Türkiye’den Avrupa’ya yönelik 1960’lardaki işçi göçünü takip eden dönemde yurtdışında ortaya çıkmaya başlayan ve özellikle 1980 darbesinin ardından siyasi göç hareketiyle ivme kazanan bir ulusaşırı sivil toplum hareketliliğinden söz etmek mümkündür. Son 20 yılda devletin yurtdışında yaşayan vatandaşlarına yönelik yaklaşımının değişimi ve yeni kurumsal yapılarla birlikte devlet-göçmen sivil toplumu ekseninde önemli farklılaşmalar yaşanmıştır. Bu çalışma, devlet ve göçmen toplulukların ulusaşırı alana dair uygulamalarının birbirini etkileyen süreçler olduğunu ortaya koyar. Türkiye’deki siyasi ortamdan etkilenen sivil toplum alanı; ideolojik, dini, siyasi ayrışmalar temelinde şekillenirken, son yıllarda devletin yurtdışında resmi olmayan lobi yaratma ve onu güçlendirme politikaları bu ayrışmaları derinleştirmektedir.
Göçmenler Sivil Toplum Yurtdışı Vatandaş Politikaları Devlet-Toplum İlişkileri Ulusaşırı Hareketler
Turkish transnational civil society movement has started to emerge following the Gastarbeiter movement in the 1960s, and has accelerated following the 1980 coup and the political asylum mobility in its aftermath. Over the past two decades, there have been significant changes in the axis of state-emigrant civil society relations, particularly as a result of the state’s changing approach to its citizens living abroad and the newly formulated institutional structures. This study reveals that the transnational practices of the state and emigrant communities are processes that affect each other. The divisions along the lines of ideological, religious and political membership within the civil society deepens with the governments’ objective of creating and strengthening the informal lobby in the recent years.
Emigrants Civil Society Emigrant Engagement Policies State-Society Relations Transnational Movements
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |