Examining Humanitarian Values and Levels of Child Love of Teacher Candidates

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 281 - 304, 24.12.2018

Gül Kadan , Rıdvan Küçükali

https://doi.org/10.35235/uicd.464979

Cited By: 3

Öz

Values
are important elements in human life. With the values that can be taught from
an early age, a healthy continuation of a society can be ensured. Teachers have
great implications for shaping the future of a society. Based on these
thoughts, it was aimed to determine whether teacher candidates’ human values
and levels of child love differ according to some sociodemographic variables
and to determine whether there is a significant relationship between human
values and levels of child love. Correlational model of quantitative research
methods were used in the research. “General Information Form”, “Humanitarian
Values Scale” and “Barnett Children’s Love Scale” were collected in a survey
conducted with 250 students who voluntarily participated in the research from
Erzurum Ataturk University Faculty of literature. Whether the data showed
normal distribution were examined with Kolmogorov Smirnov test result and
Kurtosis and Skewness values. It was determined that the data did not show
normal distribution. Kruskal Wallis test, Mann Whitney U test and Spearman
Correlation analysis were used to analyze the data. As a result of the research
it was found that 78% of the teacher candidates were female, 22% were male,
48,8% were in the 21-23 age group, 48,8% of them 2^nd. Class, 60,4%
of the teacher candidates of mothers and 34,8% of the fathers have a primarily
school graduates, 33,2% had four or more siblings. In the research it was found
there were significant differences between the teacher candidates in terms of
gender, age, class level, mother’s education level, number of siblings,
preference of department and humanitarian value scale, and teacher candidates
in terms of gender, mother’s education level and child loving scale. At the
same time, a significant relationship was found between the humanitarian scale,
and the child loving scale. According to the results obtained, it can be
suggested that the parents should be interested in giving their values to their
children from very young age.

Anahtar Kelimeler

Value, Human Value, Child Love, Teacher

Öğretmen Adaylarının İnsani Değerler ve Çocuk Sevme Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Değerler
insan yaşamında oldukça önemli olan unsurlardır. Erken yaşlardan itibaren
öğretilebilecek değerler ile bir toplumun sağlıklı devamı sağlanabilecektir.
Öğretmenler ise bir toplumun geleceğini şekillendirmede büyük etkilere
sahiptir. Bu düşünceden hareketle araştırmada öğretmen adaylarının insani
değerler ile çocuk sevme düzeylerinin birtakım sosyodemografik değişkenlere
göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek ve insani değerler ile çocuk
sevme düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını saptamak
amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden korelasyonel modeli
kullanılmıştır. Erzurum Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nden gönüllü
olarak araştırmaya katılmayı kabul eden 250 öğrenciyle gerçekleştirilen
araştırmada veriler “Genel Bilgi Formu”, “İnsani Değerler Ölçeği” ve “Barnett
Çocuk Sevme Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırmada verilerin normal dağılım
gösterip göstermediği, Kolmogorov- Smirnov test sonucu ve Kurtosis ile Skewness
değerleri ile incelenmiştir. Verilerin normal dağılım göstermediği
belirlenmiştir. Verilerin analizinde Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi
ve Spearman Korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğretmen
adaylarının %78’inin kadın, %22’sinin erkek, %48,8’inin 21-23 yaş grubunda,
%48,8’inin 2. Sınıfta olduğu, öğretmen adaylarının %60,4’ünün annesinin,
%34,8’inin babasının ilkokul mezunu olduğu, %33,2’sinin dört ve üzeri kardeşe
sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmada öğretmen adaylarının cinsiyet, yaş,
sınıf düzeyi, anne öğrenim düzeyi, kardeş sayısı, bölüme gelme tercihleri ile
insani değerler ölçeği alt boyutlarında, cinsiyet, anne öğrenim düzeyi ile
çocuk sevme düzeyleri arasında anlamlı farklılıkların olduğu, insani değerler
ölçeği alt boyutlarından dostluk alt boyutu ile çocuk sevme düzeyi arasında
pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Elde edilen sonuçlara
göre ebeveynlerin çok küçük yaşlardan itibaren çocuklarıyla değerleri verecek
şekilde ilgilenmeleri önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

