Özel Öğrenme Güçlüğü Tanılı Öğrencilerin Yazılı Anlatım Düzeyleri

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 35 - 47, 30.06.2020

Halil Öztürk , Alev Girli

Öz

Yazılı anlatım; günlük hayatın hemen hemen her alanında bireylerin karşısına çıkan ve sıkça başvurulan iletişim araçlarından birisidir. Özel öğrenme güçlüğü tanılı öğrenciler akademik becerilerde yaşıtlarına göre düşük performans göstermektedirler. Bu öğrencilerin düşük performans gösterdikleri akademik becerilerden birisi de yazılı anlatım becerisidir. Bu çalışmanın amacı özel öğrenme güçlüğü tanılı katılımcıların yazılı anlatım düzeylerini belirlemek ve normal gelişim gösteren yaşıtlarıyla karşılaştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda planlanan çalışmanın modeli ilişkisel tarama modelidir. Çalışma grubunu İzmir ilinde 2015-2016 eğitim-öğretim yılında 5, 6 ve 7. sınıfa devam eden 58 özel öğrenme güçlüğü tanılı ve 64 normal gelişim gösteren katılımcı oluşturmuştur. Çalışma sonucunda özel öğrenme güçlüğü tanılı katılımcıların yazılı anlatımlarının “dış yapı”, “dil ve anlatım” ve “düzenleme” özellikleri düzeylerinin normal gelişim gösteren yaşıtlarına göre yetersiz seviyede olduğu ortaya konmuştur. Normal gelişim gösteren öğrencilerin yazılı anlatım özelliklerinin özel öğrenme güçlüğü tanılı öğrencilerden anlamlı düzeyde farklılaştığını göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

