Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÖRGÜTSEL DIŞLANMA: BİR ÖLÇEK UYARLAMA ÇALIŞMASI

Yıl 2020, , 51 - 60, 20.06.2020
https://doi.org/10.29131/uiibd.736413

Öz

Bu çalışmanın amacı, Ferris vd. (2008) tarafından geliştirilen Örgütsel Dışlanma Ölçeği’nin, Türkçe’ye geçerlilik ve güvenilirliğinin yapılmasıdır. Çalışma örneklemi iki farklı gruptan oluşmaktadır (n=669, n=427). Yapılan analizler neticesinde, orijinal ölçek ile uyumlu bir şekilde tek faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Ölçek güvenirlikleri sonucunda ise Cronbach Alpha katsayısı, birinci örneklem grubu için ,942; ikinci örneklem grubu için ,937 olarak bulgulanmıştır. Çalışma sonucunda, ölçeğin, örgütsel dışlanma algısının ölçülmesinde geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu ve Türk toplumunda farklı sektörler için uygulanabilir olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Brislin, R. W., Lonnerwalter J., & Thorndike R. M. (1973). Cross-cultural research methods, New York, John Wiley-SonsPub.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Chung, Y. W. (2015). The mediating effects of organizational conflict on the relationships between workplace ostracism with in-role behavior and organizational citizenship behavior. International Journal of Conflict Management, 26(4), 366-385.
  • Çalışkan A., Turunç Ö. ve Akkoç İ. (2014). How does organisational culture affect the innovative behaviours? The mediating role of perceived insider status. International Journal of Innovation and Learning, 16(2), 151-172., doi: 10.1504/IJIL.2014.064364
  • Ferris, D. L., Brown, D. J., Berry, J., & Lian, H. (2008). The development and validation of the Workplace Ostracism Scale. Journal of Applied Psychology, 93, 1348–1366.
  • Fiset, J., Al Hajj, R., & Vongas, J. G. (2017). Workplace ostracism seen through the lens of power. Frontiers in Psychology, 8(1528), 1-19.
  • Fox, S., & Stallworth, L. E. (2005). Racial/ethnic bullying: Exploring links between bullying and racism in the US workplace. Journal of Vocational Behavior, 66, 438–456.
  • Gorsalkorale, K., & Williams, K. D. (2007). The KKK won’t let me play: Ostracism even by a despised outgroup hurts. European Journal of Social Psychology, 37, 1176-1186.
  • Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J., ve Anderson, R. E. (2010). multivariate data analysis. Seventh Edition, Prentice Hall.
  • Halis, M. ve Demirel, Y. (2016). Sosyal desteğin örgütsel soyutlama (dışlanma) üzerine etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 318-335.
  • Hawkley, L. C., Williams, K. D., & Cacioppo, J. T. (2011). Responses to ostracism across childhood. Social, Cognitive and Affective Neuroscience, 6, 234-243.
  • Hitlan, R. T. ve Noel, J. (2009). The influence of workplace exclusion and personality on counterproductive work behaviours: An interactionist perspective. European Journal of Work and Organizational Psychology, 18(4), 477-502.
  • Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Asil Yayın Dağıtım.
  • Leung, A. S. M., Wu, L. Z., Chen, Y. Y. & Young, M. N. (2011). The impact of workplace ostracism in service organizations. International Journal of Hospitality Management, 30(4), 836-844.
  • Meyers, L.S., Gamst, G. C. & Guarino, C. (2005). Applied multivariate research: Design and interpretation, SAGE Publications. ISBN-13: 978-1412904124.
  • Mlika, M., Khelil, M. B., & Salem, N. H. (2017). Organizational Ostracism: A potential framework in order to deal with it. Safety and Health at Work, 8, 398- 401.
  • Nunnaly, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
  • Ocak, M. (2020). Amos İle Adım Adım Yapısal Eşitlik Uygulamaları, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Prinstein, M. J., & Aikins, J. W. (2004). Cognitive moderators of the longitudinal association between peer rejection and adolescent depressive symptoms. Journal of Abnormal Child Psychology, 32(2), 147-158.
  • Ramsey, A. T. & Jones, E. E. (2016). Minding the Interpersonal Gap: Mindfulness-based Interventions in the Prevention of Ostracism. National Institues Healty Public Access, 31, 24-34.
  • Robinson, S. L., O’Reilly, J. & Wang, W. (2013). Invisible At Work An Integrated Model Of Workplace Ostracism. Journal of Management, 39(1), 203-231.
  • Sekaran, U. (1992). Research methods for business. Canada: John Wiley ve Sons, Inc.
  • Twenge, J. M., Catanese, K. R., & Baumeister, R. F. (2002). Social exclusion causes self-defeating behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 83, 606-615.
  • Williams, K. D. (2007). Ostracism. Annual Review of Psychology, 58, 425–452.
  • Williams, K. D., Cheung, C.K.T., ve Choi, W. (2000). Cyber ostracism: Effects of being ignored over the internet. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 748-762.
  • Yang, J. (2012). Workplace Ostracism And Performance Related Outcomes: A Process Model İncorporating Social İnfluence And Social İdentity Theories. Unpublishen Doktoral‟s Thesis, State Universtiy of New York, USA.
  • Zhao, H., Peng, Z., & Sheard, G.(2013). Workplace ostracism and hospitality employees’ counterproductive work behaviors: The joint moderating effects of proactive personality and political skill. International Journal of Hospitality Management, 33, 219-227.

