Levantenler, Doğu ve Batı arasındaki sınırları temsil eden, kültürel olarak melez bir topluluk olarak ortaya çıkmıştır. Hem Osmanlı toplumu hem de Avrupalılar tarafından tam anlamıyla bir gruba ait görülmeyen bu topluluk, siyasi, ekonomik ve kültürel bağlamda sürekli olarak müzakere edilen bir kimlik inşa etmiştir. Levanten topluluklarının ortaya çıkışı tarihsel olarak tartışmalı olsa da Levanten kimliği özellikle on dokuzuncu yüzyılda daha belirgin bir hâl almış ve Batılı seyyahlar tarafından "ne Avrupalı ne de Osmanlı" olarak tanımlanmıştır.
Bu makale, on dokuzuncu yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu liman kentlerinde, özellikle İzmir ve İstanbul’da yaşayan Levantenlerin kimlik inşasını ve İngiliz seyyahlar tarafından nasıl “öteki” olarak konumlandırıldıklarını incelemektedir. Makale, Osmanlı'daki Levantenlerin Batılı ve Doğulu kimlikleri arasında sıkışmış olduklarını ve bu durumun onların her iki dünyada da marjinalleşmelerine yol açtığını vurgulamaktadır. Levanten topluluklarını İngiliz seyyahların anlatılarından hareketle yeniden tanımlamaya ve bu toplulukların Batılı algısında nasıl şekillendiğini gözler önüne sermeyi amaçlayan bu çalışma, Levantenlerin Batılıların gözünde nasıl ve hangi açılardan marjinalleşerek Batılı kimliğinden uzaklaşmış olarak değerlendirildiğini tartışmıştır.
Azınlıklar Levanten Osmanlı İmparatorluğu Öteki Seyahatname Yakınçağ
The Levantines arose as a culturally hybrid community that straddled the boundaries between East and West. Seen by neither Ottoman society nor Europeans as belonging to a distinct group in a strict sense, they constructed an identity that was continually negotiated within the contexts of politics, economics, and culture. While the emergence of Levantine communities has been historically contested, the Levantine identity became more distinct, especially in the nineteenth century, and was described by Western travelers as “neither European nor Ottoman. This article examines the identity construction of Levantines living residing in the port cities of the Ottoman Empire, particularly in Izmir and Istanbul, in during the nineteenth century, and how they were positioned perceived as the “other” by British travelers. It emphasizes that Levantines in the Ottoman Empire were caught between their Western and Eastern identities, leading to their marginalization in both worlds. Seeking to redefine Levantine communities through the lens of British travelers and to reveal how Western perceptions shaped these communities, this study discusses how and in what ways Levantines were marginalized in the eyes of Westerners and how they were considered estranged from their Western identity.
Levantines Late modern Minorities The other Ottoman Empire Travel writing
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Osmanlı Azınlıklar Tarihi, Yakınçağ Akdeniz Tarihi, Yakınçağ Osmanlı Tarihi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 28 Nisan 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Şubat 2025 |
| Kabul Tarihi | 10 Nisan 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |
UJHC'nde yayınlanan makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.