İnsani Değerler, Çocuk, Çocuk Sevme, Öğretmen

Kaynakça

• Aktepe, V. ve Yel, S. (2009). İlköğretim Öğretmenlerinin Değer Yargılarının Betimlenmesi: Kırşehir İli Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 607-622.
• Arslan, E., Pınarcık, Ö., Ergin, B. ve Kaynak, K.B. (2013). Okul Öncesi Öğretmenleri ve Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Çocuk Sevme Tutumlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. 2ndWorld Conference on Educational and Instructional Studies,Antalya, 7-9 November.
• Aslan, S. (2017). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Eğitimleri ile Yardımseverlik Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 163-175.
• Aydın, M.Z. (2010). Okulda Değerler Eğitimi. Eğitime Bakış, 6(18), 16-19.
• Baykoç, N. (2006). Hastanede Çocuk ve Genç. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Bee, H. ve Boyd, D. (2009). Çocuk Gelişim Psikolojisi. O. Gündüz (Çev.) İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Brown, N.,Moreheadü P., Julia, B. ve Smith, J.B. (2008). But I Love Children: Changing Elementary Teacher Candidates Conceptions of the Qualities of Effective Teachers. Teacher Education Quarterly, 35(1),169-183
• Brownlee, J.L.,Scholes, L., Walker, S. ve Johansson, E. (2016). Critical Values Education in the Early Years: Alignment of Teachers’ Personal Epistemologies and Practices for Active Citizenship. Teaching and Teacher Education, 56, 261-273
• Burger, J.M. (2016). Kişilik. İ.D. Erguvan-Sağıroğlu (Çev.) İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). “Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Cooper, D. (2014). Character Education: A Study of an Elementary School Leadership Academy. Unpublished Doctoral Thesis, Washington University, USA.
• Cottone, E.A.,Mashburn, A. ve Rimm-Kaufman, S.E. (2008). Relationships Between Teachers and Preschoolers Who are at Risk: Contribution of Children’s Language Skills, Temperamentally Based Attributes and Gender. Early Education and Development, 19(4), 600-621.
• Çalışkur, E.A. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Değerleri ile Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Çalışkur, A., Demirhan, A. ve Bozkurt, S. (2012). Değerlerin Belirli Meslek Alanları ve Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 219-236.
• Dereli, E. ve Aypay, A. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri ve İşbirliği Yapma Karakterlerinin İnsani Değerlerini Yordaması ve Bu Özelliklerinin İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1249-1270.
• Dereli- İman, E. (2014). Değerler Eğitimi Programın 5- 6 Yaş Çocuklarının Sosyal Gelişimine Etkisi: Sosyal Beceri, Psikososyal Gelişim ve Sosyal Problem Çözme Becerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(1), 249-268.
• Dilmaç, B. (2007). Bir Grup Fen Lisesi Öğrencisine Verilen İnsani Değerler Eğitiminin İnsani Değerler Ölçeği ile Sınanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Duyan, V. ve Gelbal, S. (2008). Barnett Çocuk Sevme Ölçeğinin Türkçeye Uyarlama Çalışması. Eğitim ve Bilim, 33(148), 40-48.
• Fazlıoğlu, Y. (2017). Sosyal Gelişim. N. Aral & T. Duman (Ed.). Eğitim Psikolojisi İçinde (s. 154-176). Ankara: Pegem Akademi.
• Gelbal, S. ve Duyan, V. (2010). İlköğretim Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Durumlarına Etki Eden Değişkenlerin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 127-137.
• Hill, B.V. (2004). Values Education in Schools: Issues and Challanges. Primary& Middle Years Educator, 2(2), 20-27.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2017). Benlik, Aile ve İnsan Gelişimi: Kültürel Psikolojide Kuram ve Uygulamalar. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• Kaynak, K.B., Ergin, B., Arslan, E. ve Pınarcık, Ö. (2015). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Benlik Saygıları ile Çocuk Sevmeleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 14(1), 86-96.
