STRATEJİK PLANLARDA KADIN: BELEDİYELERDE BİR İNCELEME

Yıl 2023, Sayı: 40, 99 - 112, 08.08.2023

Hatun Korkmaz

https://doi.org/10.18092/ulikidince.1292097

Cited By: 1

Öz

Belediyeler günümüzde, yerel kalkınmanın sağlanmasında anahtar kurumlardır. Bununla birlikte belediyeler, merkezi idarenin gücünü, yetkisini ve otoritesini paylaşabileceği, halka en yakın ve demokrasinin kurumsallaşmasında öncü roldedirler. Belediyelerin stratejik planları ise mevcut kurumsal durumlarını açıklayan, gelecek yıllardaki politika, amaç ve hedeflerini içeren belgelerdir.
Bu çalışmada, belediyelerin stratejik planlarında kadın konusu aranmıştır. Bu minvalde, Türkiye’nin en kalabalık nüfusa sahip olan İstanbul Ankara ve İzmir Büyükşehir Belediyeleri çalışma kapsamına alınmıştır. Çalışma kapsamında ilgili belediyeler tarafından en son hazırlanan 2020-2024 stratejik planları ve 2021 faaliyet raporları kadın konusu merkeze alınarak irdelenecektir. Çalışmada nitel analiz tekniklerinden doküman analizi tekniği kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Belediye, Stratejik Plan, Kadın, Stratejik planlarda kadın, Belediyelerde kadın

Kaynakça

• Akdeniz, İ. (2010). “Kamu Mali Yönetimi Reformunda Strateji Geliştirme Birimleri”, Maliye Dergisi, Sayı 159, Temmuz-Aralık, ss. 463-475.
• Aktan, C.C. (2003). Değişim Çağında Yönetim. Sistem Yayıncılık, İstanbul, 67–125.
• Alkan, A. (2006). Belediye Kadınlara Da Hizmet Eder. KADER, Ankara.
• Ankara Büyükşehir Belediyesi 2020-2024 Stratejik Planı, (2019). https://s.ankara.bel.tr/files /2022/04/06/c2dd96f266679134a44d544972fd36dc.pdf.
• Ankara Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu, (2022). https://s.ankara.bel.tr/files/2022 /04/20/82a847b1e04a4e9f7d6b48d7e8ff52db.pdf.
• Barca, A. ve Nohutçu, A. (2003), “Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim ve Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama Uygulamasına Eleştirel Bir Bakış”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, (Editör: Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk, Bayram Coşkun), Seçkin Yayınevi: Ankara.
• Bayraktar, U., (2007), Belediyelerde Kadınlar, Kadınlar İçin Belediye, TESEV yayınları, İstanbul.
• Coşkun, B. ve Pank Yıldırım, Ç. (2018). “Türkiye’de Stratejik Planlama: Son Dönem Gelişmelerin İncelenmesi”, Strategic Public Management Journal, Volume 4, Issue 8, pp.1-16.
• Feurer, R. Chaharbaghi, K. (1995), “Strategy Development: Past, Present And Future”, Management Decision, 33, 6.
• TUİK, (2023), https://data.tuik.gov.tr/Search/Search?text=yerel%20se%C3%A7im&dil=1.
• UNDP, (2023), https://turkiye.un.org/tr/sdgs.
• İstanbul Büyükşehir Belediyesi 2020-2024 Stratejik Planı, (2019). https://www.ibb.istanbul/Uplo ads/2020/2/iBB-STRATEJIK-PLAN-2020-2024.pdf.
• İstanbul Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu, (2022). https://ibb.istanbul/BBImages /Slider/Image/2021-faaliyet-raporu.pdf.
• İzmir Büyükşehir Belediyesi 2020-2024 Stratejik Planı, (2019). https://www.izmir.bel.tr/C KYuklenen/Dokumanlar_2020/Stratejik%20Plan2024.pdf.
• İzmir Büyükşehir Belediyesi 2021 Yılı Faaliyet Raporu, (2022). https://www.izmir.bel.t r/tr/Dokumanlar/23/43.
• Kahveci, E. (2008), “Strateji, stratejik yönetim ve stratejik yönetim modeli”, verimlilik dergisi, Sayı 4, 7.
• Kavas, A. ve Düşündere, A. (2019). Karşılaştırmalı Olarak Türkiye’de Kadın Dostu İlçeler. TEPAV. https://www.tepav.org.tr/upload/files/1551939932-
• Korkmaz H (2022). “Belediyelerin Geleceği”, Türk Yerel Yönetimleri, Konur Alp Demir ve Ali Çiçek, Editör, Detay Yayıncılık, Ankara, ss.129-145.
• Korkmaz H. (2021), “Yerel Yönetimler ve Kent”, Yeni Yüzyılda Kentsel Siyaset, Arzu Yılmaz Arslantürk ve İsmail Dursunoğlu, Editör, EĞİTİM YAYINEVİ, Konya, ss.105-125.
• Mazlum, S. C. (2009). Önce Yerel Siyaset. KADER, İstanbul.
• Özşen, T. (1988). İl ve İlçe Düzeyinde Planlama, Koordinasyon ve İzleme. Mülki ve Mahalli İdareler Düzeyinde Planlama. İçişleri Bakanlığı APK Başkanlığı Yayın No. Genel: 431, APK: 25, Ankara, ss. 145-258.
• KEİG, (2016). http://www.keig.org/wp-content/uploads/2016/03/belediyelerin-stratejik-planlari-kasim-2015.pdf.
• Yılmaz Aslantürk, A. (2018), “Tanzimat Sonrası Osmanlı Şehirlerinde Taşrada Yerel Hizmetlerin Yeniden Örgütlenmesi”, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdaribilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 10 (4), ss: 141-150.