Bu çalışmada Brezilyalı filozof ve eğitim bilimci Paulo Freire’nin eleştirilerinin hedefindeki “bankacı eğitim modeli” olarak nitelendirdiği geleneksel eğitim anlayışlarına karşı bir öneri olarak sunduğu “problem tanımlayıcı eğitim modeli” incelenecektir. Freire’ye göre anlatıya dayalı geleneksel eğitim anlayışlarında öğretmen anlatan bir özne ve öğrenciler onu sabırla dinleyenler olarak yer alır. Öğretmen, gerçeklikten uzak ve öğrencilerin varoluşsal deneyimlerine yabancı açıklamalarla zihinleri doldurur; öğrenciler ise bu açıklamaları ezberler. Freire’nin tabiriyle öğrenciler, öğretmen tarafından doldurulması gereken bidonlar ya da kaplar gibidir. Bu bidonlar ya da kaplar öğretmen tarafından ne kadar iyi doldurulursa öğretmenin niteliği bir o kadar artar. Böyle bir eğitimde öğretmen yatırımcı, öğrenciler de yatırım nesneleridir. İşte bu karakterinden dolayı Freire geleneksel eğitim anlayışlarını bankacı eğitim modeli olarak nitelendirir ve bu eğitim anlayışının karşısına problem tanımlayıcı eğitim modelini koyar. Problem tanımlayıcı eğitim modelinde öğretmen öğrencilerin arkadaşıdır. Birlikte araştırıp, birlikte öğrenirler. Problem tanımlayıcı eğitim modeli bireysel farklılıkların ön planda olduğu ve hiçbir öğrencinin etnik, ekonomik, dini ve ırksal farklılıklarından dolayı hor görülmediği bir eğitim anlayışıdır. Bu eğitim anlayışında hedeflenen şey; sözcükleri ve dünyayı okuyabilen, eleştirel ve özgür bir şekilde düşünen, düşündüğünü eyleme döken bireyler yetiştirmektir.
Paulo Freire Bankacı Eğitim Modeli Problem Tanımlayıcı Eğitim Modeli Praksis Diyalog
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 10 Kasım 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 4 |
Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License