernity: Towards a network logic. E. Tambouris, A. Macintosh, & H. De Bruijn (Ed.), Electronic Participation (s. 109-120). Delft, Netherlands: Springer.
• Şeker, M., & Gölcü, A. (2020). Sosyal medya ve katılımcı demokrasi. H. Hülür, & C. Yaşın (Ed.), Yeni medya, toplum ve siyasal iletişim (s. 85-98). Ankara: Ütopya.
• Topbaş, H. (2010). David Easton’un siyasal sistem kuramı bağlamında siyasal katılma: Erzurum seçmeni üzerine bir araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 30, s. 81-111.
• Törenli, N., & Kıyan, Z. (2020). Yeni medyalara endeksli bir siyaset tarzı olarak e-katılım: Tanımlar ve tartışmalar. H. Hülür, & C. Yaşın (Ed.), Yeni medya, toplum ve siyasal iletişim (s. 207-224). Ankara: Ütopya.
• Tüfekçi, Z., & Wilson, C. (2012). Social media and the decision to participate in political protest: Observations from Tahrir Square. Journal of Communication, 62(2), s. 363–379. doi:10.1111/j.1460-2466.2012.01629.x
• TÜİK. (2005). İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması. Erişim tarihi: 07.12.2022, https://biruni.tuik.gov.tr/DIESS/SiniflamaSurumDetayAction.do?surumId=164&turId=7&turAdi=%205.%20Co%C4%9Frafi%20S%C4%B1n%C4%B1flamalar.
• Varlık, F. (2022). Sosyal medyanın siyasal katılım davranışına etkisi: X, Y ve Z kuşakları üzerine bir inceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Yaşar, İ. H. (2020). Sosyal medya kullanımının siyasal etkinlik, katılım ve ilgi üzerine etkisi: Siyasal kimlikler üzerinde bir inceleme. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Zúñiga, H., Jung, N., & Valenzuela, S. (2012). Social media use for news and individuals’ social capital, civic engagement and political participation. Journal of Computer-Mediated Communication, 17(3), s. 319–336.