• Keskin, U. ve Sağlam, H.İ. (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının İnsani Değerlere Sahip Olma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 81-101.
• Myers, S.S. (2009). Examining Associations Between Effectfull Control and Teacher-Child Relationships in Relation to Head Start Children’s Socioemotional Adjustment. Early Educationand Development, 20(5), 756-774.
• Öngider, N. (2013). Anne-Baba ile Okul Öncesi Çocuk Arasındaki İlişki. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5(4), 420-440.
• Özabacı, N., Mutlu, T., Çavdar, D. ve Aybek, E.C. (2016). Gençlerin Ahlak ve Duygusal Zeka Gelişiminde Ebeveyn Rolüne Yönelik Toplumsal Cinsiyet Farklılıkları. Journal of Human Sciences, 13(2), 2598.
• Özyürek, A. ve Tezel-Şahin, F. (2005). 5-6 Yaş Grubunda Çocuğu Olan Ebeveynlerin Tutumlarının İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 19-34.
• Rahoyu, B.L., Putu, L.A., Ketut, S.I ve Santosa, M.H. (2017).How Consistent is Teachers’ Planning, Implementation and Assessment in Character Education? SHS Web of Conferences, GC-TALE, 42, 1-6.
• Schafer, M. P. (2012). Determining Methods for Teaching Character Education in Elementary Schools. Unpublished Doctoral Thesis, Northcentral University, Arizona.
• Sezer, A., Çoban, O. ve Akşit, İ. (2017). Öğretmenlerin Sorumluluk Değeri Algılarının İncelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 122-144.
• Spilt, J.L.,Koomen, H.M.Y. ve Thijs, J.T. (2011). Teacher Wellbeing: The Importance of Teacher-Student Relationships. Educational Psychol Rev, 23, 457-477.
• Şahin, D.ve Anlıak, Ş. (2008). Okul Öncesi Çocuklarının Öğretmenleriyle Kurdukları İlişkileri Algılama Biçimleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 7(14), 215-230.
• Şahin, İ., Şahin-Fırat, N., Zoraloğlu, Y.R. ve Açıkgöz, K. (2009). Üniversite Öğrencilerin Sorunları. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(4), 1435-1449.
• Şahin- Fırat, N. ve Açıkgöz, K. (2012). Bazı Değişkenler Açısından Öğretmenlerin Değer Sistemleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 422-435.
• Tillman, D. (2014). 8-14 Yaş Grubu Öğrencileri İçin Yaşayan Değerler Eğitimi Etkinlikleri. V. Aktepe (Çev.) Konya: Eğitim Yayınevi.
• Turan, S. ve Aktaş, D. (2008). Okul Hayatında Var Olan ve Olması Düşünülen Sosyal Değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 227-259.
• Uğurlu, T.C: (2013). Öğretmenlerin İletişim Becerisi ve Empatik Eğilim Davranışlarının Çocuk Sevme Düzeyleri Üzerine Etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(2), 51-61.
• Yağmurlu, B., Çıtak, B., Dost, A. ve Leyendecker, B. (2009). Türk Annelerin Çocuk Sosyalleştirme Hedeflerinde Eğitime Bağlı Olarak Gözlemlenen Farklılıklar. Türk Psikoloji Dergisi, 24(63), 1-15.
• Yaka, Ş., Yalçın, D. ve Denizli, E. (2016). Okul Öncesi Eğitimde Verilecek Öncelikli Değerlere İlişkin Veli Görüşleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 12(28), 169-192.
• Yavuzer, H. (2001). Ana-Baba ve Çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yavuzer, H. (2006). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yazıcı, A. ve Yazıcı, S. (2015). Saygı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Turkish Studies, 10(14), 769-780.
• Yiğit, R. ve Dilmaç, B. (2011). Ortaöğretimde Öğrencilerin Sahip Oldukları İnsani Değerler ile Akademik Erteleme Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 159-178.