Birinci Dünya Savaşı'nın ardından Romanya ve Türkiye işbirliğine dayalı bir ilişki kurmuş, Romanya 1918'de toprak bütünlüğünü yeniden sağlamış ve Türkiye 1923'te cumhuriyet ilan etmiştir. Her iki devlet de Yunanistan ve Yugoslavya ile birlikte Balkan Anlaşması'nın oluşturulmasıyla sonuçlanan barışçıl bir kalkınma ve işbirliği politikası izlemiştir. İlgili tarafların revizyonist söylemden kaçınma ve Paris Barış Antlaşması'nın (1919-1920) ilkelerine sadık kalma çabalarına rağmen, revizyonist devletlerin eylemleri bir istikrarsızlık ortamına yol açmış ve gerilimi artırmıştır. Bu çalışma, İkinci Dünya Savaşı sırasında Romanya ve Türkiye arasındaki diplomatik ilişkileri, özellikle Balkan Antlaşması'na ve iki devletin ilgili dış politika stratejilerine odaklanarak incelemektedir. Bulgular, Balkan Paktı'nın bölgesel güvenlik arayışında çok önemli bir unsur teşkil ettiğini ancak, Almanya gibi büyük güçlerin uyguladığı kayda değer etki karşısında yetersiz kaldığını göstermektedir. Bu çalışma ayrıca Romanya'nın İngiltere ve Fransa ile uyumunu ve Türkiye'nin Atatürk'ün vizyonu doğrultusundaki stratejik yaklaşımını inceleyerek bunların bölgesel istikrar üzerindeki etkilerini değerlendirmektedir.
Romanya Türkiye Balkan Anlaşması Münih Anlaşması Bulgaristan.
Data were not collected from living organisms in the article and ethics committee permission was not required.
No support was received from any institution or organization in the study.
In the aftermath of the First World War, Romania and Turkey established a collaborative relationship, with Romania restoring its territorial integrity in 1918 and Turkey proclaiming the republic in 1923.Both states, along with Greece and Yugoslavia, pursued a policy of peaceful development and cooperation, which resulted in the formation of the Balkan Agreement. Despite the efforts of the parties involved to eschew revisionist discourse and adhere to the tenets of the Paris Peace Treaty (1919–1920), the actions of revisionist states created an atmosphere of instability and heightened tensions. This study examines the diplomatic relations between Romania and Turkey during World War II, with a particular focus on the Balkan Treaty and the foreign policy strategies of both states. The findings reveal that the Balkan Pact played a crucial role in the quest for regional security, but proved inadequate in the face of the considerable influence exerted by major powers such as Germany. This study further examines the impact of Romania's alignment with Britain and France, as well as Turkey's strategic approach in line with Atatürk’s vision, assessing their implications for regional stability.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Uluslararası İlişkiler (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 20 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 8 Sayı: 3 |
Our journal licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License