ORGANIZATIONAL OSTRACISM: A STUDY OF SCALE ADAPTATION

Yıl 2020, , 51 - 60, 20.06.2020
https://doi.org/10.29131/uiibd.736413

Öz

The purpose of this study is the validity and reliability of the Organizational Ostracism Scale developed by Ferris et al. (2008) in Turkish adaptation. The study sample consists of two different groups (n = 669, n = 427). As a result of the analyzes, it was found that the scale had a single factor structure in accordance with the original factor structure. As a result of the reliability of the scale, Cronbach Alpha coefficient for the whole scale was ,942 for the first sample group and ,937 for the second sample group. The results obtained showed that the scale can be used as a valid and reliable scale to measure the perception of organizational ostracism in different sectors in Turkey.

Kaynakça

  • Brislin, R. W., Lonnerwalter J., & Thorndike R. M. (1973). Cross-cultural research methods, New York, John Wiley-SonsPub.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Chung, Y. W. (2015). The mediating effects of organizational conflict on the relationships between workplace ostracism with in-role behavior and organizational citizenship behavior. International Journal of Conflict Management, 26(4), 366-385.
  • Çalışkan A., Turunç Ö. ve Akkoç İ. (2014). How does organisational culture affect the innovative behaviours? The mediating role of perceived insider status. International Journal of Innovation and Learning, 16(2), 151-172., doi: 10.1504/IJIL.2014.064364
  • Ferris, D. L., Brown, D. J., Berry, J., & Lian, H. (2008). The development and validation of the Workplace Ostracism Scale. Journal of Applied Psychology, 93, 1348–1366.
  • Fiset, J., Al Hajj, R., & Vongas, J. G. (2017). Workplace ostracism seen through the lens of power. Frontiers in Psychology, 8(1528), 1-19.
  • Fox, S., & Stallworth, L. E. (2005). Racial/ethnic bullying: Exploring links between bullying and racism in the US workplace. Journal of Vocational Behavior, 66, 438–456.
  • Gorsalkorale, K., & Williams, K. D. (2007). The KKK won’t let me play: Ostracism even by a despised outgroup hurts. European Journal of Social Psychology, 37, 1176-1186.
  • Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J., ve Anderson, R. E. (2010). multivariate data analysis. Seventh Edition, Prentice Hall.
  • Halis, M. ve Demirel, Y. (2016). Sosyal desteğin örgütsel soyutlama (dışlanma) üzerine etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 318-335.
  • Hawkley, L. C., Williams, K. D., & Cacioppo, J. T. (2011). Responses to ostracism across childhood. Social, Cognitive and Affective Neuroscience, 6, 234-243.
  • Hitlan, R. T. ve Noel, J. (2009). The influence of workplace exclusion and personality on counterproductive work behaviours: An interactionist perspective. European Journal of Work and Organizational Psychology, 18(4), 477-502.
  • Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Asil Yayın Dağıtım.
  • Leung, A. S. M., Wu, L. Z., Chen, Y. Y. & Young, M. N. (2011). The impact of workplace ostracism in service organizations. International Journal of Hospitality Management, 30(4), 836-844.
  • Meyers, L.S., Gamst, G. C. & Guarino, C. (2005). Applied multivariate research: Design and interpretation, SAGE Publications. ISBN-13: 978-1412904124.
  • Mlika, M., Khelil, M. B., & Salem, N. H. (2017). Organizational Ostracism: A potential framework in order to deal with it. Safety and Health at Work, 8, 398- 401.
  • Nunnaly, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
  • Ocak, M. (2020). Amos İle Adım Adım Yapısal Eşitlik Uygulamaları, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Prinstein, M. J., & Aikins, J. W. (2004). Cognitive moderators of the longitudinal association between peer rejection and adolescent depressive symptoms. Journal of Abnormal Child Psychology, 32(2), 147-158.
  • Ramsey, A. T. & Jones, E. E. (2016). Minding the Interpersonal Gap: Mindfulness-based Interventions in the Prevention of Ostracism. National Institues Healty Public Access, 31, 24-34.
  • Robinson, S. L., O’Reilly, J. & Wang, W. (2013). Invisible At Work An Integrated Model Of Workplace Ostracism. Journal of Management, 39(1), 203-231.
  • Sekaran, U. (1992). Research methods for business. Canada: John Wiley ve Sons, Inc.
  • Twenge, J. M., Catanese, K. R., & Baumeister, R. F. (2002). Social exclusion causes self-defeating behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 83, 606-615.
  • Williams, K. D. (2007). Ostracism. Annual Review of Psychology, 58, 425–452.
  • Williams, K. D., Cheung, C.K.T., ve Choi, W. (2000). Cyber ostracism: Effects of being ignored over the internet. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 748-762.
  • Yang, J. (2012). Workplace Ostracism And Performance Related Outcomes: A Process Model İncorporating Social İnfluence And Social İdentity Theories. Unpublishen Doktoral‟s Thesis, State Universtiy of New York, USA.
  • Zhao, H., Peng, Z., & Sheard, G.(2013). Workplace ostracism and hospitality employees’ counterproductive work behaviors: The joint moderating effects of proactive personality and political skill. International Journal of Hospitality Management, 33, 219-227.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdullah Çalışkan 0000-0001-5746-8550

