Bu çalışmada Araf sûresi 172. âyette
bahsedilen mîsâk (söz alma) konusu incelenmiştir. Tefsir kaynaklarında âyetin
yorumlanması ile ilgili iki farklı yaklaşım bulunmaktadır. Bunlardan birincisi
rivayet merkezli yaklaşımdır. Bu yaklaşıma göre burada zikredilen mîsâk insanlar
yaratılmadan önce ruhlar âleminde alınmıştır. Dirayet merkezli yaklaşıma göre
ise bu insanların Allah’ı bilip tanıma kapasitesine sahip olduğunu gösteren
temsili bir anlatımdır. Kanaatimizce Hz. Peygamber’e karşı muhalefetin
şiddetlendiği bir zaman diliminde indirilen bu âyetin peygamberlik ve vahiy
bağlamında anlaşılması daha isabetli bir yaklaşımdır. Burada Hz. Peygamber’i
müşriklere karşı teskin etme hedeflenmekte ve onun tarih boyunca cereyan eden
bir geleneğin, peygamberlik ve vahiy geleneğinin bir takipçisi olduğu, onun
karşılaştığı eleştiri ve muhalefetle ondan önce gönderilen bütün peygamberlerin
de karşılaştığı vurgulanmaktadır. İster rivayetler bağlamında isterse temsili
bir anlatım olarak kabul edelim; âyetin Hz. Peygamber ve Müslümanların zor
günler geçirdiği bir dönemde bugün bizlerin bile anlamakta zorlandığı bir mana
ve mefhumdan söz etmesi hikmetten uzak bir durumdur. Âyetin tarihsel süreç
içinde vahiy ve peygamber gönderilmesi ile ilgili olduğu, somut bir gerçekliğe
delalet ettiği hemen sonra gelen ve Allah’ın âyetleri kendisine geldiği halde
ondan yüz çeviren bir kişinin kıssası anlatılarak teyit edilmektedir. Biz bu çalışmada mîsâk almanın peygamberler
gönderilmek suretiyle gerçekleştiğini ve âyetin literal yapısının da buna
delalet ettiğini ispatlamaya çalıştık.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 7 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 2 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 2 |