öyküleyici metin, özel öğrenme güçlüğü, yazılı anlatım

Kaynakça

• Akçin, N. (2009). Öğrenme güçlüğü gösteren çocukların yazma sürecinde gösterdiği özellikler. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 29, 5-18.
• Aktaş, Ş., ve Gündüz, O. (2009). Yazılı ve sözlü anlatım: okuma-dinleme konuşma-yazma. Ankara. Akçağ Yayınları.
• Akyol, H. (1999). Bilgi vermeye dayalı metinler ve öğretimi. Çağdaş Eğitim, 253, 7- 13.
• Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî Eğitim Dergisi, 146, 37-48.
• Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Arı, G. (2008). Öğrencilerin hikâye edici metinlerinin çözümleyici puanlama yönergesine göre değerlendirilmesi (6. ve 7. sınıf örneği). (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Arıcı, A. F., ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-328.
• Aşılıoğlu, B., ve Özkan, E. (2013). Ortaokul öğrencilerinin yazma kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi: Diyarbakır örneği. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi JASSS, 6(6), 83-111.
• Başaran, M., ve Akyol, H. (2009). Okuduğunu anlama ve metne karşı geliştirilen tutum üzerinde metnin bilgi verici veya hikâye edici olmasının etkisi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2(1), 11-23.
• Bender, W. ve Larkin, M. J. (2003). Reading strategies for elementary children with learning disabilities. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
• Blandford, B. J., ve Lloyd, J. W. (1987). Effects of a self-instructional procedure on handwriting. Journal of learning disabilities, 20(6), 342-346
• Burns, M. K., Davidson, K., Zaslofsky, A. F., Parker, D. C., ve Maki, K. E. (2018). The relationship between acquisition rate for words and working memory, short-term memory, and reading skills: Aptitude-by-treatment or skill-by-treatment interaction? Assessment for Effective Intervention, 43(3), 182-192.
• Büyüköztürk, S., Kilic Cakmak, E., Akgun, O. E., Karadeniz, S., ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara. Pegem Akademi.
• Calp, M. (2005). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya. Eğitim Kitapevi.
• Cameron, C. A., ve Wang, M. (1999). Frog, where are you? Children's narrative expression over the telephone. Discourse Processes. 28(3), 217-236.
• Cortazzi, M. (2014). Narrative analysis (Vol. 12). London. Routledge.
• Coşkun, E. (2007). Yazma becerisi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde (Sayfa: 49-91). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Ekinci-Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamıs yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzurum.
• García, J. N., ve Fidalgo, R. (2008). Orchestration of writing processes and writing products: A comparison of sixth-grade students with and without learning disabilities. Learning Disabilities: A Contemporary Journal, 6(2), 77-98.
• Gersten, R., ve Baker, S. (2001). Teaching expressive writing to students with learning disabilities: A meta-analysis. The elementary school journal, 101, 251-272.
• Gillespie, A., ve Graham, S. (2014). A meta-analysis of writing interventions for students with learning disabilities. Exceptional Children, 80(4), 454-473.
• Girgin, M. C. (2003). İşitme engelli çocukların eğitimine giriş. TC Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Graham,S., Harris, K.R., MacArthur, C. ve Schwartz,S.(1991). Writing instruction. In B. Wong (Ed.), Learning About Learning Disabilities (2. Baskı) New York: Academic Press.
• Graham, S., Schwartz, S. S., ve MacArthur, C. A. (1993). Knowledge of writing and the composing process, attitude toward writing, and self-efficacy for students with and without learning disabilities. Journal of learning disabilities, 26(4), 237-249.
• Graham, S. ve Harris, K. R. (1997). Self-regulation and Writing: Where do we go from here?. Contemporary Educational Psychology, 22(1), 102-114.
• Graham, S. (1999). Handwriting and spelling instruction for students with learning disabilities: A review. Learning Disability Quarterly, 22(2), 78-98.
• Graham, S., ve Harris, K. R. (2003). Students with learning disabilities and the process of writing: A meta-analysis of SRSD studies. Handbook of learning disabilities, (pp. 323-344). New York, NY, US: Guilford Press.
• Graham, S., McKeown, D., Kiuhara, S., ve Harris, K. R. (2012). A meta-analysis of writing instruction for students in the elementary grades. Journal of Educational Psychology, 104(4), 879.
• Gregg, N., Coleman, C., Stennett, R. B., ve Davis, M. (2002). Discourse complexity of college writers with and without disabilities a multidimensional analysis. Journal of Learning Disabilities, 35(1), 23-38.
• Hallahan, D. P., Lloyd, J. W., Kauffman, J. M., Weiss, M. P., ve Martinez, E. A. (2005). Learning disabilities: Foundations, characteristics, and effective teaching (3rd ed.). Boston: Pearson. Isaacson, S. L. (1987). Effective Instruction in Written Language. Focus on Exceptional Children, 19(5), 1-12.
• Kaleağası, İ. (2009). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım beceri düzeyleri ile Türkçe dersi akademik başarıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
• Karasu, H. P., (2004). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım beceri düzeylerinin değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
• Katusic, S. K., Colligan, R. C., Weaver, A. L., & Barbaresi, W. J. (2009). The forgotten learning disability: epidemiology of written-language disorder in a population-based birth cohort (1976–1982), Rochester, Minnesota. Pediatrics, 123(5), 1306-1313.
• Lyon, G. R. (1996). Learning disabilities. The Future of Children, 6 (1), 54-76.
• Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklasımı açısından türkçe derslerindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamıs doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Montague, M., ve Leavell, A. G. (1994). Improving the narrative writing of students with learning disabilities. Remedial and Special Education, 15(1), 21-32. Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I-II, Ankara, Öncü Kitap Basımevi.
• Pierangelo, R., ve Giuliani, G. A. (2006). Learning disabilities: A practical approach to foundations, assessment, diagnosis, and teaching. London. Pearson College Division.
• Reilly, J., Losh, M., Bellugi, U., ve Wulfeck, B. (2004). “Frog, where are you?” Narratives in children with specific language impairment, early focal brain injury, and Williams syndrome. Brain and language, 88(2), 229-247.
• Roth, F. P., Spekman, N. J., ve Fye, E. C. (1995). Reference cohesion in the oral narratives of students with learning disabilities and normally achieving students. Learning Disability Quarterly, 18(1), 25-40.
• Saddler, B. (2006). Increasing story-writing ability through self-regulated strategy development: Effects on young writers with learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 29(4), 291-305.
• Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kendini yazılı olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Siegel, L. M. (2017). Nolo's IEP guide: Learning disabilities. California. Nolo.
• Swanson, H. L., ve Harris, K. R. (Eds.). (2013). Handbook of learning disabilities. New York. Guilford press.
• Temel, S., ve Katrancı, M. (2019). İlkokul öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri, yazmaya yönelik tutumları ve yazma kaygıları arasındaki ilişki. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7(17), 322-356.
• Tindal, G. ve Parker,R. (1991). Identifying measures for evalutating written expression. Learning Disabilities Research and Practice, 6, 211-218.
• Tüfekçioğlu, U. (1998). Farklı eğitim ortamlarındaki işitme engelli öğrencilerin konuşma dillerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları. Eskişehir.
• Uça, M. (2003). İstanbul’da seçilen ilköğretim okullarının altıncı sınıf Türkçe derslerinde tespit edilen yazılı anlatım bozuklukları ve öneriler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Vallecorsa, A. L., ve deBettencourt, L. U. (1997). Using a mapping procedure to teach reading and writing skills to middle grade students with learning disabilities. Education and Treatment of Children, 173-188.
• Yıldız, C., Okur, A., Arı, G., ve Yılmaz, Y. (2010). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara. Pegem Yayınları.
• Wakely, M. B., Hooper, S. R., De Kruif, R. E., ve Swartz, C. (2006). Subtypes of written expression in elementary school children: A linguistic-based model. Developmental neuropsychology, 29(1), 125-159.
• Welch, M. (1992). The PLEASE strategy: A metacognitive learning strategy for improving the paragraph writing of students with mild learning disabilities. Learning disability quarterly, 15(2), 119-128.