Nazmiye Ülkü Pekkan 0000-0001-7298-0552

Yayımlanma Tarihi 20 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 12 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 31 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Çalışkan, A., & Pekkan, N. Ü. (2020). ÖRGÜTSEL DIŞLANMA: BİR ÖLÇEK UYARLAMA ÇALIŞMASI. Uluslararası İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 6(1), 51-60. https://doi.org/10.29131/uiibd.736413

Cited By






Openness Toward Organizational Change: A Scale Development Study
Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.1069524



ARAŞTIRMA VE YAYIN ETİĞİNE İLİŞKİN DERGİ POLİTİKAMIZ

Etik Kurul izni gerektiren çalışmalar (anket ya da ölçek uygulamayı gerektiren, görüşme ve gözlem içeren; doküman, resim, anket vb. diğerleri tarafından geliştirilen ve kullanım izni gerektiren çalışmalar) için etik kurullardan ya da komisyonlardan gerekli izinlerin araştırma yapılmadan önce alınmış olması, bunların makale içeriğinde belirtilmesi ya da ek olarak sunulması gerekmektedir. Bu izinlerin olmaması durumunda yayın ön inceleme safhasında yazara iade edilir.  

Diğer yandan, Araştırma Makalelerinde verisi 2020 yılından önce toplanmış makaleler için ETİK KURUL İZNİ istenmemektedir. Ancak yine bu makalelerde de yöntem kısmında verilerin toplanma tarihlerine ilişkin bilgilere yer verilmesi gerekmektedir.

Hakem değerlendirmelerinde olan araştırmalara ilişkin ham verilerin hakemler tarafından talep edildiğinde sunulması şarttır. Verilerin makalenin yayımı sonrasında da gerektiğinde sağlanması zorunludur. 

MAKALE BENZERLİK RAPORU VE BENZERLİK ORANI HAKKINDA DERGİ POLİTİKAMIZ


Aday makaleler akademik intihal engelleme programından (Örneğin: Turnitin, Ithenticate, intihal.net vb.) alınmış orijinallik raporu ile birlikte gönderilmelidir. Bu oran %20'ye kadar kabul edilmektedir. %20'nin üzerinde benzerlik oranı olan çalışmalar ön kontrol aşamasında iade edilecektir.

ISSN: 2149 - 5823