Sosyal bir varlık olan insanın bir takım ihtiyaçları vardır. Yolculuk da insan hayatının bir vazgeçilmezidir. Bu yolculuklar pek çok amaca yönelik olarak yapılır. Her ne surette yapılırsa yapılsın hedefin Allah’ın rızası olması teşvik edilmiştir. En büyük yolculuğu da gönderildiği dünyadan tekrar Rabb’ine dönmesidir. Nitekim şu ayet bu gerçeği ortaya koymaktadır. “Şüphesiz Allah’tan geldik, yine O’na döneceğiz.” İnsan akıllı bir varlık olmasına rağmen kendi haline bırakılmamış, hayatının düzenli olması için yol gösterici olarak peygamberler gönderilmiştir. Bu yol göstericilerin içinde en güzel örnekleri üzerinde taşıyan Hz. Peygamber’dir. Bir Müslüman hayatının her yönüyle onu örnek almak durumundadır. Çünkü O’nun yaşayışı Kur’an’dır. Bu yaşayış gereği Hz. Peygamber, hicret, İslâm’a davet, cihad gibi sebeplerle yolculuğa çıkmıştır. Bu yolculuklarındaki bir takım davranışlarıyla ümmetine örnek olmuştur. Hz. Peygamber, yolculuğa dua ile başlamış, yolculuk esnasında fikirle, zikirle meşgul olmuş, kendini ilgilendirmeyen işlerle uğraşmamış, yardım isteyene yardım etmiş, yolculuğa Perşembe günleri çıkmayı prensip edinmiş, yolculuk esnasında çevreden yararlanmayı tavsiye etmiş, ansızın dönmeyi uygun görmemiş, dönünce de mescide uğrayıp iki rek’at namaz kıldıktan sonra yine dua ederek evine dönmüştür. Bu çalışmada O’nun yolculuk esnasında hangi prensipleri ortaya koyduğu ifade edilmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 8 Nisan 2021 |
Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 1 |